SD OPINION: Ο κάθε Τζαβέλλας μαθαίνει ότι για να επιβιώσει πρέπει να πουλά φθηνό οπαδιλίκι!

Η άθλια ενέργεια του Τζαβέλλα να φωνάξει «σκουλήκια» κοιτάζοντας την κάμερα σε μια μέρα πένθους για τον Άρη και το ελληνικό ποδόσφαιρο, αποτελεί τον καθρέφτη της νοοτροπίας με την οποία εκπαιδεύονται οι Έλληνες ποδοσφαιριστές.

Δεν ήταν μια έκρηξη της στιγμής! Δεν ήταν μια αυθόρμητη αντίδραση! Ήταν μια απόλυτα ευσυνείδητη πράξη ενός ανθρώπου που έχει «εκπαιδευτεί» να πουλάει οπαδιλίκι. Που ακόμη και υποσυνείδητα έχει μπολιαστεί με το μίσος που ρέει στις φλέβες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Που έχει μάθει να εμπορεύεται το μίσος για τον απέναντι, τον «εχθρό». Που απλά δεν υπολόγισε τη στιγμή…

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε Έλληνα ποδοσφαιριστή να ψάχνει μια κάμερα για να… στείλει μήνυμα στους οπαδούς της ομάδας του. Να επιχειρεί να κερδίσει την αγάπη τους, πράττοντας αυτό που λατρεύουν.

Στη σύγχρονη ποδοσφαιρική Ελλάδα, βλέπετε, ο υγιής όρος «οπαδός» δεν ταυτίζεται πλέον με την αγάπη για την ίδια την ομάδα του, αλλά με το μίσος για τον απέναντι. Ο Γιώργος Τζαβέλλας είναι 34 ετών. Γεννημένος το 1987 αποτελεί «προϊόν» της δηλητηριασμένης νοοτροπίας που άρχισε να διαβρώνει το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και περισσότερο από μια εικοσαετία.

Τα Ελληνόπουλα, όπως ο Τζαβέλλας, εκπαιδεύονται να μισούν, όχι να αγαπούν… 

Από μέλος Ακαδημίας μέχρι να γίνει διεθνής ποδοσφαιριστής, έμαθε ότι για να επιβιώνεις σε έναν χώρο όπως το ελληνικό ποδόσφαιρο, οφείλεις πρώτα απ’ όλα τα γίνεσαι αρεστός στους «εμπόρους του μίσους» που κυριαρχούν σε αυτό. Είτε λέγονται οπαδοί, είτε παράγοντες, είτε «δημοσιογράφοι». Έτσι εκπαιδεύονται όλα τα νέα παιδιά στην ποδοσφαιρική μας κοινωνία: Μαθαίνουν να μισούν, όχι να αγαπούν.

Μαθαίνουν ότι το να προσβάλλεις τον αντίπαλο, το να μην τον σέβεσαι δεν είναι άποψη, είναι υποχρέωση, είναι καθήκον. Και φροντίζουν να δρουν ανάλογα…

Αυτό έπραξε και ο Γιώργος Τζαβέλλας στο «Κλεάνθης Βικελίδης» το βράδυ της Τετάρτης. Έχοντας δεχτεί σκληρή κριτική για το πέναλτι στο οποίο υπέπεσε στο παιχνίδι με τον Βόλο, μόλις σκόραρε η ομάδα του ήξερε ότι πρέπει να αναζητήσει την τηλεοπτική κάμερα για να στείλει… μήνυμα στους οπαδούς. Να τους φωνάξει «είμαι εδώ, με βλέπετε, είμαι ένας από εσάς». Γιατί; Διότι έτσι έχει εκπαιδευτεί επί σειρά ετών να δρα…

Ο Άλκης έφυγε, η βιομηχανία του μίσους στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πάντα εδώ και ολοένα και πιο ισχυρή! 

Κι όταν η σκέψη σου έχει μπολιαστεί από δηλητήριο, πολλές φορές θολώνεις. Δεν σκέφτεσαι καθαρά. Και ξεχνάς που βρίσκεσαι. Όπως ξέχασε ο Τζαβέλλας ότι το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Άρη διεξαγόταν σε μια μέρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν βυθισμένο στο πένθος. Ότι τη στιγμή που έβριζε ευσυνείδητα τον Άρη στην κάμερα, ενδεχομένως να τον έβλεπε κάποιος συγγενής του αδικοχαμένου Άλκη. Γιατί είναι πραγματικά αδύνατο να πιστέψουμε ότι η συγκεκριμένη κίνηση έγινε εσκεμμένα από επιλογή τη συγκεκριμένη μέρα από κάποιον άνθρωπο που διαθέτει στοιχειώδη ανθρωπιά. Όχι…

Ο Τζαβέλλας έπραξε από κεκτημένη ταχύτητα αυτό που εκπαιδεύονται να πράττουν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές. Να πουλούν μίσος και φθηνό οπαδιλίκι μπροστά σε μία κάμερα. Απλά το έπραξε σε λάθος μέρα και λάθος στιγμή. Η συμπεριφορά του, όμως, δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα. Γιατί ο Άλκης δεν θα επιστρέψει. Η βιομηχανία του μίσους, όμως, θα ζει και θα βασιλεύει στον ποδοσφαιρικό μας υπόκοσμο. Και θα συνεχίσει να διαβρώνει χαρακτήρες και να εκπαιδεύει τις επόμενες γενιές Ελλήνων ποδοσφαιριστών!

ΥΓ: Η ώρα έχει πάει 12.26 και ο Γιώργος Τζαβέλλας ακόμη δεν έχει ζητήσει τη συγνώμη που έπρεπε να έχει ειπωθεί από το βράδυ της Τετάρτης. Πλέον ακόμη κι η αναμενόμενη συγνώμη να ειπωθεί, θα μοιάζει μη ειλικρινής. Ακόμη κι αν είναι…

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News