Εθνική Ελλάδας: Αυτή η ομάδα σε κάνει να ανυπομονείς για το Eurobasket

Οι προσδοκίες της Εθνικής μας ομάδας στις τελευταίες διοργανώσεις η αλήθεια είναι πως διαρκώς έπεφταν στο κενό. Αισιοδοξία και πίστη στο ρόστερ για διάκριση που έχει τελικά να έρθει από το 2011.

Η τελευταία πραγματικά καλή ομάδα, με πιθανότητες για μετάλλιο σε Eurobasket ήταν αυτήν του 2015, αλλά έπεσε ξανά πάνω στον κακό δαίμονα που λέγεται Ισπανία. Το 2017 ο Σβεντ έκανε μόνος του την ολική ανατροπή στον προημιτελικό, αλλά η ομάδα εκείνη είχε τρυπήσει το ταβάνι της με την Λιθουανία έναν γύρο νωρίτερα.

Η εικόνα με το γεμάτο γήπεδο από αγνούς μπασκετικούς φιλάθλους την Παρασκευή στα Λιόσια ήρθε ως επιστέγασμα μιας ομάδας που στο παρκέ εκπέμπει υγεία. Παίκτες που χαίρονται να παίξουν και να θυσιαστούν για το κοινό καλό και δεν μπαίνει τροχοπέδη ανάμεσά τους το «μισος» των αιωνίων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Εθνική Ελλάδας: Στη νέα εποχή με την κοινή σφραγίδα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού

Η νίκη με έναν πόντο επί της Τουρκίας στην Αθήνα φούσκωσε με αέρα τα πανιά και τα παιδιά του Μανωλόπουλου -σχεδόν- πιστοποίησαν την πρόκριση στο Παγκόσμιο των Φιλιππινών του 2023. Όμως κανείς δεν ξέρει τι μας ξημερώνει μέχρι τότε και καλό είναι να κοιτάμε λίγο πιο κοντά στον ορίζοντα, δηλαδή προς το τέλος του φετινού καλοκαιριού που μας βρίσκει στην Ιταλία για το Eurobasket του 2022.

Αυτή η ομάδα σου δημιουργεί αδημονία για μία μεγάλη διοργάνωση. Η αναμέτρηση απέναντι στην Τουρκία έμοιαζε με νοκ-άουτ τέτοιας, αλλά η Ελλάδα δε… μάσησε ούτε στην «καυτή» έδρα των γειτόνων. Ακόμα και αν ο Σλούκας για ένα ημίχρονο… πνίγηκε στην πίεση των Τούρκων γκαρντ, ο Μωραΐτης ήταν εκεί για να βάλει… φρένο στον Λάρκιν. Παπαγιάννης και Αγραβάνης δεν κράτησαν απλά το οχυρό αλλά έγιναν και πολιορκητικοί κριοί στην επίθεση, έχοντας 21 και 22 πόντους αντίστοιχα, με τον δεύτερο να κάνει double-double.

Το πάθος και η δίψα για τη νίκη, καταστρατήγησε κάθε πλάνο του Ενέ, είτε ζώνης, είτε βοήθειας από τη δυνατή πλευρά. Αυτή η ομάδα σε κάνει να περιμένεις κάτι μεγάλο, ακόμα και αν οι Μπακς αποφασίσουν πως το Eurobasket δεν είναι αστραφτερή διοργάνωση για να αφήσουν ελεύθερο τον Γιάννη Αντετοκούμπο.

Στην Ιταλία τον Σλούκα ενδεχομένως να συμπληρώνει ο Νικ Καλάθης και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Διόσκουρος του Παπαγιάννη των 35 λεπτών δε θα είναι ο DNP Κακλαμανάκης, αλλά ο «πυραυλοκίνητος» Κώστας Αντετοκούνμπο, ενώ τα φόργουορντ θα πλαισιώνουν οι Μήτογλου, Παπαπέτρου, Πρίντεζης και γιατί όχι και ο εκ Μιλγουόκι ορμώμενος Θανάσης! Κάπου πιθανόν να πρέπει να χωρέσει και ένας σουτέρ, αν ο Λαρεντζάκης δεν καταφέρει να υπηρετήσει σταθερά τον ρόλο αυτόν. Μ’ αυτά και μ’αυτά η Ελλάδα εκτέλεσε 13/29 από την περίμετρο, αλλά εν πολλοίς βασίστηκε στην προσωπικότητα του Σλούκα -ο οποίος πάντα βάζει δύο σερί- και τη… ρέντα του Αγραβάνη. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τουρκία – Ελλάδα 67-76: Επίσημη (Πολη)αγαπημένη και… θριαμβεύτρια

Οι μεγαλύτεροι, Ζήσης, Σπανούλης, Μπουρούσης πλέον δεν υπάρχουν, αλλά οι πρεσβύτεροι Πρίντεζης και Καλάθης είδαν τη δική τους πείνα να μένει ακόρεστη, αφού η προσπάθεια για πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες «τράκαρε» στον τοίχο της Τσεχίας. Μεταξύ μας, βλέποντας αυτήν την ομάδα να παλεύει κάθε κατοχή στο καμίνι του «Sinan Erdem» δε γίνεται να μη θέλει κανείς να αποτελέσει τμήμα της, μέρος της καθημερινότητάς της για ένα μικρό διάστημα του Σεπτεμβρίου. Νωρίς για αιθεροβασίες, όταν η Εθνική ακόμα δε γνωρίζει ποιος θα βρίσκεται στην άκρη του πάγκου της το καλοκαίρι, αλλά τον πήχη τον τοποθετούν οι ίδιοι οι συντελεστές και αυτό που είδαμε στην Τουρκία αξίζει την πίστη για κάτι πραγματικά πολύ μεγάλο…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News