Μπάγερν Μονάχου: Η αύρα του τρόμου

Η Μπάγερν Μονάχου νίκησε 7-1 τη Σάλτσμπουργκ στο Μόναχο, για το δεύτερο παιχνίδι της φάσης των «16» του Champions League, και το έκανε με τον κλασικό τρόπο της: τη στυγνή επιβολή. Κι αυτό περιποιεί τιμή στην κυρίαρχο ομάδα της Γερμανίας.

Έπαιζε η Μπάγερν Μονάχου: δεν χρειαζόταν να δεις το παιχνίδι -καταλάβαινες τι συνέβαινε εμπειρικά και βιωματικά απέναντι στη Σάλτσμπουργκ. Αρκούσε η πληροφόρηση στο σκορ. Ήταν εξοντωτική, κατατροπωτική, εξουσιαστική, επιβλητική, περιέφερε την ανωτερότητά της με τη μανία ενός θύτη ταινιών του Μποντ, χωρίς ουρλιαχτά και εκφοβισμούς, παρά μόνο σε κάθε τρέξιμο και κάθε πάσα. Οι παίκτες της Σάλτσμπουργκ, που είχαν απεμπολήσει μία μεμονωμένα σπουδαία νίκη και ένα προβάδισμα πρόκρισης στις καθυστερήσεις τρεις εβδομάδες πριν, στην ειδυλλιακή Αυστρία, αντιλαμβάνονταν ότι η δεύτερη πρόφαση έστεκε, όλον αυτόν τον καιρό, μόνο ως επίφαση. Ήταν τρεις ωραίες εβδομάδες, με το 1-0 θα ήταν υπέροχες, αλλά είχε έρθει η ώρα της σαδιστικής πραγματικότητας.

Στη βαυαρική πρωτεύουσα, το σύμβολο, για το καλό και το κακό, της μεταπολεμικής Γερμανίας, το δαντικό «εσείς οι οποίοι εισέρχεσθε, εγκαταλείψατε πάσα ελπίδα», που ο Αλιγκέρι χρησιμοποίησε για να κάνει αθάνατή την «Κόλασή» του είχε πάρει σάρκα και οστά, όχι με τη μορφή που το κάνει στο «Άνφιλντ», δηλαδή τον ενθουσιασμό να ξεχειλίζει, τον κόσμο να «σπρώχνει» την ομάδα και άλλα τέτοια περίπου μεταφυσικά περίπου δικαιολογημένα, αλλά με αυτήν την αύρα του τρόμου που η Μπάγερν Μονάχου ουδέποτε αποχωρίστηκε. Ακόμα και τις δυσάρεστες εποχές, έβρισκε τον τρόπο να κάνει τουλάχιστον ένα πραγματικά σπουδαίο ματς, για να δείχνει σε όλους για ποια ομάδα πρόκειται και να ρίχνει ηλιέλαιο στη φωτιά του αντιγερμανικού μένους.

Ο μοναδικός τρόπος της Μπάγερν Μονάχου

Το… στραγγάλισμα 

Αυτό που κάνει την Μπάγερν Μονάχου μοναδική είναι ότι της καταλογίζεται κομπορρημοσύνη, την οποία, ωστόσο, ουδόλως έχει. Μια και ο λόγος γίνεται για προπαγάνδα, πολύ έντονα, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολα αναγνωρίσιμο ποιος την κάνει, η Μπάγερν έχει πλειστάκις πέσει θύμα της, αφού της αποδίδεται συναπτώς ύβρις, όταν φέρνει ομάδες στο έλεός της και δεν σταματάει.

Υπάρχει μια παρεξήγηση σε ό,τι αφορά τις συντριβές της Μπάγερν: η γερμανική ομάδα ουδέποτε προσπάθησε να εξευτελίσει την αντίπαλό της, κοπανώντας την σε ό,τι είναι η αξιοπρέπειά της. Ας τεθεί με μία μακάβρια μεταφορά, πολύ επίκαιρη, για την οποία από τον αναγνώστη ζητείται εκ των προτέρων συγγνώμη: εκείνος που κάνει εισβολή σε μία χώρα και κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου, σκοτώνει αμάχους με δόλο. Δηλαδή βομβαρδίζει εκκλησίες, σχολεία και νοσοκομεία. Σε αυτό το μοτίβο, οι συντριβές της Μπάγερν Μονάχου έχουν να κάνουν απλώς με εισβολή και όχι με ανήθικες μαζικές δολοφονίες. Οι παίκτες της, γαλουχημένοι από την ιστορική εργασιακή ηθική του συλλόγου εδώ και πάνω από μισό αιώνα, μπαίνουν στο γήπεδο για να κάνουν τη δουλειά τους, η οποία είναι να νικούν. Δεν προσπαθούν να διακωμωδήσουν τον αντίπαλο, να αμφισβητήσουν την ολότητα της ύπαρξής του, δεν εμφανίζεται γλώσσα σώματος που στόχο έχει την ανάδειξή του σε καρικατούρα: όλα είναι δουλειά.

Στην πραγματικότητα, ακόμα και σε ό,τι μοιάζει με την επιβολή ενός αιμοδιψή στρατηλάτη, η Μπάγερν φτάνει το σκορ σε υψηλά επίπεδα επειδή ο αντίπαλος αντιδρά. Στο παιχνίδι με τη Σάλτσμπουργκ, το σκορ φτάνει ψηλά επειδή οι Αυστριακοί μειώνουν σε 5-1. Οι γηπεδούχοι, βεβαίως, δεν απειλούνται από το γκολ του Μόριτς Κιέργκααρντ στο 70’, αλλά αντιδρούν σαν να απειλούνται. Βγάζουν αμέσως τη χαλάρωση από πάνω τους και αναδεικνύουν τον εαυτό τους σχεδόν άμεσα. Πρόκειται για λογική, η οποία δεν υπάρχει οπουδήποτε αλλού, διότι απλούστατα οι παίκτες της βαυαρικής ομάδας δεν παίζουν με παρονομαστή το χρόνο και το σκορ, αλλά το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Σε αυτό, άλλωστε, στηρίχθηκε το γερμανικό ποδόσφαιρο ώστε να διατηρήσει το μύθο του: οι πλείστες όσες φορές έχουν ισοφαρίσει ή νικήσει γερμανικές ομάδες στις καθυστερήσεις μιας αναμέτρησης αφορούν το χρόνο ως αρωγό και όχι τροχοπέδη. Οι περισσότερες συμβουλές για το άγχος και το στρες τη σύγχρονη εποχή ρέπουν οπωσδήποτε προς τον τρόπο που πρέπει να δρα κάποιος υπό πίεση και οι Γερμανοί -τουλάχιστον μέχρι το 2014 και το γκολ του Μάριο Γκέτσε στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου με την Αργεντινή, ένα παιχνίδι το οποίο, παρά το γεγονός ότι περίπου οι ίδιοι παίκτες συνέχισαν, αποδείχθηκε το τέλος μιας εποχής για τη νασιονάλμανσαφτ- υπήρξαν μανούλες σε αυτό το είδος.

 

Τα… μακελειά

Οι δύο πιο σοκαριστικές νίκες στην Ιστορία

Η Μπάγερν Μονάχου γιόρτασε, με τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, τη μέρα που η Πολωνία προκρίθηκε και επισήμως στην τελική φάση του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2022. Ο Πολωνός σκόραρε τρις και έκανε το πιο γρήγορο χατ τρικ στην ιστορία του Champions League -αυτό ίσως, μάλιστα, ήταν μία απάντηση στον Χασάν Σαλιχάμιτζιτς, τον αθλητικό διευθυντή της ομάδας, που δήλωσε ότι πρόθεση της διοίκησης είναι να κρατήσει τον Πολωνό, με τον ίδιο τον «Λέβα» να δηλώνει ότι δεν ξέρει κάτι.

Ειρήσθω εν παρόδω, ο Λεβαντόφσκι συνεχίζει να διατηρεί, σε Bundesliga και Champions League, μεγαλύτερο αριθμό γκολ και ασίστ από παιχνίδια που έχει παίξει. Στο πρωτάθλημα έχει 377 σε 375 παιχνίδια και στο πάλαι ποτέ Κύπελλο Πρωταθλητριών, 110 σε 105 ματς. Επιπλέον, είναι πολύ κοντά συνολικά στην καριέρα του. Με τη Σάλτσμπουργκ πέρασε τα 500 γκολ, έχει 501, ενώ οι 132 ασίστ δίνουν συνολικά 633 σε 665 παιχνίδια!

Στο πιο σοκαριστικό παιχνίδι στην Ιστορία του Champions League, πάντως, ο Πολωνός φορ, ο πιο ακριβής και επιδραστικός της τελευταίας δεκαετίας στο ποδόσφαιρο, σκόραρε μόλις μία φορά: το 8-2 της Μπάγερν επί της Μπαρτσελόνα στις 14 Αυγούστου του 2020 -όταν οι «μπλαουγκράνα» έψαξαν τον… μπελά τους μειώνοντας σε 4-2- είναι το μεγαλειωδέστερο παιχνίδι αυτά τα 67 χρόνια της διοργάνωσης -μόνο οι τελικοί του 1999, το Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπάγερν 2-1, και του 2005, το Λίβερπουλ-Μίλαν 3-3 (4-2 πεν.) τον πλησιάζουν. Σε ό,τι αφορά τον παράγοντα της έκπληξης, ένα μακελειό όπως αυτό της Λισαβόνας ξεπερνάει τα προηγούμενα, διότι αφήνει ερείπια στο διάβα του. Το ίδιο έχει κάνει, βεβαίως, και η εθνική ομάδα της Γερμανίας, στις 8 Ιουλίου του 2014 στο Μπέλο Οριζόντε.

Μπορεί η απόσταση και το γεγονός ότι δεν ήταν τελικοί να εγείρουν αμφισβητήσεις για το αν είναι τα κορυφαία ματς που έχουν γίνει ποτέ στο ποδόσφαιρο, όμως τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν στο θεατή κατά τη διάρκειά τους ήταν τόσο κρυστάλλινα και κατακλυσμιαία, που ακόμα και τώρα μπορεί να έχει ξεχάσει πού βρισκόταν, αλλά θυμάται πώς ένιωθε.

Και αυτό είναι που κάνει ακόμη η Μπάγερν: κονιορτοποιεί τον αντίπαλο χωρίς να έχει στο νου της να τον διαλύσει. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό -και για αυτό επιφέρει οργίλες αντιδράσεις και κατάρες απανταχού στον κόσμο: μοιάζει με ελάχιστα ανθρώπινο, αν και είναι ο ορισμός του πώς πρέπει να λειτουργεί ο άνθρωπος για να πετύχει στη ζωή του.  

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News