Ολυμπιακός: Μπορεί η Μονακό να γίνει νέα... Σιένα;

Πέρασαν κιόλας 11 χρόνια από τη σειρά του Ολυμπιακού με τη Σιένα, τη σεζόν 2010-11. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας και κάνουν το πρώτο βήμα στο ΣΕΦ με εμφατικό τρόπο.

Οι Ιταλοί «πνίγονται» από το αρχικό 19-0 και μένουν σε μονοψήφια νούμερα μετά από 20 αγωνιστικά λεπτά στο εκκωφαντικό 47-9 του ημιχρόνου. Ο Ίβκοβιτς κάνει τα πάντα από τον πάγκο ώστε το παιχνίδι να μην ξεφύγει και βάζει όσους δεν έχουν ενεργό ρόλο στην τελευταία περίοδο.

Ακόμα και παίκτες όπως ο Κατσίβελης παρασύρονται από τη γενική ευφορία και κρατούν τον δείκτη του σκορ ψηλά. Το τελικό 89-41 μάλλον περισσότερο κακό έκανε, όπως αποδείχθηκε και από την ιστορία…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός – Μονακό: Για τα βραβεία θέλεις Τζέιμς, για το Βελιγράδι θέλεις Γουόκαπ

Η Σιένα επανέρχεται δύο βράδια αργότερα και θυμάται τον τρόπο που την έχει φέρει ως τα playoffs. Πιστή στις αρχές της άμυνάς της καταφέρνει να «δείρει» τον Ολυμπιακό και να αποσπάσει το break, κρατώντας τους «ερυθρολεύκους» στους 65 πόντους (65-82). Οι Πειραιώτες, με τον Παπανικολάου μοναδικό συνδετικό κρίκο από την τωρινή ομάδα στη σύνθεσή τους, δε βρίσκουν λύση στην Ιταλία και στην «καυτή» έδρα της Σιένα αποκλείονται με δύο ακόμα ήττες.

Η νίκη του Ολυμπιακού με τη Σιένα δεν έχει σχέση με αυτήν επί της Μονακό

Πάντοτε ο Ολυμπιακός όταν μπαίνει σε μία σειρά ως φαβορί θα θυμάται τι έγινε τον Μάρτιο του 2011. Πολλώ δε μάλλον όταν η νίκη στο πρώτο παιχνίδι έρχεται με σκορ σαν το 71-54, όπως και έγινε με τη Μονακό.

Οι Γάλλοι σίγουρα θα θέλουν να κάνουν ότι προ ενδεκαετίας οι Ιταλοί του Νίκου Ζήση, που πλήγωσε τότε τον κουμπάρο του, όμως υπάρχει μία βασική διαφορά. Ο Ολυμπιακός δεν έκανε κάτι τόσο εξωπραγματικό ή μάλλον καλύτερα, δεν έκανε κάτι που δε συνάδει με όσα έχουμε δει στη σεζόν. Η έντασή του στην άμυνα, ο τρομερός Γουόκαπ και οι Σλούκας, ΜακΚίσικ να προσφέρουν μυαλό και ένας εναντίον ενός με μεγάλα σουτ στην επίθεση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός: Ο Γιώργος Πρίντεζης απέδειξε πως υπάρχουν παιχνίδια που παίζονται… με την καρδιά

Η πρώτη νίκη κόντρα στη Σιένα ήταν μία παράσταση τρομερή για την τότε ομάδα του Ίβκοβιτς, αλλά δεν ήταν βγαλμένη από το ρεπερτόριό της. Αποτελούσε μία ακραία επιθετική παράσταση, ακόμα και για την ομάδα που είχε στο παρκέ παίκτες σαν τον Μπουρούση, τον Νεστέροβιτς, τον Παπαλουκά και τον Σπανούλη. Η νίκη της Μεγάλης Τετάρτης με τη Μονακό δεν ήρθε το ίδιο εύκολα, όσο μαρτυρά το +17, αφού το παιχνίδι ήταν ντέρμπι για περισσότερο από 25 λεπτά, ενώ και στο τελευταίο πεντάλεπτο χρειάστηκαν μεγάλα σουτ για να ανασάνει από το +10 ο Ολυμπιακός. Το 71-54 προήλθε μετά από μία κοπιαστική «μάχη» στο παρκέ!

Τι θα αλλάξει η Μονακό για να γίνει… Σιένα

Για την ομάδα του Ομπράντοβιτς τα πάντα εξαρτώνται από το τρέξιμο και τον Μάικ Τζέιμς. Οι Μονεγάσκοι δε βρήκαν ούτε ανοιχτό γήπεδο, ούτε είχαν τις εμπνεύσεις του εν δυνάμει MVP της σεζόν για βοήθεια.

Ο Τζέιμς όχι μόνο δε σκόραρε πολύ αλλά δεν μπόρεσε και να δημιουργήσει, με τους υπόλοιπους γκαρντ να ακολουθούν και τη Μονακό να μένει χαμηλά στον τομέα ασίστ/λαθών (15 ασίστ, 18 λάθη) μην μπορώντας να αξιοποιήσει για παράδειγμα το ρολάρισμα του Χολ, που τελειώνει εντυπωσιακά το pick and roll.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός – Μονακό: Πως να γλιτώσεις απ’ αυτό το ηφαίστειο;

Πέραν όλων των άλλων, χωρίς τον Τζέιμς κινητήριο μοχλό, η Μονακό έμεινε χαμηλά στο τρίποντο, σουτάροντας πολύ κάτω από τον μέσο όρο της, στο 30%. Πέραν των 2/7 του Τζέιμς, πληγώθηκε από το 1/4 του Λι και από το απόλυτο μηδέν των Ντιαλό, Μοτιεγιούνας, Μπέικον, που σούταραν αθροιστικά 0/3.

Ο Ομπράντοβιτς δεν κατάφερε επ’ ουδενί να εκθέσει αδύναμους κρίκους στην άμυνα του Ολυμπιακού, όπως οι Σλούκας και Πρίντεζης, αλλά κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό και οι προπονητές θα κάνουν τις προσαρμογές τους με στόχο το ροζ φύλλο του Game2.

Η Μονακό έχει το ταλέντο, αν ο Ολυμπιακός δεν παρουσιαστεί το ίδιο ή και περισσότερο συγκεντρωμένος όπως στην πρεμιέρα, να κάνει τη ζημιά, αλλά η απειρία της φαίνεται στις κρίσιμες στιγμές, όντας μία πρωτάρα… Η «ερυθρόλευκη» έκδοση του 2022, που έχει κάνει άπαντες στο ΣΕΦ να ονειρεύονται Βελιγράδι και γιατί όχι ευρωπαϊκό, δεν έχει καμία σχέση με αυτήν του 2011 και είναι δεδομένο πως το πάθημα «Σιένα» είναι δύσκολο να επαναληφθεί.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News