Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς: Η επόμενη δυναστεία μετά το Σικάγο, με τα υλικά των Μπουλς!

Εχοντας μάθει πλέον και το όνομα των αντιπάλων τους, που θα είναι οι Σέλτικς, οι Γουόριορς ετοιμάζονται για την έκτη τους παρουσία σε τελικούς ΝΒΑ την τελευταία οκταετία. Δυναστεία, λέγεται αυτό…

Τόσοι πολλοί τελικοί στη λίγκα σε τόσο μικρό διάστημα είναι κάτι που έχουν καταφέρει σε ολόκληρη την ιστορία της μονάχα τρεις σύλλογοι: οι Σέλτικς από το 1957 έως το 1969, οι Λέικερς των διαστημάτων 1962-73 και 1980-91 (σ.σ: και αυτοί και οι «Κέλτες» το κατάφεραν εννοείται πάνω από μία φορά ανάμεσα στα συγκεκριμένα έτη) και οι Μπουλς του 1991-98.

Στη (σχετικά) σύγχρονη εποχή, δηλαδή, μόνο το Σικάγο έχει κάνει κάτι ανάλογο – κατακτώντας τον τίτλο και στις έξι φορές που έφτασε στους ΝΒΑ finals, την ώρα που το Γκόλντεν Στέιτ πηγαίνει για τον τέταρτο δικό του από το 2015. Μια ενδελεχέστερη ματιά στο πώς δομήθηκαν «ταύροι» και «πολεμιστές» και το πώς διήρκεσαν τόσο ψηλά για τόσο πολύ, αποκαλύπτει κάμποσες τρομακτικές ομοιότητες μεταξύ τους.

Κάρι-Τόμπσον, όπως Τζόρνταν-Πίπεν

Ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης των Γουόριορς είναι ο Στεφ Κάρι, που επελέγη από αυτούς στο ντραφτ του μακρινού 2009. Ελάχιστοι περίμεναν την εξέλιξή του σε έναν από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών, άλλωστε πιο ψηλά άκουσαν το όνομά τους ο Χασίμ Ταμπίτ, ο Ταϊρίκ Εβανς, ο Τζόνι Φλιν… Τού πήρε έξι χρόνια να φτάσει στην κορυφή – ένα λιγότερο απ’ όσα χρειάστηκε ο Μάικλ Τζόρνταν μέχρι να οδηγήσει τους Μπουλς στον πρώτο τίτλο. Πικ του 1984, πίσω από τον Χακίμ Ολάζουον και τον… Σαμ Μπόουι, ο MJ πρωτοφόρεσε δαχτυλίδι το 1991.

Μαζί του είχε πιστό συνοδοιπόρο (κι ας μη μιλιούνται πλέον) επί δέκα χρόνια τον Σκότι Πίπεν, όπως ο Κάρι έχει τον Κλέι Τόμπσον. Ο έτερος των «Splash brothers» βρίσκεται από το 2011 στο Γκόλντεν Στέιτ, άρα έχουν ήδη παίξει μαζί επί εννιά σεζόν, αφαιρώντας μάλιστα τις δύο προηγούμενες που ο ίδιος έχασε λόγω δύο σοβαρών τραυματισμών. Εντεκα κοινώς τα έτη της συνύπαρξής τους.

«Απογείωση» με Κερ α λα Τζάκσον

Τον Μαρκ Τζάκσον διαδέχτηκε ο Στιβ Κερ το 2014 στο τιμόνι των Γουόριορς, εντούτοις εδώ ο παραλληλισμός γίνεται φυσικά με έναν άλλον Τζάκσον. Τον Φιλ, φυσικά, που οδήγησε τους «ταύρους» σε εκείνους τους έξι τίτλους. Στην άκρη του πάγκου έκατσε το 1989 και στη δεύτερη σεζόν του σήκωσε το τρόπαιο. Προτού προσληφθεί στο Σικάγο (το 1987, ως ασίσταντ κόουτς), ο «Ζεν Μάστερ» εργαζόταν σε κάποιες Πιράτας ντε Κεμπραντίγιας και Γκαλίτος ντε Ισαμπέλα στο Πουέρτο Ρίκο! Και ακόμα πιο πριν, επί μια συναπτή πενταετία, κοούτσαρε τους Ολμπανι Πατρούνς του ημιεπαγγελματικού CBA.

‘Strength in Numbers’ has become @SteveKerr‘s way of making each player on the team feel as important as Phil Jackson made him feel.

?: https://t.co/7r95ruI5Kl

(via @ramonashelburne) pic.twitter.com/pSE6PpPc4A

— NBA on ESPN (@ESPNNBA) April 27, 2020

Ο Κερ προτού αναλάβει το Γκόλντεν Στέιτ, δεν ήταν καν προπονητής! Πρώτα απείχε από τα παρκέ για να μεγαλώσει τα παιδιά του, αργότερα έγινε τηλεσχολιαστής και ακόμα πιο μετά τζένεραλ μάνατζερ στους Σανς. Είχε όμως και αυτός κάνει σημαντική καριέρα ως παίκτης, έστω και ως συμπληρωματικός σε μεγάλες ομάδες. Όπως ακριβώς ο Τζάκσον, προπονητής του άλλωστε από το 1993 έως το 1998 στο Σικάγο! Μαζί πανηγύρισαν το δεύτερο three-peat, με τον «Ζεν Μάστερ» να έχει στεφθεί δις πρωταθλητής και φορώντας τη φανέλα των Νικς. Σήμερα έχει φτάσει τα 13 δαχτυλίδια με κάθε ιδιότητα. Ο Κερ έχει οκτώ, πρωταθλητής γαρ και με τους Σπερς το 1999 και το 2003. Αυτός δεν χρειάστηκε καν ένα χρόνο… προπαρασκευής στον πάγκο των Καλιφορνέζων. Το σήκωσε στη ρούκι χρονιά του, χρησιμοποιώντας μάλιστα παραλλαγές της τριγωνικής επίθεσης που είχε διδαχτεί από τον Τζάκσον και τον (βοηθό του και εμπνευστή της) Τεξ Γουίντερ!

Χαμένη διετία; Όχι και τόσο…

Δύο ολόκληρες σεζόν έμεινε λοιπόν εκτός δράσης (λόγω χιαστών και «στο καπάκι» αχιλλείου) ο Τόμπσον – συν το πρώτο μισό της τρέχουσας. Η ομάδα του γνώρισε και την άλλη όψη της… κατάταξης, πάτωσε σε ολόκληρο το ΝΒΑ με ρεκόρ 15-50 πρόπερσι, έζησε την ακόμα μεγαλύτερη περσινή απογοήτευση με τον αποτυχία εισόδου στα πλέι οφ παρ’ ότι τερμάτισε όγδοη στη Δύση (ας όψονται τα play-ins και η εντός έδρας ήττα από τους Γκρίζλις). Ολο αυτό το διάστημα, όμως, «προετοιμαζόταν» αυτό που βλέπουμε σήμερα. Το 2019 επιλεγόταν στο τέλος του πρώτου γύρου του ντραφτ ο γκαρντ Τζόρνταν Πουλ, που του πήρε… χρόνια μέχρι να εντυπωσιάσει φέτος. Το κάνει όμως πλέον, επειδή πήρε ευκαιρίες και παίζει με περισσή αυτοπεποίθηση και τώρα που γύρισε ο Κλέι. Τον Φεβρουάριο του 2020 αποκτήθηκε κι ο Αντριου Γουίγκινς που έχει μεταλλαχτεί από έναν μονοδιάστατο σκόρερ (στη Μινεσότα) σε ένα από τα χρησιμότερα «εργαλεία» της λίγκας, πέρυσι ο εξίσου καλός αμυντικός Γκάρι Πέιτον έδειξε τι αξίζει κι έτσι φέτος υπέγραψε και εγγυημένο συμβόλαιο.

Ανάλογες διορθωτικές κινήσεις έκαναν και στο Σικάγο το 1993, όταν ο Μάικλ Τζόρνταν τους σόκαρε με την (πρώτη) αποχώρησή του από τα γήπεδα. Εφεραν τον… Κερ για να έχουν καλύτερο τρίποντο, υπέγραψαν επιτέλους τον Τόνι Κούκοτς, που τον είχαν αφήσει από το (ντραφτ του) 1990 στην Ευρώπη, βρήκαν ελεύθερο (!) και πήραν μαζί τους το 1994 και τον κόμπο γκαρντ Ρον Χάρπερ, που έγινε αμέσως βασικός. Προς το τέλος εκείνης της σεζόν γύρισε ο MJ, την επόμενη που είχαν προσθέσει στο ρόστερ και τον μανιακό ριμπάουντερ (άσχετα με τις λοιπές παλαβομάρες του) Ντένις Ρόντμαν επανήλθαν και στην κορυφή.

Ποιος χρειάζεται σκορ από τους ψηλούς;

Σε συνέχεια του προηγουμένου, ο Ρόντμαν μπορεί να έβαζε 4-5 ποντάκια με το ζόρι (και με κακά ποσοστά), αλλά έκανε τη διαφορά με τα 15-16 ριμπάουντ που είχε μέσο όρο στην τριετία του δεύτερου three-peat. Αντιστοίχως ο Ντρέιμοντ Γκριν (δεξιά στη φωτό), το «τεσσάρι» των Γουόριορς που γίνεται και σέντερ τσέπης συχνά, σπανίως φτάνει σε διψήφιο αριθμό πόντων (αν και το έκανε στα χρόνια των τίτλων). Φτάνει όμως σε τέτοιον όποτε θέλει σε ριμπάουντ, ακόμα και ασίστ! Ο κορυφαίος αμυντικός του Κερ είναι και εξαιρετικός πασέρ, διαβάζοντας όσο ελάχιστοι ψηλοί στη λίγκα το παιχνίδι.

Παρά λοιπόν την τύχη να διαθέτουν ίσως τους χαρισματικότερους σκόρερ της εποχής τους (το «ίσως» πάει προφανώς στον Κάρι, όχι τον Τζόρνταν), οι δύο ομάδες είχαν και τρομερή αμυντική λειτουργία. Αλλωστε οι σταρ τους ήταν και σε αυτό το τελευταίο κομμάτι καλοί. Από το «5» αμφότερες έπαιρναν επίσης ελάχιστους πόντους και πολύ… σπρώξιμο και βρώμικη δουλειά. Οι διάφοροι Μπιλ Κάρτραϊτ, Στέισι Κινγκ, Γουίλ Περντιού, Μπιλ Γουένινγκτον, Λουκ Λόνγκλεϊ και Ντίκι Σίμπκινς ήταν συμπληρωματικοί μεν, χρησιμότατοι δε. Όπως σήμερα ο Κέβον Λούνι (αριστερά), που διάγει μάλιστα τις καλύτερες ημέρες της καριέρας του: 22 ριμπάουντ στο Game 6 με τους Γκρίζλις, 21 πόντοι και «διπλός» πέντε μέρες αργότερα με τους Μάβερικς… Στα πρώτα χρόνια της δυναστείας υπήρχε ο ταλαντούχος Αντριου Μπόγκουτ με τα γυάλινα πόδια και την εύθραυστη μέση, ο Ζάζα Πατσούλια με τους φοβερούς… αγκώνες του, ο Τζαβέιλ ΜακΓκι που έκτοτε γυροφέρνει σταθερά ομάδες τίτλων, ο Μαρίζ Σπάιτς που ήξερε και να βάζει την μπάλα στο καλάθι.

Τα καλύτερα ρεκόρ ever και τα νέα γήπεδα

Κάπως έτσι, οι δύο σύλλογοι κατέγραψαν και τα καλύτερα ρεκόρ όλων των εποχών στο ΝΒΑ. Στην επιστροφή τους στους τίτλους το 1996, οι Μπουλς πρώτευσαν με 72-10 στη ρέγκιουλαρ σίζον, σπάζοντας τη στοιχειωμένη, όπως έδειχνε, κορυφαία επίδοση των Λέικερς το 1971-72 με 69-13. Τόσο ακριβώς ήταν το ρεκόρ του Σικάγο την επόμενη περίοδο, το 1996-97! Όλα τα προαναφερθέντα ρεκόρ… παραμέρισαν για το 73-9 των Γουόριορς τη σεζόν 2015-16. Μιλάμε για ποσοστό νικών που άγγιξε το 90% (89%), μιλάμε για 34 εκτός έδρας νίκες (επίσης κορυφαία επίδοση ever), δεν… μιλάμε όμως για τίτλο. Εκείνος πήγε το 2016 στο Κλίβελαντ, της περίφημης και πρωτοφανούς ανατροπής από 1-3 σε 4-3 στους τελικούς.

Τόσο εκείνη η απογοήτευση όσο και οι τρεις τίτλοι (της πρόσφατης ιστορίας του) είχαν έρθει με έδρα του Γκόλντεν Στέιτ την «Ορακλ Αρίνα» στο Οκλαντ. Ηταν το «σπίτι» του συλλόγου από το 1971 έως το 2019, οπότε και μετακόμισε στο νεότευκτο «Τσέις Σέντερ», στη γειτονιά Μίσιον Μπέι του Σαν Φρανσίσκο. Οι Μπουλς είχαν αλλάξει επίσης γήπεδο στο… μεσοδιάστημα της δυναστείας τους. Ηταν το 1994, όταν έφυγαν από το παλαιικό «Σικάγο Στέιντιουμ» (κατασκευής του 1929, έδρας της ομάδας μπάσκετ από το 1967) και πήγαν απέναντι, στο και εδώ νεότευκτο «Γιουνάιτεντ Σέντερ». Σε αυτό ήρθε η… δεύτερη παρτίδα των τίτλων, το ίδιο θέλουν να ζήσουν στο «Τσέις Σέντερ» οι Γουόριορς.

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΝΒΑ: Κλέι Τόμπσον σημαίνει… Γουόριορς στον τελικό!

ΝΒΑ: Ο ρέκορντμαν Λούνι έγινε από γυάλινος… σιδερένιος μαχητής των Γουόριορς

NBA: Γουόριορς δεν είναι μόνο οι «Splash brothers»

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News