Γιώργος Χελάκης: Όταν λείπουν πυροσβεστικά οχήματα και περισσεύουν περιπολικά...

Το ξεκαθαρίζω απ’ την αρχή για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Η κλιματική αλλαγή είναι παρούσα κι απειλεί τον πλανήτη. Ωστόσο δεν αποτελεί την εξήγηση για κάθε κακό που μας βρίσκει. Το λέω διότι υψηλές θερμοκρασίες -και μάλιστα παραπάνω από 43 και 44 βαθμούς- είχαμε και κατά το παρελθόν, τη διετία 1977-79 το θερμόμετρο στην Ελλάδα είχε δείξει 48 και 49 βαθμούς.

Υψηλές θερμοκρασίες και παράλληλα μελτέμια είχαμε κατά το παρελθόν, όπως και κατά το παρελθόν είχαμε πολύ μεγάλες σε έκταση και καταστροφικές πυρκαγιές. Το ίδιο έχουμε και τώρα. Το θέμα είναι αν από τότε μέχρι τώρα έχουμε βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα. Αν ως χώρα αλλά κι ως κοινωνία έχουμε θωρακιστεί καλύτερα απ’ ό,τι είχαμε στο παρελθόν. Οπως φαίνεται, η θωράκισή μας παραμένει πλημμελής, όπως ήταν και παλιότερα.

Χθες το απόγευμα διαβάσαμε σε διάφορα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ότι επέστρεψε εσπευσμένως ο πρωθυπουργός κι ότι στο εξής στις φωτιές θα επιχειρούν περισσότερα πτητικά μέσα. Αναρωτιέται λοιπόν κάθε καλόπιστος, ήταν ανάγκη να έρθει ο κύριος Μητσοτάκης απ’ το εξωτερικό για να συμβεί αυτό; Κι αν απαιτείτο τελικά πρωθυπουργική εντολή δεν θα μπορούσε να δοθεί με ένα τηλεφώνημα;

Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα για ένα κράτος που θέλει μάλιστα να ονομάζεται επιτελικό. Ούτε αρκεί βεβαίως η αναβάθμιση της γενικής γραμματείας Πολιτικής Προστασίας σε υπουργείο για να προκύψει προστασία επί της ουσίας. Καλό θα ήταν μάλιστα ο υπουργός κύριος Κικίλιας αντί να διαβάζει κείμενα από μέσα, να μιλούσε από καρδιάς και να μας πει γιατί οι φωτιές σβήνουν όταν σβήνουν επειδή παύουν οι άνεμοι και όχι επειδή έχουμε ουσιαστική πυρόσβεση.

Σε όποιο τηλεοπτικό κανάλι και να παρακολουθούσες, έβλεπες κι άκουγες κατοίκους των φλεγόμενων περιοχών να παραπονιούνται διότι επί της ουσίας έμειναν αβοήθητοι κι έβλεπαν την περιουσία τους, δηλαδή τα σπίτια τους, να γίνονται παρανάλωμα του πυρός χωρίς να επιχειρούν πυροσβέστες ή να ρίχνουν νερό αεροπλάνα ή ελικόπτερα. Τουναντίον περίσσευαν αστυνομικοί. Ελειπαν πυροσβεστικά οχήματα και περίσσευαν περιπολικά.

Φαντάζομαι ότι ούτε ο πιο αφελής πολίτης δεν μπορεί να πειστεί πως έχουμε αναβαθμισμένο σχέδιο πυροπροστασίας επειδή φέτος δόθηκαν στους δήμους όλης της χώρας 25 εκατομμύρια ευρώ για να οργανώσουν την περιφρούρηση των εκτάσεών τους. Είναι καιρός να μιλήσουμε σοβαρά για ένα θέμα που δεν μπορεί να παραμένει στο απυρόβλητο.

Απ’ το 1998 η δασοπροστασία έχει αφαιρεθεί από τη δασική υπηρεσία κι έχει ανατεθεί στην πυροσβεστική. Το αποτέλεσμα είναι ενώ έχουμε ικανούς πυροσβέστες δεν έχουμε καν δασοπυροσβέστες, δηλαδή ειδικούς να μπαίνουν στα δάση και να σβήνουν φωτιές. Είναι άλλο πράγμα να σβήσεις μία φωτιά μέσα στον αστικό ιστό κι εντελώς άλλο να περιορίσεις και να κατασβέσεις μία φωτιά μέσα στο δάσος.

Η ευρωπαϊκή και διεθνής εμπειρία δείχνει πόσο λάθος έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια κι είναι ευθύνη όλων των κυβερνήσεων από τότε μέχρι τώρα που δεν το αντιμετώπισαν. Σε καμία περίπτωση δεν προσπερνάμε ότι απ’ τη μανία των πυρκαγιών έχουμε αποφύγει να θρηνήσουμε θύματα. Ωστόσο οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται, τα σπίτια που καίγονται, τα ζώα που χάνονται είναι γεγονότα που δεν ξεπερνιούνται εύκολα και θέτουν επί τάπητος την ανάγκη για μία αποτελεσματική πολιτική δασοπροστασίας, που εκ των πραγμάτων προκύπτει ότι δεν υπάρχει.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News