Πέτζα Στογιάκοβιτς: Τα «700 μέσα» στη Θύρα 3 που τον έφεραν στο NBA

Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς σβήνει 45 κεράκια, γεννημένος σαν σήμερα, στις 9 Ιουνίου 1977, και αυτή είναι η ιστορία επιμονής και υπομονής που τον έφερε στο NBA

Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς σβήνει 45 κεράκια, γεννημένος σαν σήμερα, στις 9 Ιουνίου 1977, και αυτή είναι η ιστορία επιμονής και υπομονής που τον έφερε στο NBA.

Γεννημένος στη Πόζεγκα της Κροατίας, στις 9 Ιουνίου 1977, ο Πέτζα Στογιάκοβιτς βρέθηκε στον ΠΑΟΚ στα 16 του χρόνια, όταν ο αείμνηστος Ντούσαν Ίβκοβιτς, τον έφερε στη Θεσσαλονίκη.

Ο Στογιάκοβιτς ήταν ένα από τα πολλά παιδιά που ζούσε για το μπάσκετ. Ήταν όμως ένας από τα λίγα παιδιά που είχε έναν ξεκάθαρο στόχο από τη μέρα που ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ. Το NBA. Ο τελικός στόχος ήταν, από την πρώτη μέρα, αυτός. Η Αμερική. Αυτός ο δρόμος, δεν είναι ποτέ στρωμένος. Για κανέναν. Ο καθένας καθορίζει το δικό του μονοπάτι.

Οι ατέλειωτες ώρες στη Θύρα 3

Το πρώτο διάστημα στη Θεσσαλονίκη, ο Στογιάκοβιτς γνώριζε μόνο μια διαδρομή. Αυτή από το ξενοδοχείο στο Πανόραμα στο οποίο έμενε, μέχρι το στάδιο Τούμπας και το γήπεδο μπάσκετ κάτω από τη Θύρα 3. Έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί πολλές ιστορίες για το πόσο εργατικός ήταν ο Πέτζα. Αν κάποιος τις διαβάσει, ίσως να πειστεί πως είναι υπερβολικές, «ωραιοποιημένες» για να στηρίξουν τον «μύθο» του. Όσοι, όμως, έχουν ζήσει εκείνες τις προπονήσεις στο γήπεδο κάτω από τη Θύρα 3, προσυπογράφουν πως δεν περιέχουν καμία δόση υπερβολής. Είναι το διάστημα που από στόμα σε στόμα κυκλοφορούσε πως ο Στογιάκοβιτς ήταν τόσο εργασιομανής που μετά την προπόνηση καθόταν και έκανε 1000 σουτ. Αυτό είναι ένας μύθος.

Τα «700 μέσα» και η «ανάκριση» κάθε NBAer

Ο Στογιάκοβιτς περίμενε να τελειώσει η προπόνηση για να ξεκινήσει τη δική του, που είχε ένα στόχο. «700 μέσα». Το θέμα του δεν ήταν να μείνει στο γήπεδο μέχρι να κάνει 1000 σουτ. Ήταν να μείνει μέχρι να έχει κάνει 700 εύστοχα σουτ. Όταν καταλάβαινε πως το χέρι του «βαραίνει», πως κάτι δεν πάει καλά, δεν ήταν από εκείνους που συνέχιζαν μέχρι τελικής «πτώσης» . Δεν ήθελε να κάνει τον ήρωα στις προπονήσεις. Ήξερε πως πρέπει να προστατευτεί για να μπορέσει να προπονηθεί και την επόμενη μέρα. Το ΝΒΑ ήταν μέσα στο μυαλό του από την πρώτη στιγμή. Προσπαθούσε να μάθει κάθε πληροφορία που μπορούσε. Σε μια εποχή χωρίς ίντερνετ, youtube και ό,τι άλλο υπάρχει σήμερα, ο Στογιάκοβιτς γνώριζε πως για να μάθει όλα όσα ήθελε, ακόμα και μια μικρή λεπτομέρεια, υπήρχε ένας τρόπος. Όσοι παίκτες ερχόταν στη Θεσσαλονίκη και είχαν παίξει στο NBA, ήταν οι άνθρωποί του. Προσπαθούσε να περάσει όσο περισσότερο χρόνο μπορούσε μαζί τους, και να ρουφήξει σα σφουγγάρι, κάθε πληροφορία, την οποιαδήποτε πληροφορία που αφορούσε το μπάσκετ σε αυτό το επίπεδο. Ο Πέτζα δεν άφησε τίποτα στην τύχη. Έκανε το βήμα στο ΝΒΑ το 1998. Τα υπόλοιπα, είναι ιστορία…

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News