Εκπαίδευση/λαϊκή κουλτούρα: Νίκο Γκάλη, δίδαξέ μας πάλι

Και μάθημα στο σχολείο, λοιπόν. Ο Νίκος Γκάλης, όπως έγινε γνωστό, «μπαίνει» στην ύλη της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α’ Γυμνασίου, μέσω ενός κειμένου που τιτλοφορείται «Ο μικρόσωμος θεός».

«Τι την έκανε την μπάλα ο θεός» τραγουδούσαν οι φίλοι του Αρη για χρόνια, αρχής γενομένης από εκείνο το στριφογύρισμα της μπάλας στο δάχτυλό του, όταν τελείωνε ένα ακόμα νικηφόρο ντέρμπι επί του ΠΑΟΚ. Ο… θεός είναι το αντικείμενο του άρθρου «Ο Γκάλης, ή η τέχνη του απρόβλεπτου» (σ.σ: έτσι, με κόμμα μετά το «Γκάλης» δημοσιεύτηκε στο slpress.gr) του Τριαντάφυλλου Κωτόπουλου, αναπληρωτή καθηγητή δημιουργικής γραφής και νεοελληνικής λογοτεχνίας. Απόσπασμά του εντάσσεται στη διδακτέα ύλη, με αναφορά στην παρουσία του στο Ευρωμπάσκετ του 1987 – και αφορμή τη δική του ένταξη στο Hall of Fame του Σπρίνγκφιλντ το 2017.

Εμείς παίρνουμε αφορμή από το συγκεκριμένο νέο για να επεκτείνουμε την παρουσία του κορυφαίου μπασκετμπολίστα σε άλλους χώρους. Να βρούμε τις περιπτώσεις που έγινε… γήπεδο ή τραγούδι, που ενέπνευσε από εξίσου διάσημους καλλιτέχνες μέχρι street artists.

 

Γεννήθηκε στον… «Νονό», έγινε «γκάνγκστερ»

Η ζωή του Γιάννη Αντετοκούνμπο έγινε ήδη ταινία, δυστυχώς για εκείνη του Γκάλη δεν έχει προκύψει κάποιο ανάλογο πρότζεκτ. Η πλάκα είναι ότι ο ίδιος γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1957 στο «French Hospital» της Νέας Υόρκης (που έκλεισε 20 χρόνια αργότερα), όπου γυρίστηκε μία από τις χαρακτηριστικότερες σκηνές στον πρώτο «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Εκεί νοσηλεύτηκε ο Μάρλον Μπράντο ως Βίτο Κορλεόνε, σύμφωνα άλλωστε και με την αναφορά στο πρωτότυπο μυθιστόρημα του Μάριο Πούτσο. Eκεί μαζεύονταν και διάφοροι γκάνγκστερ. Σαν.. το παρατσούκλι που έμελλε να αποκτήσει στα μέρη μας ο σούπερ σκόρερ του Αρη και της Εθνικής, αλλά και του Παναθηναϊκού. «Γκάνγκστερ» μάθαμε να τον αποκαλούμε στα ’80s, έτσι όπως τρομοκρατούσε τις αντίπαλες άμυνες και «πυροβολούσε» δίχως σταματημό.

 

Από τον Σαββόπουλο και τον Δεληβοριά στον «The Boy»

Ολόκληρος Διόνυσος Σαββόπουλος έχει ασχοληθεί μαζί του, συνθέτοντας το κομμάτι «Τα χρυσά παιδιά του Νίκου Γκάλη». Υπάρχει στον τελευταίο του δίσκο (με πρωτότυπα τραγούδια) «Ο Χρονοποιός» του 1999, δεκαετίες βέβαια μετά τους τεράστιους δίσκους του στα ’60s και τα ’70s, όταν ο Νικ μεγάλωνε στο Νιου Τζέρσεϊ. Ο Νιόνιος αναφέρεται στη σημασία του Γκάλη και ψηλαφεί τη μορφή του, αναπολώντας τη… βολή του (;). Ακούμε και για τη Βούλα Τσιαμήτα, προφανής επιλογή χάριν ομοιοκαταληξίας μετά την «ήττα» που είχε προηγηθεί.

Στη νοσταλγική «Ερημιά στην Καλλιθέα» από το ομώνυμο της γειτονιάς του άλμπουμ προ επταετίας, ο Φοίβος Δεληβοριάς κάνει αναφορά στον ήρωα της νιότης των περισσότερων 40άρηδων plus στο τέλος των στίχων – και στο ξεκίνημα του όμορφου δίλεπτου outro: «Ανεβαίνω στην ταράτσα που καίει/πετάω την μπάλα που κρατούσα στο διάστημα/και ο Γκάλης που μέσα μου κλαίει/φεύγω λέει…».

Λίγους μήνες αργότερα, το 2016, κυκλοφορεί το «Ετοιμοι Ενα» από τον «The Boy», κατά κόσμον Αλέξανδρο Βούλγαρη. Ο γιος του Παντελή έχει πίσω του πολλούς δίσκους, είναι επίσης σκηνοθέτης και φανατικός μπασκετόφιλος. Στον «Αγνό Γκάλη» καταπιάνεται κι αυτός με τον θεό του ελληνικού μπάσκετ, παραπέμποντας σαφώς και στη πασίγνωστη διαφήμισή του για το γάλα «Αγνό».

 

Η Μαρινέλλα, τα δύο γήπεδα, ο υιός Νόρις, το γκραφίτι

Στη λαϊκή κουλτούρα τη… μουσική πρωτοκαθεδρία έχει βέβαια το «Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τ’ άλλα παιδιά» της Μαρινέλλας – που το τραγουδούσε στα ντουζένια του Αρη και τα αλλεπάλληλα γλέντια του μετά από τίτλους μαζί με τον Γιάννη Πάριο. Πατάει πάνω στο «Με το στόμα γεμάτο φιλιά» του Λεωνίδα Βελή, σύνθεση (το.. σημαδιακό 1987) του Χρήστου Νικολόπουλου σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Παραφράστηκε για τη χάρη των συμπαικτών και στην Εθνική του «χρυσού» Ευρωμπάσκετ, εκεί που έλεγε «Και το βράδυ, το βραδάκι/είσαι σπίρτο που ανάβει φωτιά».

Εκτός από τραγούδι, ο Γκάλης έγινε και γήπεδο – ή μάλλον, γήπεδα. Η κεντρική σάλα του Αλεξάνδρειου, της οποίας τα καλάθια φόρτωσε με αμέτρητα καλάθια, ονομάζεται από το 2013 κατόπιν απόφασης της Πολιτείας «Nick Galis Hall». Πέρα από τη μέχρι σήμερα έδρα του Αρη, το όνομά του έχει πάρει και το κλειστό του ΟΑΚΑ, έδρα του Παναθηναϊκού. «Νίκος Γκάλης» έγινε το 2016, εξ ου και το στιγμιότυπο με τον τότε Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου, στο περιθώριο της σχετικής απόφασης.

Ατέλειωτη και η λίστα εγκωμίων από συναδέλφους του μπασκετμπολίστες (συμπαίκτες και, κυρίως, αντιπάλους), προπονητές, παράγοντες, μέχρι και διαιτητές. Την μεγαλύτερη αναγνώριση πάντως στο μεγαλείο του την επιδαψίλευσε ο Οντι Νόρις. Ο καταπληκτικός παλιός φόργουορντ-σέντερ της Μπαρτσελόνα (και στη δύση της καριέρας του, του Περιστερίου), που έδωσε στον γιο του το όνομα του Γκάλη: Nico!

Εχοντας συστρατευτεί πρόσφατα στο πλευρό του παλιού του συνοδοιπόρου στην Εθνική, Παναγιώτη Φασούλα (που δεν έγινε πρόεδρος της ΕΟΚ κι έτσι δεν έγινε και επίτιμος και ο Γκάλης), ο Νικ είδε τα τελευταία χρόνια και ένα όμορφο γκραφίτι του στον «Φωκιανό» να βανδαλίζεται δις. Αντίθετα με τους μουντζούρες των βανδάλων, ο ίδιος φιλοτέχνησε μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές (αν όχι τις σημαντικότερες) του ελληνικού αθλητισμού και συνεχίζει να εμπνέει. Πλέον, και να διδάσκεται.

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

NΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ: Μάθημα στην Α΄ Γυμνασίου έγινε «ο μικρόσωμος θεός»!

ΜΙΤΣΕΛ ΓΟΥΙΓΚΙΝΣ: «Ο Γκάλης ήταν ο εκλεκτός, ο Φάνης είχε ταλέντο για να παίξει στο ΝΒΑ»

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News