Ις Σμιθ: Ο πιο καλός ο γυρολόγος
Μεγαλώνοντας στη Σάρλοτ της μπασκετομάνας πολιτείας της Βόρειας Καρολίνας (Νορθ Καρολάινα…), ο Ις Σμιθ είχε δύο στόχους. Να γίνει επαγγελματίας αθλητής στο υψηλότερο επίπεδο και να ζήσει μια ήσυχη καριέρα.
Πιστός χριστιανός και σταθερός αναγνώστης της Βίβλου, μάλλον το ιδανικό για δαύτον θα ήταν να βρει μια ομάδα που να τον πιστέψει και ο ίδιος να την αγαπήσει, ώστε να στεριώσει κάπου – όπως έκανε στο NCAA με το Γουέικ Φόρεστ, όπου έμεινε και στα τέσσερα προβλεπόμενα χρόνια. ΝΒΑer όντως έγινε και από τους πολύ καλούς πόιντ γκαρντ, κι ας μην είναι από τους πιο γνωστούς. Ως προς το άλλο σκέλος όμως, μόνο ήσυχος δεν έμεινε. Μη φανταστείτε τίποτα εξαλλοσύνες. Απλώς δεν λέει ποτέ να κάτσει στα αυγά του. Σε δώδεκα χρόνια καριέρας στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη έχει παίξει σε ισάριθμες διαφορετικές ομάδες. Και ετοιμάζεται να γράψει ιστορία, διότι τον απέκτησε μία… δέκατη τρίτη.
Μαζί με τον γκαρντ-φόργουορντ Κεντέιβιους Κόλντγουελ-Πόουπ, ο Σμιθ στάλθηκε από την Ουάσινγκτον στο Ντένβερ, αντί των Γουίλ Μπάρτον και Μοντέ Μόρις των αντίστοιχων θέσεων («δυαροτριάρι» και «άσος»). Ισορροπημένο τρέιντ, κι ας είναι ο Μόρις επτά χρόνια νεαρότερος από τον άνθρωπό μας. Καταπληκτικός χειριστής της μπάλας, ταχύτατος παρά την ηλικία του, πασέρ πάνω από τον μέσο όρο και με χαρακτηριστική τη hesitation move στο παιχνίδι του, που του επιτρέπει να φτάνει μέχρι το καλάθι αφήνοντας πίσω τον προσωπικό του αντίπαλο, ο κοντούλης Ισμαελ (απ’ όπου το χαϊδευτικό Ις) των 183 εκατοστών έχει καταγράψει και χρονιά με 14,7 πόντους και 7 ασίστ στη Φιλαδέλφεια.
Βασικά, εκεί θα ήταν πάνω-κάτω οι μέσοι όροι του, αν δεν ήταν μια ζωή ρεζέρβα κάποιου άλλου. Μόνο στους Σίξερς υπήρξε βασικός! Σε αυτούς και τους Γουίζαρντς, μάλιστα, κατέγραψε δύο διαφορετικές θητείες. Αν και δεν έγινε ντραφτ πικ, πέρασε επίσης (και κατά σειρά) από Χιούστον, Μέμφις, Γκόλντεν Στέιτ, Ορλάντο, Μιλγουόκι, Φοίνιξ, Οκλαχόμα, Νέα Ορλεάνη, Ντιτρόιτ και τη γενέτειρά του, Σάρλοτ, στο πρώτο μισό της περασμένης περιόδου.
Ο άλλος Σμιθ και το κλαμπ των… δωδεκάρηδων
Στο σύνολο, συνυπολογίζοντας τους Νάγκετς (αρχικά θα έχει μάλλον πολύ χρόνο, διότι ο Τζαμάλ Μάρεϊ προέρχεται από απραξία μεγαλύτερη του ενός έτους και ο Μπόουνς Χάιλαντ δεν είναι καθαρός «άσος») στους οποίους μόλις πήγε, επτά δυτικές και έξι ανατολικές ομάδες. Σχεδόν οι μισές του ΝΒΑ! Αφήνει πίσω του τέσσερις παλαίμαχους συναδέλφους που ολοκλήρωσαν τη δική τους καριέρα με συμμετοχή σε δώδεκα διαφορετικούς συλλόγους.
Ενας από αυτούς λέγεται επίσης Σμιθ. Ο φόργουορντ-σέντερ Τζο, Νο 1 μάλιστα στο ντραφτ του 1995, που παρά τη δυναμική παρουσία του την πρώτη τριετία στους Γουόριορς, εξελίχθηκε σε έναν απλώς χρήσιμο ρολίστα. Μια τριετία, που ήταν το μάξιμουμ της παρουσίας του κάπου, έκατσε και στο Μιλγουόκι. Τρεις συναπτές σεζόν ήταν το… ταβάνι και για τον Ις Σμιθ, από το 2016 στο 2019 στους Πίστονς, με τους οποίους είχε κοντά στους 10 πόντους μέσο όρο και λίγο κάτω από 5 τελικές πάσες, παρ’ ότι αναπληρωματικός.
Οι άλλοι ΝΒΑers του κλαμπ των δώδεκα συλλόγων είναι το δίμετρο «τεσσαροπεντάρι» Τσάκι Μπράουν, καλός αμυντικός και ριμπάουντερ, όπως και πρωταθλητής το 1995 με τους Ρόκετς (43ο πικ του 1989, σταμάτησε το 2002 στο Σακραμέντο), ο επίσης ψηλός Τόνι Μάσενμπεργκ που απλώς συμπλήρωνε συνήθως τα ρόστερ ομάδων και τον είδαμε και στην Μπαρτσελόνα, έχοντας φτάσει και κοντά στον Παναθηναϊκό (Νο 43 το 1990 αυτός!) και ο πολύ πιο ταλαντούχος Τζίμι Τζάκσον. Μέλος των «Τhree J’s» στο Ντάλας των ‘90s με τους επίσης περιφερειακούς Τζέισον Κιντ και Τζαμάλ Μάσμπερν, ο σούτινγκ γκαρντ των 14,3 πόντων στη 14ετή καριέρα του έμεινε πέντε χρόνια στους Μάβερικς. Μετά το 1997 όμως άλλαζε ανά μερικούς… μήνες φανέλα.
Στη σύγχρονη εποχή τους πλησίασε ο Αντονι Τόλιβερ, ένας συμπληρωματικός στις ομάδες του πάουερ φόργουορντ, που αν και undrafted, έβρισκε πάντα δουλειά χάρη στο καλό του μακρινό σουτ και τη θετική παρουσία στα αποδυτήρια. Ας μην ξεγράψουμε τον 37χρονο, διότι δεν έχει ανακοινώσει το τέλος της καριέρας του. Εχει να παίξει από τη σεζόν 2020-21, τα περασμένα Χριστουγέννα όμως είχε υπογράψει δεκαήμερο συμβόλαιο στη Νέα Ορλεάνη – και έχασε την ευκαιρία να φορέσει δωδέκατη διαφορετική φανέλα, διότι κόλλησε κορωνοϊό και η συνεργασία του με τους Πέλικανς δεν επεκτάθηκε.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΝΙΚΟΛΑ ΓΙΟΚΙΤΣ: Το μπουρίτο είχε γέμιση χαβιάρι