NBA FINALS: Ο... ατομικός πεντάλογος που θα κρίνει τον τίτλο

Τέρμα τα ψέματα, η ώρα της αλήθειας έφτασε. Σανς εναντίον Μπακς μέρος πέμπτο και… προτελευταίο ή σχεδόν έτσι. Απέχουμε δύο ή τρεις αγώνες από τη στέψη του πρωταθλητή και εστιάζουμε στις πέντε μονάδες που θα την κρίνουν.

Άλλος σπάει κάθε πιθανό και απίθανο ρεκόρ, άλλοι έσπασαν κάποια στο ξεκίνημα της σειράς και προϊούσης αυτής σπάνε τα… καλάθια. Στους πρώτους τελικούς αναδείχθηκαν κάμποσοι πρωταγωνιστές, θετικοί και αρνητικοί. Με το τζάμπολ στο τελικό υπ’ αριθμόν 5 να κοντοζυγώνει, φτιάχνουμε μια ανάμικτη ομάδα… ισάριθμων παικτών, με αυτούς δηλαδή που θα κρίνουν τους… best-of-three πλέον τελικούς.

Όποιοι μεταξύ των Σανς και των Μπακς πάρουν στη συνέχεια δύο νίκες, φοράνε δαχτυλίδι. Το 2-2, με την έδρα ακόμα να μην έχει σπάσει, δείχνει πως βαδίζουμε σε τεντωμένο σχοινί, κάτι που αποτυπώνεται και στο συνολικό σκοράρισμα των ομάδων στους NBA finals: 692 πόντους το Φίνιξ, 693 το Μιλγουόκι!

Για τριακοστή φορά στην ιστορία δύο φιναλίστ βρίσκονται στο 2-2 και 21 φορές (έναντι μόλις 8) εκείνη που έκανε το 3-2 έγινε και… πρωταθλήτρια. Μιλάμε για ποσοστό της τάξης του 72%, ώστε να στοιχειοθετήσουμε και αριθμητικά την κρισιμότητα του τζάμπολ σε λίγες ώρες. Ολοι ανεξαιρέτως οι παίκτες των Μόντι Γουίλιαμς και Μάικ Μπουντενχόλζερ καλούνται να κάνουν ένα ακόμα βήμα μπροστά, ωστόσο, από τις… δρασκελιές, ειδικά των πέντε που ακολουθούν, θα εξαρτηθεί η έκβαση της σεζόν 2020-21.

Πολ, το βραχυκύκλωμα του κομπιούτερ

Συνεπής σκόρερ, κορυφαίος πασέρ, ηγέτης όσο ελάχιστοι. Και.. προσεκτικός όσο κανένας άλλος, που να έχει τόσην ώρα την μπάλα στα χέρια του και να κάνει τόσο πολλά, για τόσο… λίγα λάθη – ή και καθόλου, αν θυμηθούμε ότι στους τελικούς της Δύσης αποτελείωσε τους Κλίπερς με 41 πόντους δίχως να υποπέσει στο παραμικρό λάθος. Επίδοση, μάλιστα, που έχει πανομοιότυπα (41/0) καταγράψει κι άλλη φορά σε πλέι οφ. Ο Κρις Πολ ξεκίνησε φορτσάτος και τη σειρά με τους Μπακς: 32 πόντοι και 9 ασίστ για μόλις δύο λαθάκια, εντούτοις κάπου εκεί ο μίστερ αλάνθαστος έγινε μίστερ απρόσεκτος.

Από 1,4 λάθος στις δέκα πρώτες φετινές του εμφανίσεις στην ποστ σίζον, ο 36χρονος πόιντ γκαρντ έχει πάει στα 5 στους τρεις πιο πρόσφατους τελικούς. Μιλάμε για υπερτριπλασιασμό των λαθών του, με εκείνο στο τέλος του Game 4 να αποβαίνει καθοριστικό και να «κλειδώνει» την ισοφάριση των «ελαφιών». Τις πταίει; Λίγο η κούραση και η συσσώρευση των προβλημάτων στο γέρικο κορμί του (ώμος στον πρώτο γύρο με τους Λέικερς, κορωνοϊός και δύο απουσίες στο ξεκίνημα της σειράς με τους Κλίπερς), περισσότερο η άμυνα των αντιπάλων. Ειδικά ο νεαρότερος, δυνατότερος και ψηλότερος Τζρου Χόλιντεϊ τα έχει καταφέρει περίφημα στα τελευταία παιχνίδια πάνω στον CP3. Αν παραμείνει στα ρηχά ο άνθρωπος που μεταμόρφωσε τους «ήλιους», η έκλειψη θα ολοκληρωθεί. Αδυνατεί να φθείρει όποιον τον μαρκάρει και να πάει στη γραμμή (2/4 βολές σε αυτά τα τρία ματς), το δε σκοράρισμά του μειώνεται με σχεδόν γεωμετρική… κάθοδο (32 π., 23, 19, 10 κατά σειρά). 

Μίντλετον, εντός, εκτός κι επί τ’ αυτά

Από μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του προέρχεται ο Κρις Μίντλετον, αν όχι ΤΗΝ καλύτερη, δεδομένης και της κρισιμότητας του αγώνα. Με 40 πόντους δεν διέλυσε απλά κάθε αμυντικό πλάνο του Γουίλιαμς στον τέταρτο τελικό, μα γύρισε εκτελεστικά και μονάχος το παιχνίδι, μετατρέποντας με αποκλειστικά δικούς του πόντους το 99-99 σε 105-99. Ένα παιχνίδι νωρίτερα, το, από το 2013 «ελάφι», είχε βάλει μόνο 18 πόντους μεν, με 7 ριμπάουντ και 6 ασίστ δε – παίζοντας και εξαιρετική άμυνα, βάζοντας κι ένα κρίσιμο καλάθι πάλι στην τελική ευθεία. Όπως ευθύς παρακάτω θα δούμε όμως, ο 30χρονος γκαρντ-φόργουορντ το συνηθίζει να παίζει φοβερά στο «Fiserv Forum», ενώ μακριά από αυτό νούμερα και ποσοστά πέφτουν σε μεγάλο βαθμό.

Γενικότερα σε αυτά τα πλέι οφ και ειδικότερα στους τελικούς, ο Μίντλετον… χάνει λάδια όταν απομακρύνεται από το Μιλγουόκι. Για να είμαστε δίκαιοι μαζί του, έχει κάνει ματσάρες εκτός έδρας, όπως στην 38άρα στη νίκη 113-102 στην Ατλάντα. Αν επαναλάβει μια τέτοια εμφάνιση στο Φίνιξ, δύσκολα η παρέα του θα χάσει ξανά εκεί. Με 15 καλάθια ισοφάρισης ή προσπεράσματος στις τέταρτες περιόδου (και τις παρατάσεις) της τρέχουσας post season έχει ήδη ισοφαρίσει την κορυφαία επίδοση της τελευταίας 25ετίας, δηλαδή εκείνη του ΛεΜπρον Τζέιμς το 2007. Στον τέταρτο τελικό νίκησε… μόνος του 10-4 τους Σανς στα τελευταία 2,15’’, όπως είχε κάνει και στο τρίτο ματς με τους Νετς με σκορ… Μίντλετον-Μπρούκλιν 8-7 στα τελευταία δυόμισι λεπτά!

Μπρίτζες, από x… non-factor

Μην είδατε τον Μικέλ; Ο Μπρίτζες ήταν ο x-factor του δεύτερου τελικού, σημειώνοντας ατομικό ρεκόρ στα πλέι οφ με 27 πόντους. Πόσους έχει βάλει συνολικά στους άλλους τρεις; Μόλις 25! Πάσχει μάλλον κι αυτός από το «σύνδρομο Μίντλετον», έχοντας 20,5 μέσο όρο στα δύο πρώτα ματς στο Φίνιξ και 5,5 στα επόμενα στο Μιλγουόκι. Στον πιο πρόσφατο αγώνα δεν ήταν καλός ούτε αμυντικά, τομέας στον οποίο συνήθως αριστεύει. Χαρακτηρίζεται άλλωστε «3-and-D» παίκτης, δηλαδή που σουτάρει τρίποντα και παίζει άμυνα. Σε εκείνη την 27άρα είχε πληγώσει μάλιστα τα «ελάφια» ακόμα και με καρφώματα και με πάσης φύσεως καλάθια μέσα από τα 7,25 μ.

Οι Σανς τρέμουν στην ιδέα να παραμείνει non-factor στη σειρά ο βασικός τους σμολ φόργουορντ, ειδικά τη στιγμή που ο ίδιας θέσης (ερχόμενος από τον πάγκο βέβαια, μα βρίσκοντας λεπτά βασικού αντί του αρνητικού Μπρουκ Λόπεζ) Πατ Κόνατον από την άλλη πλευρά βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Το πρόβλημα με τον Μπρίτζες δεν είναι πως αστοχεί, αλλά πως δεν παίρνει προσπάθειες. Στους τελικούς που διεξήχθησαν στην πόλη του Γουισκόνσιν, το 25χρονο «εργαλείο» του Γουίλιαμς σούταρε μονάχα από τέσσερις φορές.

Γιάννης, ο ασταμάτητος οδοστρωτήρας

Η τάπα του στον Εϊτον ακόμα συζητιέται, οι εμφανίσεις του αμέσως μετά την υπερέκταση γονάτου και τους φόβους περί πολύμηνης απουσίας ακόμα προσπαθούν να… χωνευτούν. Ναι, είναι αληθινά όσα κάνει ο Γιάννης. Στη… συντηρητική εμφάνισή του, επιστρέφοντας από τον τραυματισμό που αποκόμισε στους ανατολικούς τελικούς με τους Χοκς, παραλίγο να κάνει νταμπλ-νταμπλ με 20άρια σε πόντους και ριμπάουντ. Συνέχισε ακόμα εντυπωσιακότερα, ξεπερνώντας δις τους 40 πόντους και παίζοντας στον τέταρτο τελικό ακόμα και… τερματοφύλακας, αποσοβώντας ένα σωρό καλάθια κάτω και… πάνω από το καλάθι.

Με 129 πόντους είναι ο τρίτος καλύτερος παίκτης στην ιστορία ως προς το σκοράρισμα στις τέσσερις πρώτες εμφανίσεις του σε τελικούς, πίσω μόνο από τον Ρικ Μπάρι (165) και τον Άλεν Αϊβερσον (141). Η παραγωγικότητά του όμως είναι το λιγότερο. Σε ρόλο περισσότερο σέντερ πλέον, μια και ο Λόπεζ χάνει σταθερά λεπτά εξαιτίας των αμυντικών αδυναμιών του όταν βγαίνει από το «ζωγραφιστό», ο Αντετοκούνμπο κάνει τη διαφορά και στην άμυνα. Στην τελική σειρά καταγράφει μέσους όρους 32,3 πόντων με 61,3% εντός παιδιάς (μην το ψάχνετε, δεν υπάρχει άλλος στην ιστορία με τέτοια νούμερα στις πρώτες τέσσερις συμμετοχές του σε ΝΒΑ finals), 14 ριμπάουντ και 5,5 ασίστ. Πρώτος και με μίνιμουμ 30-10-5 σχετικά… οιστρηλατεί την παρέα του, δίνει οδηγίες στα τάιμ άουτ και απλώς… γουστάρει να παίζει με τους Σανς. Στα δύο ματς της κανονικής περιόδου τους είχε βάλει 80 πόντους!

Ο Τζέι Κράουντερ, που είχε κάνει πέρυσι με το Μαϊάμι φοβερή δουλειά πάνω του, δεν μπορεί να ανακόψει τις επελάσεις του προς το καλάθι. Ολοένα και καλύτερος, ολοένα και πιο αποδοτικός μέσα στη ρακέτα, ο «Greek freak» ξεκίνησε τη σειρά με μόλις 4/6 λέι απ ή καρφώματα και συνέχισε με 9/10, για να φτάσει τα 14/14 (!) και τα 10/14. Είναι πλέον ξεκάθαρο: αν οι «ήλιοι» τον αφήσουν πάλι να πάρει διψήφιο αριθμό προσπαθειών από κοντά, θα χάσουν.

Eϊτον, το «ξεκλείδωμα» στο μυαλό του

Aν υπάρχει ένας παίκτης που στηρίζει ολόκληρο το «οικοδόμημα» του Φίνιξ, αυτός είναι ο Ντιάντρε Εϊτον. Δύο εκ των κορυφαίων γκαρντ της λίγκας στο πικ εν ρολ και το σουτ μέσης απόστασης (Πολ, Μπούκερ), τέσσερις συνολικά καλοί σουτέρ ολόγυρά του (μια και ο επιθετικός ρόλος των φόργουορντ Μπρίτζες και Κράουντερ -και του Καμ Τζόνσον όταν μπαίνει- είναι να στήνονται στις γωνίες για τρίποντα). Ο Μπαχαμέζος σέντερ είναι η κολώνα, ο πυρήνας γύρω από τον οποίο περιστρέφονται όλα τα plays του Μόντι Γουίλιαμς. H τρίτη χρονιά του στο ΝΒΑ ήταν η χειρότερή του από άποψη αριθμών και όχι μόνο, ωστόσο στα πλέι οφ κάνει τρομερό step up. «Κρατάει» όλη την άμυνα, είναι ο πιο εύστοχος παίκτης της post season, είναι όμως και άπειρος. Στους δύο αγώνες στο Μιλγουόκι φάνηκε να χάνει τη συγκέντρωσή του, το μυαλό του. Στο Game 3 φορτώθηκε με φάουλ και εν τη απουσία του οι Σανς έχασαν την επαφή με το σκορ, στο Game 4 ήταν το θύμα του περίφημου μπλοκ του Αντετοκούνμπο.

«Κοίταξέ με, πήγαινε να κυριαρχήσεις στο παιχνίδι με τη δύναμή σου», φαίνεται να του λέει μεταξύ άλλων ο Γουίλιαμς. Ο κόουτς του Φίνιξ τον έχει από κοντά κι ελπίζει να τον επαναφέρει σε… Game 1 and 2 mode. Στο πρώτο ματς το Νο 1 του ντραφτ του 2018 (πάνω από Ντόντσιτς και Γιανγκ) είχε 22 πόντους και 19 ριμπάουντ. Στο δεύτερο έκανε ένα ταπεινότερο νταμπλ-νταμπλ (10-11), έκανε όμως τη διαφορά και με τις 4 ασίστ, τα 3 κλεψίματα, τα 2 κοψίματα, το… κανένα λάθος. Προέρχεται από εμφάνιση μονάχα 6 πόντων και 2 λαθών.

Είναι ο μοναδικός παίκτης των γηπεδούχων στον πέμπτο τελικό που μπορεί να προσφέρει inside game στην επίθεση, βασικά είναι ο μοναδικός σέντερ στο ρόστερ, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Ντάριο Σάριτς (που φέτος είχε περάσει από το «4» στο «5») στον εναρκτήριο τελικό. Οι Σανς δεν έχουν την πολυτέλεια ενός Γιάννη, να ανεβεί στο «5» και να αλλάξει τις ισορροπίες όταν ο βασικός σέντερ δεν παίζει καλά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News