NBA FINALS: Τι πρέπει να επαναλάβει και τι να σταματήσει το Μιλγουόκι, ώστε να πάρει τον τίτλο

Οι Μπακς ρίχνονται στο «Fiserv Forum» για να το σηκώσουν κι εμείς εντοπίζουμε τα τρία πράγματα που πρέπει να κρατήσουν και τα τρία που πρέπει να πετάξουν από τη συνολική εικόνα τους στους τελικούς.

Λίγες ώρες έμειναν μέχρι το τζάμπολ στο έκτο -είθε και τελευταίο για τον Γιάννη και την ομάδα του- παιχνίδι των τελικών στο ΝΒΑ. Μπακς και Σανς δεν έχουν πλέον απολύτως τίποτα να κρύψουν οι μεν από τους δε και το αντίστροφο. Τα δυνατά και αδύναμα σημεία τους έχουν καταστεί σαφή, το θέμα είναι να εμφανίσουν στο Game 6 όσο το δυνατόν περισσότερα από τα πρώτα και να αφήσουν στα αποδυτήρια του «Fiserv Forum» τα άλλα.

Εστιάζοντας στην πλευρά της ομάδας του Αντετοκούνμπο, που έχει και το… title point στο συγκεκριμένο ματς, εντοπίζουμε τρεις από τρεις σχετικές παραμέτρους που είτε στο τέλος της βραδιάς (και την έναρξη της ημέρας στην Ελλάδα) θα έχουν οδηγήσει στη στέψη του Μιλγουόκι είτε στην αναβολή, ου μην τη ματαίωση των πανηγυρισμών. Ιδού λοιπόν τι κρατάνε και τι πετάνε απ’ όσα έχουμε δει στη σειρά τα «ελάφια».

ΚΡΑΤΑΝΕ…

1) Την κυριαρχία του Γιάννη στις ρακέτες

Εν αρχή ην ο «Greek freak», για να παραφράσουμε το ξεκίνημα του Ευαγγελίου ενός άλλου Ιωάννη. Όχι πως δεν το περιμέναμε, βλέποντάς τον να επιστρέφει σε χρόνο dt από τον τραυματισμό του στο γόνατο, αλλά ο Αντετοκούνμπο το έχει πάρει προσωπικά και δείχνει αποφασισμένος να κάνει και το μόνο που του έχει απομείνει στο Μιλγουόκι. Να στέψει τους Μπακς πρωταθλητές. Σε κάθε αγώνα λες ότι δεν μπορεί να παίξει καλύτερα ή να σταθεί πιο καθοριστικός για την έκβασή του, κι όμως στον επόμενο δίνει αυτό το κάτι παραπάνω που χρειάζεται στα τελευταία δευτερόλεπτα ώστε η παρέα του να κερδίσει. Μα τάπα σε προσπάθεια καρφώματος (του θηριώδους Εϊτον) είναι αυτό, μα βοήθεια ώστε να βγει η κρισιμότερη άμυνα (στον Μπούκερ) και κάρφωμα στιγμές μετά στον αιφνιδιασμό είναι αυτό (από τη λόμπα του Χόλιντεϊ και παρά το φάουλ του Πολ), μα οτιδήποτε…

Πέραν όλων των άλλων, είναι παροιμιώδης η συνέπεια του Γιάννη. Δίχως να υπολογίζουμε φυσικά τον αγώνα εκείνο στην Ατλάντα στον οποίο χτύπησε το πόδι του και αποχώρησε πρόωρα, ο Ελληνας ηγέτης των Μπακς δεν έχει μείνει σε καμία από τις (άλλες) 13 τελευταίες εμφανίσεις του κάτω από τους 20 πόντους. Στις δέκα εξ αυτών έχει πιάσει μίνιμουμ τους 30, oι δε μέσοι όροι τους στους τελικούς είναι 32,3 πόντοι, 13 ριμπάουντ, 5,6 ασίστ, 1,4 κλέψιμο και 1,2 κόψιμο. Όλα αυτά στο… οικονομικότερο πακέτο της ιστορίας, μια και στις 13 τελευταίες συμμετοχές του πιάνει τουλάχιστον το 50% εντός παιδιάς, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Σακίλ Ο’ Νιλ (μίνιμουμ οι δέκα προσπάθειες ανά ματς, διότι αλλιώς ο Σακ έχει και 18, όπως και ο Εϊτον 17 στην τρέχουσα) από την ποστ σίζον του 2006. Aκόμα σημαντικότερη είναι η συμβολή του «Greek freak» στην άμυνα, σε ρόλο σέντερ συνήθως. Η παρουσία του τρομάζει τους αντιπάλους και στα μετόπισθεν, ενώ το 30-10-5 με 60% εντός παιδιάς που έχει πιάσει είναι καινοφανές για οποιονδήποτε παίκτη στην ιστορία των NBA finals.

2) Το «φρούριο» στο Μιλγουόκι

Μετά το περσινό πείραμα της «φούσκας» έξω από το Ορλάντο, με την πανδημία να επιβάλει διεξαγωγή των πλέι οφ σε ένα μέρος, ο παράγοντας «έδρα» είναι ξανά εδώ. Υπάρχει άλλωστε και κόσμος. Κόσμος θορυβώδης όσο ελάχιστες φορές στο παρελθόν, κόσμος -που αν κρίνουμε και από μερικά αντικείμενα που εκτοξεύτηκαν στο Φίνιξ- μέχρι και που παρεκτρέπεται λες και απαρτίζεται από Βαλκάνιους οπαδούς. Το 26-10 με το οποίο ολοκλήρωσαν οι Μπακς την κανονική περίοδο στο «Fiserv Forum» δεν εντυπωσιάζει ιδιαίτερα, άλλωστε τέσσερις ομάδες είχαν καλύτερο εντός έδρας ρεκόρ και οι Κλίπερς το ίδιο. Στα πλέι οφ, όμως, τα «ελάφια» έχουν δείξει πως δεν επιτρέπουν σε άλλες αγέλες να κάνουν κουμάντο στα δικά τους μέρη.

Μόλις μία ήττα σε σύνολο δέκα αγώνων της τρέχουσας ποστ σίζον έχει υποστεί το Μιλγουόκι στο «σπίτι» του και το σίγουρο είναι πως σε λίγες ώρες οι φίλαθλοι που θα το γεμίσουν θα είναι πιο τρελαμένοι από ποτέ ώστε να πανηγυρίσουν τον τίτλο. Το περίεργο είναι πως το εναρκτήριο παιχνίδι των Μπακς στα πλέι οφ ήταν το 109-107 επί των Χιτ και κατόπιν άσχημης εμφάνισης, που επανέφερε θύμησες της περσινής αποτυχίας κόντρα στην ομάδα του Ερικ Σπόελστρα. Εκείνη όμως του Μάικ Μπουντενχόλζερ συνέχισε με εκκωφαντική 34άρα επί του συλλόγου της Φλόριντα, προστάτευσε το «σπίτι» της και στα τρία ματς εκεί κόντρα στους Νετς (παρ’ ότι σε όλα ανεξαιρέτως ξεκινούσε ευρισκόμενη πίσω στο σκορ της σειράς) και δεν μάσησε ούτε στη μοναδική σχετική αναποδιά. Εχασε 116-113 εντός από τους Χοκς στον πρώτο ανατολικό τελικό, αντέδρασε εντούτοις α λα… Μαϊάμι (125-91) και ήταν καταιγιστική και στο Game 5 στο Μιλγουόκι (123-112), καθ’ οδόν για το 4-2. Απέναντι στους Σανς ισοφάρισε 2-2 χάρη στο 120-100 και το 109-103 στο Γουισκόνσιν. 

3) Τον “Mr. Everything” Χόλιντεϊ

Ποιος Χάβλιτσεκ; Ο Τζρου Χόλιντεϊ «stole the ball» και μαζί έχει κλέψει τις εντυπώσεις, ως ο παίκτης και από τις δύο πλευρές που έχει κάνει το μεγαλύτερο step up προϊούσης της σειράς. O 31χρονος πόιντ γκαρντ είχε στις… κακές δύο πρώτες του εμφανίσεις νούμερα κοντά σε τριπλ νταμπλ (10-7-9, 17-5-7), δείγμα του πολυσύνθετου παιχνιδιού του, ακόμα κι όταν είναι άστοχος (συνολικά 11/35 σουτ) ή απρόσεκτος (3 λάθη στον εναρκτήριο τελικό). Συνέχισε με 21 πόντους, 5 ριμπάουντ και 9 ασίστ, είχε 13-7-7 με 3 κλεψίματα στο Game 4 και υπέγραψε το αριστούργημά του στον πέμπτο αγώνα με 27-4-13, συν μία τάπα και τρεις κλεμμένες μπάλες. Η τελευταία εξ αυτών, είπαμε, είναι κλέψιμο τίτλου.

Στο απολαυστικά αργό slow motion (και συγγνώμη για τον πλεονασμό της καθυστέρησης) που βλέπουμε, ο έμπειρος γκαρντ γραπώνει με απίστευτο τρόπο την μπάλα μέσα από τα χέρια του Μπούκερ. Ενόσω την κατεβάζει με τέσσερις ντρίμπλες εσκεμμένα σε χαμηλό τέμπο, ρίχνει δύο κλεφτές ματιές στα δεξιά. Ξέρει ότι ο Αντετοκούνμπο έχει πάρει φόρα από πίσω και αργά ή γρήγορα θα ξεπροβάλει στην ίδια ευθεία, ξεπερνώντας τον. Πάσα στο ιδανικό τάιμινγκ και το ιδανικό ύψος ώστε να μετουσιωθεί σε ασίστ από το γκολ-φάουλ του Γιάννη με το ήδη περίφημο κάρφωμα, θρίαμβος. Η καθοριστικότερη συμβολή βέβαια του Χόλιντεϊ έγκειται στις άμυνές του και δη στο «κλείδωμα» του γηραιότερου και πολύ κοντύτερου Πολ, τον οποίο ειδικά στους δύο αγώνες στο Μιλγουόκι τον έσβησε. Xαλάλι τα τέσσερα μελλοντικά ντραφτ πικ που δόθηκαν τον Νοέμβριο στο τρέιντ με συμμετοχή τεσσάρων συλλόγων που έφερε τον παίκτη στο Μιλγουόκι από τη Νέα Ορλεάνη. Με άνοιγμα χεριών 201 εκατοστά μαρκάρει ακόμα και φόργουορντ, ενώ δεν έχει καμία σχέση με τον προκάτοχό του, Ερικ Μπλέντσο, που απλώς μπούκαρε και σκόραρε όταν έβρισκε ανοιχτές άμυνες, δίχως να διαθέτει το κορμί ώστε να υποστηρίξει δύσκολες αμυντικές αποστολές.

 

ΠΕΤΑΝΕ…

1) Τα άθλια ξεκινήματα

Κάποιος να δώσει ένα ξυπνητήρι στον Μπουντενχόλζερ, να το χρησιμοποιεί πριν τα τζάμπολ! Σαν υπνωτισμένοι μπαίνουν σε κάθε παιχνίδι μέσα οι Μπακς και το κακό έχει παραγίνει στη σειρά των τελικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι και στις τρεις δικές τους νίκες, στο τέλος των πρώτων περιόδων έχαναν! Στο επιβλητικό 120-100 του Game 3 οι Σανς προηγούνταν 28-25 προτού δουν τον ουρανό σφοντύλι με το… υπερντάμπλ σκορ (35-17) των αντιπάλων τους στο δεύτερο 12λεπτο. Στο τέταρτο ματς το 109-103 ήρθε με ντεμαράζ στα τελευταία λεπτά. Σκορ πρώτης περιόδου 23-20 για τους «ήλιους», που προηγούνταν σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης.

Αποκορύφωμα βέβαια το πιο πρόσφατο παιχνίδι: με 37-21 ήταν μπροστά το Φίνιξ στο πρώτο 12λεπτο! Το Μιλγουόκι απάντησε με 43-24 στο δεύτερο κι έγινε η πρώτη ομάδα από τη Βοστώνη του 1957 (!) που προηγείται σε ημίχρονο τελικού παρά το τουλάχιστον -15 στη λήξη της πρώτης περιόδου. Επιπροσθέτως, πάλι μόνο οι Σέλτικς (του 2008) έχουν κερδίσει στο τέλος σε NBA final ανατρέποντας μεγαλύτερη διαφορά από το πρώτο 12λεπτο. Ωραία όλα αυτά και οι ιστορικές ανατροπές, δεν γίνεται όμως μονίμως να τρέχουν και να… φτάνουν οι Μπακς. Το «πρέπει» έχει περάσει σήμερα στην πλευρά τους και αν βρεθούν πάλι να κυνηγάνε διψήφιες διαφορές, το πιθανότερο είναι το βάρος για τη νίκη-πρωτάθλημα να πέσει να τους πλακώσει.

2) Την άμυνα στον Μπούκερ

Σε συνέχεια του προηγούμενου, δεν γίνεται κάθε φορά ένας συγκεκριμένος αντίπαλος να σκοράρει με όποιον τρόπο θέλει και η ομάδα του να είναι εκείνη που χάνει, ενώ τα «ελάφια» να μη βρέχουν τα πόδια τους. Ηδη ο Ντέβιν Μπούκερ έχει γίνει ο πρώτος ΝΒΑer στην ιστορία των τελικών που έχει ρίξει 40άρες σε δύο διαδοχικά παιχνίδια και η παρέα του έχασε σε αμφότερα! Με τέσσερις συνολικά εμφανίσεις στα πλέι οφ με 40+ πόντους έχει ξεπεράσει τις τρεις ανάλογες των Μάικλ Τζόρνταν, Κόμπε Μπράιαντ, ΛεΜπρον Τζέιμς, Στεφ Κάρι και Κέβιν Ντουράντ στις δικές τους παρθενικές ποστ σίζον (!) και με μία λέξη δείχνει ασταμάτητος.

Δεν θα αρνηθούμε ότι έως ένα βαθμό, πίσω από τις άκρως παραγωγικές εμφανίσεις του 24χρονου σούτινγκ γκαρντ ίσως και να κρύβονται ίχνη σκοπιμότητας από το τεχνικό επιτελείο των Μπακς. Του στυλ «από έναν παίκτη δεν χάνουμε, ας σταματήσουμε τους υπόλοιπους κι ας σκοράρει όσο θέλει αυτός». Εκ του αποτελέσματος, στέκει ως λογική. Επιλογή του Μάικ Μπουντενχόλζερ και των βοηθών του άλλωστε είναι να στέλνουν τον κορυφαίο αμυντικό Χόλιντεϊ πάνω στον Κρις Πολ και όχι πάνω στον Μπούκερ. Για μερικά λεπτά που το έπραξαν στο Game 5, ο τελευταίος όντως σταμάτησε να σκοράρει. Όταν απαλλάχτηκε από το μαρκάρισμα του βασικού «άσου» του Μιλγουόκι, ξαναπήρε μπρος κι έφτασε τους 40 πόντους. Προερχόταν από 42 στον τέταρτο αγώνα, είχε βάλει 27 και 31 στους δύο πρώτους τελικούς, μόνο στον τρίτο είχε «βραχυκυκλώσει» (10 π.). Ο κατά τ’ άλλα εξαιρετικός αμυντικός Πι Τζέι Τάκερ δεν μπορεί να ακολουθήσει τον παλιό του συμπαίκτη. Ισως ένα πιο κοντό σχήμα με ταυτόχρονη χρησιμοποίηση δύο «άσων», δηλαδή και του έμπειρου Τζεφ Τιγκ (που ίδρωσε για μόνο 8 λεπτάκια στο προηγούμενο ματς), ώστε ο Χόλιντεϊ να αναλάβει για περισσότερη ώρα τον Μπούκερ, να δώσει μια κάποια λύση.

3) Τις χαμένες βολές

Πονεμένη ιστορία για τους Μπακς οι βολές, κυρίως λόγω Γιάννη βέβαια. Απόδειξη ότι είναι θνητός ο Ελληνας σούπερ σταρ αποτελούν τα σουτ από τη γραμμή και η αλήθεια είναι πως φτηνά την έχουν γλιτώσει μέχρι στιγμής τα «ελάφια». Μόνο στα τελευταία 69 δευτερόλεπτα του πέμπτου αγώνα, αστόχησαν σε τέσσερις (στις πέντε)! Υπεύθυνος για τις τρεις εξ αυτών ήταν ο συνήθης ύποπτος, άλλο αν στον ίδιο οφείλεται (με το σκαμπίλι στην μπάλα προς τα πίσω μετά την τελευταία χαμένη του) ότι κέρδισε φάουλ κι ο Κρις Μίντλετον κι έβαλε έστω τη μία που «κλείδωσε» το μπρέικ.

Στις βολές του Αντετοκούνμπο οι περισσότεροι μετρούν τα (δέκα βάσει κανονισμού που επιτρέπονται) δευτερόλεπτα, άλλος μετράει… δολάρια, γενικώς γίνεται ωραία πλάκα. Τα γέλια μπορεί να βγουν ξινά στο τέλος στα «ελάφια», αν δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα. Στους τέσσερις από τους πέντε τελικούς είναι φυσικά χειρότεροι στον συγκεκριμένο τομέα από τους Σανς, το θέμα όμως είναι πως ειδικά τρεις φορές έχουν παρουσιάσει τα άθλια ποσοστά 56,3%, 65,2% και 52,9%. Ακόμα και υπεράνω υποψίας μονάδες τους έχουν αστοχήσει σε κρίσιμες στιγμές (όπως ο Μίντλετον παραπάνω) και το ενδεχόμενο να τεθεί από νωρίς σε εφαρμογή σχέδιο hack-a-Giannis είναι υπαρκτό. O «Greek freak» ξεκίνησε καλά για τα στάνταρ του τη σειρά (31/47), αλλά στους δύο πιο πρόσφατους τελικούς έχει 8/19 ελεύθερες βολές.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News