Eurobasket 2022: Ποιοι σταρ του ΝΒΑ; Οι… εργάτες των ευρωπαϊκών διοργανώσεων θριαμβεύουν!

Τρία φαβορί που δεν έφτασαν ούτε καν στην τετράδα, το δε μοναδικό που συνεχίζει αφενός έδειχνε ένα «κλικ» κάτω από τα υπόλοιπα, αφετέρου έπαιζε το χειρότερο μπάσκετ στο τουρνουά, σε σχέση με την Σερβία, την Ελλάδα, τη Σλοβενία.

Και συνεχίζει στο Ευρωμπάσκετ η Γαλλία, περί ης ο λόγος, επειδή αποφάσισαν να «αυτοκτονήσουν» απέναντί της Τούρκοι και Ιταλοί – που έχασαν μεγάλες διαφορές στο τελευταίο δίλεπτο κι εν τέλει τους αγώνες στην παράταση, που αρκούσε να είχαν βάλει έστω μία βολή στο τέλος της κανονικής διάρκειας με τον Τσεντί Οσμάν ή τον Σιμόνε Φοντέκιο, ώστε να «κλείδωναν» τη νίκη-πρόκριση από το 40λεπτο.

Το FIBA basketball θέλει ομάδα και συνεργασίες

Εστω κι έτσι, το «Βατερλώ» των ΜVP του ΝΒΑ (αμφιβάλλει κανείς ότι ο Σλοβένος θα ακολουθήσει τα χνάρια των άλλων δύο;) είναι εδώ. Όχι σε ατομικό, αλλά σε ομαδικό επίπεδο. Εντυπωσιακά τα νούμερα που κατέγραψαν Νίκολα Γιόκιτς, Γιάννης Αντετοκούνμπο και Λούκα Ντόντσιτς, μα κουβαλήθηκαν στις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης για τις εθνικές τους, όχι για νέες προσωπικές διακρίσεις.

Το (πρώτο χρονικά) πάθημα του Σέρβου φάνταζε ως η απόλυτη ιστορία καταστροφής του Ευρωμπάσκετ, μέσα σε λίγα 24ωρα ωστόσο ήρθε και το πάθημα των άλλων δύο – οι οποίοι μάλιστα δεν πάλεψαν καν μέχρι τέλους τούς προημιτελικούς, έχοντας αποβληθεί!

Οι κανονισμοί στο FIBA basketball είναι διαφορετικοί και ευνοούν την -πολυπρόσωπη και δίχως χρονικούς περιορισμούς- άμυνα στους καλύτερους παίκτες, οι ομάδες και τα τεχνικά τους τιμ το ψάχνουν περισσότερο ως προς το να κάνουν δύσκολη τη ζωή αυτών ακριβώς των παικτών, οι διαιτητές (που στο ΝΒΑ προστατεύουν τους σούπερ σταρ) δεν το ‘χουν σε τίποτα ακόμα και να τους πετάξουν εκτός αγώνα.

Ο «Γολγοθάς» του Πονίτκα και η απίθανη δικαίωση

Βάλτε στην εξίσωση των κορυφαίων ΝΒΑers τις παθογένειες των εθνικών τους (ενδεικτικά και μόνο: κακό κλίμα στην ομάδα του Νίκολα, κακοί… σουτέρ δίπλα στον Γιάννη, γηρασμένο σύνολο για τον Λούκα) και ολοκληρώνεται η εικόνα καταστροφής. Κάπως έτσι, το Ευρωπαϊκό εξελίσσεται στον θρίαμβο παικτών «κολλημένων» σε αντίστοιχες (ευρωπαϊκές) διασυλλογικές διοργανώσεις.

Ο Ματέους Πονίτκα μπορεί να μην εμφανίζεται καν στην Ευρωλίγκα! Στην ιταλική Ρέτζο Εμίλια του Τσάμπιονς Λιγκ υπέγραψε (με Euroleague-out) ο Πολωνός πόιντ φόργουορντ του ιστορικού τριπλ νταμπλ με 26-16-10, προερχόμενος από τους πιο δύσκολους μήνες της ζωής του.

Κορωνοϊός, μόλυνση στη μύτη που απείλησε με σηψαιμία τον οργανισμό του, δέκτης κριτικής από τους συμπατριώτες του (και ανηλέητης από τον παλαίμαχο αρχηγό Μαρτσίν Γκορτάτ) για το ότι δεν άφησε αμέσως τη Ζενίτ όταν οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ουκρανία, δημόσιο ξεκατίνιασμα με τον αδερφό του, Μαρσέλ Πονίτκα!

Δεν ξέρουμε αν όντως έθεσε βέτο ο Ματέους και πέτυχε τη μη κλήση του μικρού (και προστατευόμενου των γονέων τους, με τους οποίους επίσης δεν μιλιέται), ξέρουμε σίγουρα όμως πως σήμερα οι συμπατριώτες του πίνουν νερό στο δικό του όνομα. Από το 1971, πάλι στη (Δυτική) Γερμανία είχαν να μπουν στην τετράδα οι Πολωνοί!

Δύο παλιόφιλοι και άλλοι πολλοί… κάτω από τα ραντάρ

Πριν από μισό αιώνα δεν υπήρχαν καν νοκ άουτ φάσεις και στην τέταρτη θέση είχε οδηγήσει την Πολωνία ένας άλλος σμολ φόργουορντ, ο Εντουαρντ Γιούρκιεβιτς. Σήμερα ο έτερος ήρωας, πλην Πονίτκα, είναι ο Εϊ Τζέι Σλότερ. Ο 35χρονος νατουραλιζέ Αμερικανός κόμπο γκαρντ, που είχε παίξει στον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2014-15 και δεν στέριωσε στην Ευρωλίγκα.

Σε μικρομεσαίες ομάδες του ισπανικού πρωταθλήματος απασχολήθηκε κυρίως ο περσινός παίκτης της Γκραν Κανάρια, έχοντας φτάσει μέχρι και στο Κουβέιτ. Ο δε 46χρονος Κροάτης ομοσπονδιακός τεχνικός Ιγκόρ Μίλιτσιτς είχε αγωνιστεί τρεις φορές το 2003 στο Ηράκλειο, προτού πιαστεί ντοπέ.

«Σταθερές» στο παιχνίδι της ομάδας του αποτελούν οι έτεροι βασικοί Μίχαλ Σοκολόφσκι και Αλεξάντερ Μπαλτσερόφσκι, δηλαδή ο «πλάγιος» σουτέρ της Τρεβίζο και ο ψηλός της Γκραν Κανάρια, άρα κι εκεί συνοδοιπόρος του Σλότερ.

Αντίπαλοι των Πολωνών στον ημιτελικό, οι Γάλλοι συστήσουν στο ευρύ κοινό τον Τέρι Τάρπεϊ, ένα «τριάρι» που στα 28 του παίζει ακόμα στην ταπεινή Λε Μαν. Συνειδητοποιημένος ρολίστας και «σκύλος» στην άμυνα ο γιος του παλαίμαχου Αμερικανού παίκτη Τέρενς Τάρπεϊ Τζούνιορ. Ηγέτης, δε, των «μπλε» είναι ο βετεράνος Τομά Ερτέλ, «ξεκρέμαστος» συλλογικά έτσι όπως τα έκανε με τα τερτίπια του σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ!

Οι Γερμανοί χρωστούν πολλά όχι μόνο στους τρεις ΝΒΑers τους (που θα ήταν άλλωστε διπλάσιοι αν έπαιζαν και οι διάφοροι Κλέμπερ, Χάρτενσταϊν, Μο Βάγκνερ), αλλά και στους ρολίστες μικρομεσαίων συλλόγων της Ευρωλίγκας. Δηλαδή στον Μαόντο Λο, τον Γιοχάνες Τίμαν, τον μέχρι πέρυσι συμπαίκτη τους στην Αλμπα, Νιλς Γκιφάι…

Οσο για τους Ισπανούς, που κάποια στιγμή θα στείλουν δώδεκα σκέτες φανέλες σε μία διοργάνωση και θα την κατακτήσουν ξανά (τόσο βαριές που τις έχουν), οδεύουν προς ένα ακόμα μετάλλιο στοιχιζόμενοι πίσω από τον γερο-Ρούντι Φερνάντεθ και δίχως άλλα ονόματα του ένδοξου παρελθόντος.

Με βασικούς επίσης τους Τσάβι Λόπεθ-Αρόστεγκι και Χάιμε Πραδίγια της Βαλένθια (που δεν έπαιζε καν στην Ευρωλίγκα και φέτος επιστρέφει), με τον κοκκινοτρίχη πόιντ γκαρντ και καταπληκτικό αμυντικό Αλμπέρτο Ντίαθ που βρίσκεται μια ζωή στην παρηκμασμένη Ουνικάχα Μάλαγα, με βασικό στο «1» και παίκτη που κάνει τη διαφορά τον… νοικιασμένο εκτάκτως Λορένζο Μπράουν. Έναν ακόμα Αμερικανό (νέο απόκτημα της Μακάμπι) που περίσσευε στο ΝΒΑ, αλλά αποδεικνύεται πολύ πιο συμβατός με την Ευρωλίγκα και το «international basketball»…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News