Ολυμπιακός: Ο μόνος αντίπαλος που μπορεί να τον σταματήσει είναι ο εαυτός του

Για ακόμη μια φορά φέτος ο Ολυμπιακός ξεκίνησε παιχνίδι του εξαιρετικά, έφτασε τη διαφορά σε τεράστια επίπεδα και κάπου εκεί αποχώρησε από το γήπεδο ξεκινώντας να ετοιμάζεται για την επόμενη αγωνιστική του υποχρέωση. Έλα, όμως, που δεν είχε τελειώσει η δουλειά.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έκανε τα πάντα για να επιστρέψει ο αντίπαλός της. Η Βιλερμπάν ροκάνιζε σιγά σιγά τη διαφορά χωρίς να έχει κάνει το μεγάλο ξέσπασμά της. Ο Ολυμπιακός την υποτίμησε κι αν η διαφορά των 20 πόντων χρειάστηκε περίπου ένα δεκάλεπτο για να φτάσει στους 10, η διαφορά των 10 χρειάστηκε περίπου… ένα λεπτό για να φτάσει στον έναν.

Κάποτε έψαχνες τον τρόπο με τον οποίο ο Ολυμπιακός θα κατάφερνε να ανατρέψει εις βάρος του καταστάσεις μέσα στα παιχνίδια. Πλέον τείνει να γίνει συνήθεια το αντίθετο. Και οι απανωτές σφαλιάρες που έχουν δεχθεί οι ερυθρόλευκοι στη φετινή Euroleague θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν μάθημα. Γιατί θα είναι κρίμα αυτή η ομάδα να μην πετύχει λόγω… λανθασμένης νοοτροπίας.

Όταν παίρνει διαφορές, σα να ξεχνάει να παίζει άμυνα

Ο φετινός Ολυμπιακός είναι μια σπουδαία επιθετικά, ομάδα. Μπορεί να ακολουθήσει παιχνίδια σε υψηλό σκορ και να τα κερδίσει κιόλας. Όμως, τις νίκες της δίνει κατά μεγάλη πλειοψηφία η άμυνα. Κι οι ερυθρόλευκοι δεν μοιάζουν να το πιστεύουν και πολύ αυτό. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει.

• Με τη Μονακό ο Ολυμπιακός βρέθηκε μόνο στο +8 (41-33) στο 21′. Μετά δέχθηκε 48 πόντους σε 19 λεπτά.
• Με τη Βαλένθια ο βρέθηκε στο +16 (53-37) στο 22′. Μετά δέχθηκε 46 πόντους σε 18 λεπτά.
• Με την Μακάμπι ο Ολυμπιακός βρέθηκε τελευταία φορά στο +11 (52-63) στο 18′. Μετά δέχθηκε 38 πόντους σε 12 λεπτά.
• Με την Εφές βρέθηκε στο +10 (35-45) στο 14′. Μετά δέχθηκε 47 πόντους σε 16 λεπτά.
• Με τη Βιλερμπάν βρέθηκε στο +21 (33-54) στο 14′. Μετά δέχθηκε 44 πόντους σε 16 λεπτά.

Η επίθεση του βγήκε στα πρώτα τρία παιχνίδια. Από την Μπασκόνια και μετά κατάλαβε ότι η καλή επίθεση φέρνει νίκες και διάρκεια μόνο όταν συνδυάζεται με την καλή άμυνα. Σε καμία από τις επόμενες νίκες τους οι ερυθρόλευκοι δε δέχθηκαν πάνω από 38 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο. Γι’ αυτό και κέρδισαν με σχετική άνεση.

Τι συνέβη κόντρα στη Βιλερμπάν

Ο Ολυμπιακός είδε ξανά έναν αρκετά ανεβασμένο Αιζέια Κέινααν ο οποίος όχι μόνο έδινε λύσεις στο σκοράρισμα για… παραπάνω από μια περίοδο αλλά έπαιζε και αρκετά καλή άμυνα. Με τον Τόμας Γουόκαπ εμφανώς επηρεασμένο από το πρόβλημα στη μέση και τον Κώστα Σλούκα να κάνει τη μια λάθος επιλογή μετά την άλλη στα τελευταία λεπτά (με εξαίρεση ένα τρίποντο για το 70-73), ο Αμερικανός ίσως ήταν μια καλή εναλλακτική για τα τελευταία λεπτά.

Ακόμη, είναι απίστευτο το πως ο άχαστος στο πρώτο ημίχρονο, Σάσα Βεζένκοφ, πήρε μόνο δύο προσπάθειες στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Βούλγαρος διανύει μια σεζόν MVP και οι συμπαίκτες του αν μη τι άλλο έπρεπε να τον αναζητήσουν πολύ περισσότερο.

Η λογική, όμως, είχε πάει περίπατο. Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης μπορεί να πήγε να γίνει ξανά ήρωας από το πουθενά βάζοντας ένα από τα κλασικά του τρελά τρίποντα, όμως ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος ότι έπρεπε είτε να μοιράσει την μπάλα περισσότερο, είτε να σουτάρει με καλύτερες προϋποθέσεις. Το «hero ball» του ενός δεν ταιριάζει στον φετινό Ολυμπιακό. Άλλωστε ο «Λάρι» έχει καταφέρει να ξεχωρίσει μέσα από την ομάδα. Όπως και όλοι.

Τέλος, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν επιπόλαιοι. Εκτός του ότι στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εντελώς άστοχοι ενώ οι Γάλλοι τα έβαζαν από παντού, έκαναν συνολικά 14 λάθη με τα 12 να συμβαίνουν μετά το πρώτο δεκάλεπτο. Ακόμη, ενώ οι ερυθρόλευκοι είναι η πρώτη ομάδα σε κλεψίματα στη φετινή Euroleague, όχι απλά δεν έκαναν κανένα, αλλά η Βιλερμπάν τους έκανε 9. Αριθμός καθοριστικός για την τελική έκβαση του αποτελέσματος.

Τέτοιες ήττες μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές στη μάχη του πλεονεκτήματος έδρας

Καλώς ή κακώς, στόχος του Ολυμπιακού δεν είναι η οκτάδα. Είναι απόλυτα λογικό ο προπονητής της ομάδας να κρατά χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών προκειμένου να μην… φουσκώσουν τα μυαλά της ομάδας. Όμως οι ίδιοι οι παίκτες ξέρουν (και βλέπουν κιόλας) ότι το φετινό σύνολο των ερυθρόλευκων δεν έχει ταβάνι.

Όταν ο Ολυμπιακός παίζει με βάση τις δυνατότητές του δεν έχει αντίπαλο. Είτε παίζει στις δύσκολες ισπανικές έδρες, είτε παίζει κόντρα στην πρωτοπόρο, είτε ακόμη και στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Εφές. Όταν, όμως, θολώνει το μυαλό μέσα στο παρκέ και κολλάει η ομάδα, τότε οι ερυθρόλευκοι δεν θυμίζουν καν ομάδα που διεκδικεί οκτάδα.

Προφανώς και θα υπάρξουν ακόμα αρκετές στιγμές που η ομάδα θα κολλήσει επιθετικά. Και τότε είναι η ώρα που πρέπει να κερδίσει από την άμυνά της. Γιατί ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του έχουν δημιουργήσει ένα σύνολο το οποίο μπορεί να ανταπεξέλθει εξίσου καλά στην άμυνα.

Η φετινή Euroleague είναι όντως από τις πιο ανταγωνιστικές των τελευταίων ετών. Ειδικά για την πρώτη τετράδα παλεύουν έξι ομάδες οι οποίες δεν έχουν ίσως και καμία διαφορά μεταξύ τους. Γι’ αυτό το πλεονέκτημα έδρας μπορεί να μη δίνει πρόκριση ειδικά στον τρίτο και στον τέταρτο, είναι όμως ένα πολύ δυνατό μπόνους.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να τερματίσει ακόμη και στην πρώτη δυάδα και να αποφύγει δύο εκ των πρώτων έξι. Από την άλλη, όμως, μπορεί να τερματίσει με την ίδια ευκολία εκτός τετράδας και να ψάχνει μεγάλα διπλά σε πολύ δύσκολες έδρες στα playoffs. Άλλωστε στόχος είναι η επιστροφή στο Final-Four, και κάτι παραπάνω. Γι’ αυτό έχει χτιστεί αυτή η ομάδα. Και είναι αποκλειστικά στο χέρι της το αν θα τα καταφέρει.

Υ.Γ. Προς το παρόν οι ήττες δεν πονάνε τόσο πολύ την ομάδα βαθμολογικά όσον αφορά την τετράδα γιατί χάνουν και οι υπόλοιποι ανταγωνιστές του. Αν όμως είχε αποφύγει τουλάχιστον τις ήττες από Βαλένθια και Βιλερμπάν, σήμερα ο Ολυμπιακός θα ήταν πρώτος. Προφανώς και πρώτος να ήταν δε θα έπαιρνε από τα Χριστούγεννα την Euroleague, αλλά θα ήταν σε αρκετά καλύτερη θέση όσον αφορά την εξασφάλιση μιας θέσης στην πρώτη τετράδα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News