Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς: Οι πρωταθλητές έπιασαν πάτο

ΑΠΕ

Οι συντριβές διαδέχονται η μία την άλλη, η άμυνα είναι ανύπαρκτη και οι σχετικοί δείκτες από τους χειρότερους του ΝΒΑ, ο Στεφ Κάρι αργεί να γυρίσει…

Τον Ιούνιο στέφονταν πρωταθλητές του ΝΒΑ, μέσα στη Βοστώνη. Φτάνοντας στο 4-2 χάρη στην τρομερή άμυνά τους, που κράτησε τους Σέλτικς στους 90 πόντους μέσα στο «σπίτι» τους στον έκτο τελικό.

Στο τελευταίο τους παιχνίδι, στο Μπρούκλιν, οι Γουόριορς έφαγαν 91 πόντους στο ημίχρονο. Στο ημίχρονο! Οι ίδιοι είχαν βάλει 51, κοινώς έτρωγαν 40 στο κεφάλι από τα μισά του αγώνα. Βρέθηκαν και στο -44, το τελικό 143-113 κολακεύει εν τέλει τους «πολεμιστές».

Τους… ποιους; Μόνο διάθεση για πόλεμο, για μάχη δεν έχουν. Μόνο δύο φορές σε ολόκληρη την ιστορία είχε δεχτεί ομάδα περισσότερους πόντους μέχρι την ανάπαυλα και στην πιο πρόσφατη ο θύτης ήταν το… Γκόλντεν Στέιτ! Το 2018 είχε προλάβει να φτάσει τους 92 πόντους με τους Μπουλς.

Τότε, βέβαια, ο Κέβιν Ντουράντ, σήμερα σταρ των Νετς, ήταν δικός τους παίκτης και όχι στην άλλη πλευρά. Μα το πρόβλημα δεν είναι η επίθεση. Δεν είναι ότι λείπει (για μερικές ακόμα βδομάδες) ο τραυματίας Στεφ Κάρι, ότι απουσιάζει ο Αντριου Γουίγκινς (που επιστρέφει άμεσα), ότι είναι σκιά του παλιού εαυτού του συνήθως ο Κλέι Τόμπσον.

Δεν είναι μόνο, ούτε κυρίως αυτά. Είναι η άμυνα που προβληματίζει. Που ανάγκασε τον κόουτς Στιβ Κερ να παραδεχτεί πως «έχουμε πιάσει πάτο. Δεν γίνεται χειρότερα. Πέρυσι ήμασταν διψασμένοι μετά από δύο άγονες σεζόν, φέτος δεν έχουμε την ίδια όρεξη. Λογικό, αλλά όχι κι έτσι».

Σωστά. Προερχόμενοι αμέσως πιο πριν από ακόμα μεγαλύτερη συντριβή, με 132-94 στη Νέα Υόρκη, οι Γουόριορς αντί να συσπειρωθούν και να «σφίξουν» αμυντικά εν τη απουσία του ηγέτη και σούπερ σκόρερ τους, το… άφησαν τελείως. Διαλύονται δίχως να προβάλλουν αντίσταση.

Η καραμέλα των απωλειών, το απαγορευτικό defensive rating, το ευνοϊκό πρόγραμμα

Μοναδική νότα αισιοδοξίας στα τελευταία παιχνίδια, ο αποθεραπευθείς νεαρός σέντερ Τζέιμς Γουάιζμαν.

Σύμφωνοι, όπως έχουμε ξαναγράψει, οι θερινές αποχωρήσεις των πολύτιμων αμυντικών Oτο Πόρτερ Τζούνιορ και Γκάρι Πέιτον Τζούνιορ, ακόμα και του Νεμάνια Μπιέλιτσα (πώς να ‘ναι άραγε το Τζούνιορ στα σερβικά;) δεν καλύφθηκαν.

Πόσο όμως να αντέξει η συγκεκριμένη καραμέλα, για συμπληρωματικούς ρολίστες που έρχονταν από τον πάγκο; Και που, κατά σύμπτωση, αγνοούνται όλοι φέτος, με τους δύο τελευταίους να μην έχουν ντεμπουτάρει ακόμα σε Πόρτλαντ και Φενερμπαχτσέ και τον πρώτο να είναι στα πιτς εδώ κι ενάμιση μήνα στο Τορόντο;

Δεν υπάρχει διάθεση και ψυχολογία, δεν υπάρχει συνεννόηση στις περιστροφές και τρέξιμο, δεν υπάρχει ο… περσινός Κέβον Λούνι και ο διαχρονικός Ντρέιμοντ Γκριν. Ακόμα και οι βασικοί ψηλοί δείχνουν ασυνήθιστα ευάλωτοι αμυντικά.

Κάπως έτσι, η ομάδα που τον Ιούνιο κράτησε και στις τέσσερις νίκες της στους ΝΒΑ finals τους «Κέλτες» κάτω από τους 100 πόντους, με μέσο παθητικό 92,2 πόντων σε αυτά τα ματς, δέχεται 117,9 στα ματσάκια της τρέχουσας ρέγκιουλαρ σίζον, «φλερτάροντας» με το χειρότερο παθητικό.

Στα έξι πιο πρόσφατα παιχνίδια, που έχει ηττηθεί πέντε φορές, το Γκόλντεν Στέιτ δέχεται 126 πόντους κατά μέσο όρο… Αν το -40 στο πρώτο ημίχρονο του Μπρούκλιν, χειρότερη διαφορά ever για μία πρωταθλήτρια ομάδα, μπορεί να αποδοθεί (καλή τη πίστει) σε μια περίοδο ντεφορμαρίσματος και απουσιών, οι γενικότεροι αμυντικοί δείκτες δεν επιτρέπουν αισιοδοξία.

Είναι και μέσα στις πέντε χειρότερες ομάδες ως προς το defensive rating οι Γουόριορς, όταν τα τελευταία 26 χρόνια (που υπάρχει αναλυτική στατιστική καταμέτρηση) μόνο δύο φορές στέφθηκε πρωταθλήτρια μία ομάδα εκτός της σχετικής δεκάδας.

Ηταν οι Λέικερς του 2001 και οι… Γουόριορς του 2018. Ωπ, να μια χαραμάδα αισιοδοξίας. Ομως… όχι. Σε εκείνο τον τίτλο τους αφενός ήταν ενδέκατοι στη συγκεκριμένη αμυντική λίστα (και όχι κοντά στο… Νο 30), αφετέρου στα πλέι οφ έγιναν οι καλύτεροι όλων στο defensive rating.

Μπορούν άραγε να… γυρίσουν ξανά τον διακόπτη; Με τα ίδια πάνω-κάτω πρόσωπα, στην περσινή ρέγκιουλαρ σίζον ήταν η δεύτερη καλύτερη αμυντική ομάδα του ΝΒΑ. Δύο διαδοχικές 30άρες στο κεφάλι σε κανονική περίοδο (σ.σ: μονάχα οι Μπουλς του 1998-99 ήταν στο παρελθόν πρωταθλητές που έπαθαν κάτι ανάλογο, στη μετά Τζόρνταν -και Κερ- εποχή) δεν σημαίνουν τίποτα.

Χρόνος υπάρχει άπλετος, ο πρωτοφανής συνωστισμός στις θέσεις των πλέι οφ της Δύσης έχει κρατήσει όλες τις ομάδες σχετικά κοντά τους. Πρέπει να περιορίσουν και τα λάθη τους (17,2, τα… δεύτερα περισσότερα) οι Γουόριορς του ρεκόρ 15-18, πρέπει και να κερδίζουν μακριά από το Σαν Φρανσίσκο.

Το 3-16 είναι το χειρότερο εκτός έδρας ρεκόρ ανάμεσα στους 30 συλλόγους, μα η εφιαλτική τουρνέ έξι αγώνων στην Ανατολή τελείωσε και μπροστά τους έχουν οκτώ συνεχόμενα ματς στο «σπίτι» τους. Χειρότερα, όντως δεν γίνεται. Αρκεί να βρουν ρυθμό και για όταν απομακρυνθούν πάλι από τη βάση τους.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News