NBA: Πατ Ράιλι, ένας Πάπας με Αρμάνι

Οι Μαϊάμι Χιτ δεν είναι απλώς μια ανάσα από τους τελικούς του NBA, μετά τις πρώτες τρεις επιβλητικές εμφανίσεις τους επί των Μπόστον Σέλτικς στους τελικούς της Ανατολής (προηγούνται πλέον με 3-2), αλλά έχουν επιδοθεί σε μια ραψωδία σε όλα τα Playoff. Η ομάδα του Έρικ Σπόλστρα μπήκε στα Playin και ηττήθηκε στο πρώτο παιχνίδι, από τους Ατλάντα Χοκς, πριν νικήσει τους Σικάγο Μπουλς στο do or die για να εισέλθει στα Playoff.

Όλες οι εγγενείς αδυναμίες τους μονομιάς εξαφανίστηκαν. Από το νούμερο 8 της κατάταξης, τρομοκρατούν την οικουμένη. Πλέον, έγιναν η πρώτη ομάδα που φτάνει από τα Playin στους τελικούς του NBA, αν πετύχουν άλλη μία νίκη κόντρα στη Βοστώνη. Αυτό θα τους κάνει τη δεύτερη στην Ιστορία του πρωταθλήματος που τα καταφέρνει, αφού μόνο οι Νιου Γιορκ Νικς, το 1999, το είχαν κάνει.

Βέβαια, η διαφορά στις δύο περιπτώσεις είναι 32 παιχνίδια κανονικής περιόδου, καθώς οι Νικς το είχαν κάνει τη χρονιά του λόκαουτ, όταν η σεζόν περικλείστηκε σε πέντε μήνες το ‘99.

Μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας των Χιτ αποδίδεται, εκτός του προφανούς, δηλαδή τον τρόπο που ο Έρικ Σπόλστρα «έχτισε» την ομάδα του γύρω από τον Τζίμι Μπάτλερ, στον Πατ Ράιλι. Αυτόν τον τύπο που στα 78 του μπορεί να κάνει επιλογές οι οποίες αποδίδουν σε βάθος χρόνου.

Στο ρόστερ της ομάδας υπάρχουν εννιά παίκτες που δεν έγιναν ντραφτ και κάνουν καριέρα στο NBA, αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχουν στενωποί στα σπορ. Φυσικά, ο λογικός δρόμος για έναν αθλητή που φτάνει να παίζει στο NBA είναι να περνά τη βάσανο του ντραφτ, παρ’ όλα αυτά τέσσερις από τους παίκτες-κλειδί της φετινής πορείας είναι undrafted: ο Ντάνκαν Ρόμπινσον έχει υπάρξει ιδιαιτέρως χρήσιμος στο παρελθόν, αλλά οι Κέιλεμπ Μάρτιν, Γκέιμπ Βίνσεντ και Μαξ Στρους, που διαπρέπουν στην postseason, είναι παίκτες που δεν χώρεσαν στην κληρωτίδα.

Ο Ράιλι δεν δίστασε, διότι εμπιστεύεται το μάτι του όσο τίποτα στον κόσμο. Το εκπληκτικό στατιστικό που διαχύθηκε ύστερα από τη νίκη των Χιτ 128-102 στο Μαϊάμι επί των Σέλτικς, είναι ότι απέμενε μόνο ένα ματς ώστε να φτάσει στο 19ο τελικό της καριέρας του ως παίκτης, προπονητής και παράγοντας. Αν πολλαπλασιαστεί με το τέσσερα κάνει 76, ενώ οι τελικοί του 2023 θα είναι οι 77οι στην Ιστορία του NBA, δηλαδή από το 1947. Σημαίνει ότι ο Ράιλι έχει εμφανιστεί παρά ένα στο ένα τέταρτο των τελικών: το 2006, μάλιστα, ο νυν πρόεδρος ήταν εκτελεστικός διευθυντής και προπονητής των Χιτ, που κατέκτησαν το πρωτάθλημα.

Ο ίδιος έχει φτάσει τέσσερις φορές σε τελικούς ως παίκτης των Λος Άντζελες Λέικερς και των Φοίνιξ Σανς, το 1970, το 1972, το 1973 και το 1976, μία ως άμεσος συνεργάτης του προπονητή των Λέικερς Πολ Γουέστχεντ, το 1980, εννιά ως προπονητής (από το 1983 έως το 1989 με την εξαίρεση του 1986, και το 1991 με τους Λέικερς, μία με τους Νιου Γιορκ Νικς το 1994 και μία με τους Χιτ το 2006) και τέσσερις, από το 2011 έως το 2013 και το 2020, με τους Χιτ ως παράγοντας.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι -αν περάσει τελικά τους Σέλτικς- με τον 19ο τελικό του, ως πρόεδρος των Χιτ, θα έχει παρουσία σε ποσοστό 24,7% επί των συνολικών τελικών του NBA, ένα ποσοστό που είναι εξωφρενικό.

Από τον Νονό στον Γκόρντον Γκέκο και τον Αρμάνι

Ο Ράιλι είναι, αναμφισβήτητα, μία από της σπουδαιότερες μορφές στην Ιστορία του μπάσκετ. Όταν οι Χιτ πήγαν στο Ντάλας για τον έκτο τελικό του NBA το 2006, με το σκορ στο 3-2, ο προπονητής της ομάδας του Μαϊάμι ομολόγησε αργότερα πως «πακέταρα ένα κοστούμι, ένα πουκάμισο και μία γραβάτα για το παιχνίδι». Αν το έκανε, ήταν πολύ τολμηρός, καθώς τα δύο παιχνίδια που υποθετικά απέμεναν στη σειρά θα παίζονταν στο Ντάλας. Τελικά, νίκησε στον έκτο τελικό και οι Χιτ κατέκτησαν το πρώτο πρωτάθλημα για τον οργανισμό, 11 χρόνια αφού ο Ράιλι έφτασε στη Φλόριντα.

Ο ήλιος δεν του έλειψε τα 11 χρόνια στο Λος Άντζελες, αλλά μάλλον είναι από εκείνα τα συστατικά της ζωής που, λόγω της αξιωματικής ύπαρξής τους και όχι της δημιουργίας τους από ανθρώπινη χείρα, δεν τον βαριέται ποτέ.

Ο ίδιος, γεννημένος στη Ρώμη της Νέας Υόρκης στις 20 Μαρτίου του 1945, δηλαδή ένα χρόνο πριν αρχίσει το ΝΒΑ, δεν έχει ιταλικές ρίζες όπως θα υποδήλωνε η περιοχή, αλλά φρόντισε να αποκτήσει ενδυματολογική σχέση με την ευρωπαϊκή χώρα και όχι με όποιον κι όποιον, αλλά με τον Τζόρτζιο Αρμάνι.

Ο σχεδιαστής που έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό «Time» το 1982, 25 χρόνια μετά τον ανυπέρβλητο θρύλο Κριστιάνο Ντιόρ, έντυσε και ακόμη ντύνει, όχι ο ίδιος πια στα 88 του αλλά ως brand, τον ίδιο και τη σύζυγό του, Κρις Ρόντρστρομ, με την οποία είναι μόλις… 53 χρόνια παντρεμένοι. Ο τότε προπονητής των Λέικερς γνώρισε τον Αρμάνι εκείνο το έτος που και ο ίδιος πήρε το πρώτο πρωτάθλημά του ως βασικός τεχνικός. Κράτησαν μια σχέση στο σημείο που ο Ράιλι έχει αποδώσει το 80% επί του συνόλου των ρούχων του στο σημαντικό σχεδιαστή.

Θα πρέπει να του «παραχωρήσει» επίσης, αν δεν το έχει ήδη κάνει, και ένα κεφάλαιο από την… αισθητική κληρονομιά του: ήταν ληστεία αλά ιταλικά, σε επίπεδο μόδας, τα μαλλιά προς τα πίσω, που προτιμά τόσο ο ίδιος όσο και ο Σέρχιο Σκαριόλο, ο οποίος είναι όντως Ιταλός ως εκ τούτου αλίμονο σε όποιον αμφισβητήσει τα αγνά κίνητρά του στη μίμηση. Άλλωστε, είναι γονιδιακό και εθνικό του δικαίωμα.

Ο Ράιλι, επειδή όντως δεν χρειάζεται ο κολαούζος σε ένα χωριό που φαίνεται, ενέπνευσε τον Γκόρντον Γκέκο, δηλαδή τον ήρωα που έπαιξε ο Μάικλ Ντάγκλας στη «Γουόλ Στριτ», το 1987, ένα έργο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αμερικανική κουλτούρα των 80s. Σε αντίθεση με τον Γκέκο, όμως, ο Ράιλι δεν υπήρξε απατεώνας ούτε υποκριτής, αν και δεν πρέπει να αποκλείονται τα ψέματα για το καλό της ομάδας.

Όμως, για τον άνθρωπο που αποδίδεται το μυθικό «my way or the highway», δηλαδή «ο δρόμος μου ή η λεωφόρος», μια απειλή για όποιον διαφωνούσε μαζί του, δεν υπήρχε μεγαλύτερος αστέρας από εκείνον.

Όταν χτύπησε η πόρτα του γραφείου του το 2013 από παίκτες, το αίτημα ήταν να απολυθεί ο Έρικ Σπόλστρα. Πιθανολογείται ότι ο ΛεΜπρόν Τζέιμς ήταν εκείνος που του ζήτησε επιτακτικά τη φυγή του προπονητή των Χιτ, με κομπανία τους Ντουέιν Γουέιντ και Κρις Μπος. Ο Ράιλι είπε, «να με περιμένετε κάτω σε 15 λεπτά». Όταν έφτασε, έστησε όλους τους παίκτες στον τοίχο και τους είπε «δεν θα έρθετε ποτέ ξανά στο γραφείο μου να μου πείτε να απολύσω έναν προπονητή».

Δέκα χρόνια μετά, ο Σπόλστρα είναι ο δεύτερος μακροβιότερος προπονητής σε πάγκο ομάδας του NBA, αφού συμπλήρωσε 15ετία φέτος, και οι Χιτ παίζουν ξανά σε τελικούς, τους πέμπτους στην καριέρα του 52χρονου προπονητή από το Ιλινόι.

Ο Ράιλι φυσικά είχε δίκιο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News