ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: «Με τέτοια καταστροφή, θα ήταν ανήθικο να είμαι στη Μύκονο και να κάνω διακοπές»
Ο Νίκος Παππάς μίλησε από καρδιάς σχετικά με το πως βίωσε την πύρινη καταστροφή στη Βόρεια Εύβοια και εξομολογήθηκε τι ήταν αυτό που τον παρακίνησε να βοηθήσει ως εθελοντής στην κατάσβεση των πυρκαγιών.
Ο Νίκος Παππάς ήταν ένας από τους εθελοντές που βρέθηκαν στις επάλξεις στη Βόρεια Εύβοια, βοηθώντας στην κατάσβεση των καταστροφικών πυρκαγιών που έπληξαν την περιοχή. Ο ίδιος, φυσικά, επέλεξε να μην το διατυμπανίσει, κερδίζοντας για άλλη μία φορά τον αμέριστο σεβασμό.
Ο έμπειρος γκαρντ της ΑΕΚ παραχώρησε συνέντευξη στο Mega και εξομολογήθηκε το πως βίωσε εκ του σύνεγγυς τον πύρινο εφιάλτη, αλλά και τι ήταν αυτό που τον ώθησε στο να προσφέρει την πολύτιμη βοήθειά του ως εθελοντής.
«Ούτε όαση είμαι ούτε έκανα κάτι σημαντικό. Ήμουν εκεί στην περιοχή. Ήμουν στο σπίτι της πρώην συντρόφου μου στη Μύκονο. Θεώρησα ανήθικο να κάνω τις διακοπές μου, να τρώω τα φαγητά μου, να πίνω και δίπλα στο σπίτι μου να υπάρχει τέτοια καταστροφή. Οπότε έτσι αποφάσισα να πάω. Δεν έκανα κάτι ουσιαστικό εγώ. Υπήρχαν εκεί άνθρωποι που είναι πραγματικά ήρωες, που πήγαν στις φωτιές με τεράστια αυταπάρνηση. Θυσίασαν πολλά και μπήκαν στις φωτιές για να σώσουν ό,τι μπορούν. Εγώ έτυχε να είμαι απλά επώνυμος», δήλωσε ο γκαρντ της ΑΕΚ.
Για το ρίσκο που πήρε και το αν φοβήθηκε για τη ζωή του ή την καριέρα του, δήλωσε: «Εντάξει, μπορεί να ρισκάρεις και στον δρόμο ή όταν παίζεις με τον σκύλο σου. Ο καθένας κάνει αυτό που αισθάνεται και αυτό που τον γεμίζει. Αν έβαλα ένα μικρό λιθαράκι στην διάσωση ενός ζώου ή στο να μιλήσω απλά με έναν πυροσβέστη νιώθω περήφανος και θα το έκανα ξανά».
Αναφορικά με την αγάπη του για τα ζώα, τόνισε: «Έχω μία ιδιαίτερη αγάπη, ναι. Ο Μάριος (σ.σ. ο σκύλος του) είναι αδερφός μου. Καταλαβαίνει τα πάντα. Έτσι νιώθω για όλα τα ζωάκια. Πήγαμε στον Άγιο Στέφανο, μαζέψαμε όσα μπορούσαμε. Θυμάμαι μία ιστορία. Ήταν ένα σκυλάκι σε μία μάντρα, οι πυροσβέστες προσπάθησαν να το σώσουν, αλλά αυτό δάγκωνε και ήταν επιθετικό. Έφυγαν οι άνθρωποι, δεν μπορούσαν να κάτσουν άλλο εκεί και εγώ με τον φίλο μου σκεφτήκαμε ότι δεν μπορούμε να φύγουμε. Έτσι, ο φίλος μου φρόντισε να του αποσπάσει την προσοχή, εγώ άνοιξα την πόρτα και τρέξαμε πάρα πολύ. Δεν έχω τρέξει πιο γρήγορα στη ζωή μου».
Τέλος, σε ερώτηση για το πως θα αντιδρούσε εάν έβρισκε έναν εμπρηστή, απάντησε: «Υπάρχει θύμος και οργή. Η σημερινή εικόνα με στεναχωρεί. Δεν θέλω να γίνω γραφικός… Πολύ δύσκολα θα έμενα μόνο στα λόγια».