Παναθηναϊκός AKTOR: Τα «πρέπει» και τα «απαγορεύεται» για να έρθει η κούπα

Η τελευταία φορά (πριν τα καταφέρει φέτος) που ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει πραγματικά κοντά σε ένα φάιναλ φορ, ήταν το 2018. Ναι, τότε που είχε συνθλίψει τη… Ρεάλ στον πρώτο προημιτελικό της Ευρωλίγκας.

Εχοντας ο ίδιος το πλεονέκτημα της έδρας, πραγματοποίησε το πιο εκκωφαντικό ξεκίνημα -δεδομένης και της κρισιμότητας του αγώνα- της ιστορίας του. Προτού συμπληρωθεί πεντάλεπτο, κέρδιζε 20-0! Ο Τσους Ματέο προσπαθούσε να ηρεμήσει τον Πάμπλο Λάσο που έβγαζε καπνούς από τα αυτιά, το ΟΑΚΑ έβγαζε (επίσης μεταφορικά) φωτιές για τον Μάικ Τζέιμς, τον Νικ Καλάθη και την παρέα τους.

Το 95-67 ήρθε διαδικαστικά, στο φάιναλ φορ ωστόσο πήγαν οι Μαδριλένοι – που έκαναν το μπρέικ δύο βράδια αργότερα και εκμεταλλεύτηκαν το δικό τους «σπίτι» εν συνεχεία. Ο Κώστας Σλούκας θυμάται επίσης εκείνους τους «μπλάνκος». Τη δική του Φενερμπαχτσέ νίκησαν στον τελικό… Το επόμενο έτος είχαν οι ίδιοι το πλεονέκτημα έδρας και «σκούπισαν» το ανταγωνιστικό «τριφύλλι».

Πλέον, στο 2024, οι δυο τους συναντώνται για πρώτη φορά σε τελικό. Ως το Νο 1 και το Νο 2 της ρέγκιουλαρ σίζον, με ξεκάθαρο φαβορί το πρώτο. Αλλά με τους «πράσινους», εδώ που έφτασαν, να δείχνουν ικανοί να πετύχουν άλλη μια τεράστια νίκη και να ολοκληρώσουν θριαμβευτικά τη σεζόν της απόλυτης επαναφοράς.

Θα χρειαστεί βέβαια η ομάδα του Εργκίν Αταμάν να κάνει καλύτερα από ποτέ κάμποσα πραγματάκια και, αντιστοίχως, να μην επιτρέψει στο «Βασίλισσα» να κάνει το παιχνίδι της.

Πρέπει…

1) Να έχει τους σταρ του σε mood Μαδρίτης. Κακά τα ψέματα, το παιχνίδι του Παναθηναϊκού ορίζεται από το περιφερειακό δίδυμο των Σλούκα-Ναν και τον Ματίας Λεσόρ μέσα στη ρακέτα. Όταν και οι τρεις βρεθούν σε καλή κατάσταση, μπορεί να καταβληθεί και η καλύτερη ομάδα. Δηλαδή… η Ρεάλ, όπως ακριβώς συνέβη στο 97-86 της 29ης Φεβρουαρίου: ο Γάλλος έκανε ρεκόρ καριέρας με 26 πόντους, εξίσου εντυπωσιακοί ήταν ο Κέντρικ των 17 με 7 ασίστ και ο Κώστας του αντίστοιχου 16-6.

Κανείς δεν περιμένει να ξαναβάλουν 59 πόντους και να μοιράσουν 17 τελικές πάσες (είχε 4 κι ο Ματίας!), εντούτοις ειδικά ο Ελληνας γκαρντ πρέπει να βγει μπροστά μετά τον υποτονικό ημιτελικό. Εύλογα εκτός ρυθμού μετά τον πρόσφατο τραυματισμό, ελπίζεται πως θα συνδράμει κυρίως δημιουργικά. Με νέα αρνητική αναλογία στις ασίστ προς λάθη (13 για 17 με τη Φενέρ), δουλειά δεν θα γίνει. Περιθώρια βελτίωσης εκτελεστικά έχει και ο σχετικά «ήσυχος» προχθές Ναν. Αφενός στην αντίπαλη περιφέρεια δεν υπάρχει αμυντικός διαμετρήματος Καλάθη, αφετέρου την πρώτη του μεγάλη εμφάνιση την είχε κάνει ο Αμερικανός κόντρα στη Ρεάλ, στον πρώτο γύρο (24 π.)!

2) Να εμφανίσει ίδιο Πάνο, καλύτερο Χουάντσο. Ως προς τους «πράσινους» της second unit, ευχής έργον θα ήταν να έχει το ίδιο impact o Πάνος Καλαϊτζάκης. Με το προχθεσινό, εννοείται. Τα οκτώ λεπτά που πήρε ο νεαρός γκαρντ-φόργουορντ φάνηκαν… πολύ περισσότερα, έτσι όπως χιμούσε (sic) σε κάθε αντίπαλο και μπάλα. Δίνει τη μεγαλύτερη ενέργεια από κάθε συμπαίκτη του, έχει το μακρύ κορμί ώστε να τα βάλει με το αντίστοιχο του Τζανάν Μούσα, ακόμα και του Μάριο Χεζόνια. Πέρα από την αμυντική του επιρροή, έβαλε κι εκείνο το εκτός ισορροπίας τρίποντο, όπως και τις δύο βολές του. Χώρια τα 4 πολύτιμα ριμπάουντ.

Ακόμα και προς το τέλος της τέταρτης περιόδου, ο Καλαϊτζάκης μπαινόβγαινε με αλλαγές handball, κάθε φορά που η ομάδα του αμυνόταν. Αντιθέτως, τον Ερνανγκόμεθ δεν τον ξαναείδαμε μετά τα εξίμισι δικά του λεπτά στο δεύτερο δεκάλεπτο. Εβαλε ένα τρίποντο που ανέβασε τη διαφορά στους 9 πόντους, δεν έκανε όμως τίποτ’ άλλο. Είχε μερικές λανθασμένες αποφάσεις και στις δύο πλευρές του παρκέ, μα και στη δική του (α λα Σλούκα) περίπτωση υπάρχει το ελαφρυντικό της πρόσφατης αποχής από τις προπονήσεις. Ο Ντίνος Μήτογλου (που με τη σειρά του πρέπει να κάνει step up επιθετικά) θα χρειαστεί μεγαλύτερη βοήθεια αμυντικά. Ο (Μαδριλένος) Χουάντσο είχε περάσει από τα παιδικά τμήματα της Ρεάλ μικρός, ενώ στην «Uber Arena» είχε κάνει το ματς της ζωής του στον τελικό του Ευρωμπάσκετ 2022 με επτά τρίποντα απέναντι στη Γαλλία των Γκερσόν Γιαμπουσέλ και Βενσάν Πουαριέ!

3) Να βάλει τα τρίποντα και τον κόσμο στην εξίσωση. Η «Βασίλισσα» βέβαια και αν έχει ένα σωρό υποψήφιους x-factors… Ειδικά οι γεροντάρες της βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση και κάθε άλλο παρά μπορούν να υποτιμηθούν. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ μοιράζει ασίστ και χαρίζει θέαμα δίχως να παραλείπει να σκοράρει, ο αποχωρών Ρούντι Φερνάντεθ θέλει την κούπα στο τελευταίο παιχνίδι του στην Ευρωλίγκα, ο Σέρχιο Γιουλ έχει ρεκόρ καριέρας μια 30άρα με τον Παναθηναϊκό, ο Φαμπιάν Κοζέρ επίσης παράδοση καλών εμφανίσεων απέναντί του (και ρεκόρ στα εύστοχα δίποντα απέναντί του, με 8). Το σίγουρο είναι ότι η ελληνική ομάδα θα υπερισχύσει στη μάχη της εξέδρας. Εχουν πάει πολύ περισσότεροι φίλοι του στο Βερολίνο μετά την πρόκριση στον τελικό, ενώ οι Μαδριλένοι δεν φτάνουν ούτε τετραψήφιο νούμερο.

Για να μπει όμως (και να παραμείνει) ο κόσμος στην εξίσωση, πρέπει να μπουν και τα σουτ. Για να μείνει και ο Παναθηναϊκός κοντά στο σκορ, ιδεατά να προηγείται στο σκορ, οφείλει να βρει πιο πολλά από τα επτά τρίποντά του απέναντι στη Φενερμπαχτσέ. Εκείνη έφτασε στον ημιτελικό να παίζει με (τύποις) ψηλούς τα «τριαροτεσσάρια» Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις και Νέιτ Σεστίνα. Με την πρωταθλήτρια Ευρώπης, δεν θα έχει τέτοια. Το δίδυμο Ταβάρες-Πουαριέ στο «5» έκανε μια χαψιά τους τρεις «ερυθρόλευκους» σέντερ και ειδικά για να τραβηχτεί ο πρώτος προς τα έξω, πρέπει να μπουν τα μακρινά σουτ. Ο Ματέο θα επιλέξει να τα δώσει (α λα Γουόκαπ, που είχε 0/6…) σε παίκτες σαν τον Τζέριαν Γκραντ, τον Καλαϊτζάκη, ακόμα και τον Ιωάννη Παπαπέτρου, διατάσσοντας under. Αμα αυτά μπουν, αλλάζουν πολλά…

Απαγορεύεται…

1) Νεκρό διάστημα, όπως του ΟΑΚΑ. Εδώ που τα λέμε, βέβαια, ο Παναθηναϊκός του 20-0 στο ξεκίνημα προ εξαετίας με τη Ρεάλ δεν ήθελε και πολύ να το φτάσει στον προχθεσινό ημιτελικό. Με 12-0 μπήκε κόντρα στη Φενέρ! Το θέμα είναι να μην υποστεί ο ίδιος ανάλογο σερί, σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο του τελικού. Να έχει μάθει, δηλαδή, από το πάθημα της αναμέτρησης με τη «Βασίλισσα» στις 7 του περασμένου Δεκεμβρίου στο ΟΑΚΑ. Στην ήττα του με 90-78 έχασε τα αυγά και τα πασχάλια στην τρίτη περίοδο με σκορ 26-10 για τους φιλοξενούμενους.

Στο 23’ το «τριφύλλι» ήταν μπροστά 51-48, αλλά μέσα σε ένα δίλεπτο δέχτηκε σερί 12-0 ο ίδιος εκείνη τη φορά. Το επιμέρους σκορ έφτασε το 22-1 για τους Μαδριλένους (!) μέσα σε λιγότερο από πέντε λεπτά και από το -18 δεν υπήρχε φυσικά γυρισμός. Τα συνηθίζουν εκείνοι τέτοια ξεσπάσματα, άλλωστε φρόντισαν να δώσουν τον τόνο και με τον Ολυμπιακό, στο 14-2 της πρώτης περιόδου που τους έφερε στο +11. «Χτύπησαν» με τη λεγόμενη early offense, σημειώνοντας στον ημιτελικό 36 πόντους σε επιθέσεις το πολύ 10 δευτερολέπτων. Οι «πράσινοι» δεν πρέπει να λυπηθούν τα φάουλ, ώστε να σταματάνε επιθέσεις και εν τη γενέσει τους.

2) Να αφήσει τον Καμπάτσο να αλωνίζει. Ξεχωριστής μνείας χρήζει ο Φακούντο Καμπάτσο. Τα λέγαμε και πριν την αναμέτρηση των «μπλάνκος» με τους «ερυθρολεύκους», για το παιχνίδι των πρώτων που περνάει από τα χέρια του και, ακόμα περισσότερο, από τα… γρήγορα πόδια του. Εχοντας δώσει από 9 ασίστ στους αγώνες της κανονικής περιόδου απέναντι στους Ολυμπιακό, έκανε ακριβώς το ίδιο στη Γερμανία. Πάνω απ’ όλα, ξεκίνησε με 6 τελικές πάσες στην πρώτη περίοδο, όταν η ελληνική ομάδα είχε μία και μοναδική. Ο Γκραντ θα έχει πολλή δουλειά, αν και περιμένουμε ολόκληρη παρέλαση παικτών του Αταμάν στο μαρκάρισμά του.

Μετά και το πρώτο της παιχνίδι στο Βερολίνο, η Ρεάλ έχει στην τρέχουσα σεζόν ρεκόρ 28-3 όταν μοιράζει περισσότερες τελικές πάσες από τους αντιπάλους της. Όταν μοιράζει λιγότερες, έχει αρνητικό ρεκόρ (3-4)! Τους «ερυθρολεύκους» με το συνήθως φανταστικό passing game τους περιόρισε στις 15, ο προβληματικός συχνά σε αυτόν τον τομέα Παναθηναϊκός είχε λιγότερες από τη δική του αντίπαλο ακόμα και στον θριαμβευτικό ημιτελικό με τη Φενέρ (13, έναντι 14). Πάντως στο «διπλό» του στη Μαδρίτη έδωσε 22 ασίστ και κράτησε τον ισπανικό σύλλογο στις 14.

3) Να σκεφτεί την κανονική περίοδο. Τούτων λεχθέντων, ή μάλλον γραφέντων, το μυαλό των παικτών του Αταμάν πρέπει να είναι αποκλειστικά συγκεντρωμένο στον τελικό και επ’ ουδενί να τρέχει στις προηγούμενες αναμετρήσεις των δύο ομάδων. Όπως δεν έχει καμία σημασία ότι η Ρεάλ είχε νικήσει (μέσα-έξω) 16 φορές τον Παναθηναϊκό σε 17 αναμετρήσεις τους μέχρι φέτος, έτσι δεν έχει τέτοια και το ότι το «τριφύλλι» πήγε πρόσφατα στη Μαδρίτη και κέρδισε εκεί μετά από 13 συνεχείς ήττες από το 2013. Προφανώς μετράει σε έναν βαθμό στην ψυχολογία, ότι οι απέναντι δεν είναι ανίκητοι, αλλά μέχρις εκεί.

Μετά από 20ήμερη διακοπή για τα εγχώρια φάιναλ έιτ των Κυπέλλων και τα προκριματικά των εθνικών ομάδων είχε βρεθεί στην ισπανική πρωτεύουσα ο Παναθηναϊκός, εκμεταλλευόμενος ότι είχε βρει την αντίπαλό του εκτός ρυθμού και δίχως βέβαια ιδιαίτερο κίνητρο, έτσι όπως είχε ήδη στρογγυλοκαθίσει στην πρώτη θέση. Αντιστρόφως, στη δική του εντός έδρας ήττα από τη Ρεάλ στον πρώτο γύρο, ο ίδιος ήταν… άλλη ομάδα. Ακόμα στο μοντάρισμα, καμία σχέση με τη σημερινή. Φανταστείτε ότι το «πράσινο» ρεκόρ στη βαθμολογία ήταν αρνητικό (6-7), ενώ μέσα σε διάστημα μιας (διαβολο)βδομάδας είχαν συσσωρευτεί τρεις συνεχείς ήττες, μετά από εκείνες από την Παρτίζαν (στην παράταση και ως θύμα ανατροπής στο Βελιγράδι) και την αποδεκατισμένη Εφές (παρατάχθηκε δίχως επτά παίκτες, τραυματίστηκε και όγδοος στο ματς).

Σήμερα, το μομέντουμ γράφεται και με πράσινα, εκτός από λευκά γράμματα…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News