Ολυμπιακός: Τα παιδιά του Μπαρτζώκα κι η σφραγίδα ενός «Τζόρνταν»
Ο Ολυμπιακός νίκησε τη Μονακό χωρίς να πρωτοτυπήσει, σε ένα παιχνίδι που είπε πολλές ιστορίες. Από το «0-100» των Γκος και ΜακΚίσικ, ως την ασυλία του Φουρνιέ, το «flu game» του Βεζένκοφ, τον υποτιμημένο Γουόκαπ και την επίδραση του νέου σημαντικότερου προσώπου στα αποδυτήρια των Μονεγάσκων…
Είτε νικούσε, είτε έχανε οι τίτλοι ήταν έτοιμοι. Αυτή δεν ήταν η πρώτη συνάντηση του Ολυμπιακού με τον Τζόρνταν του με κοστούμι, αλλά ήταν η πρώτη που απασχόλησε το σύνολο της μπασκετικής Ευρώπης.
Από δημοσιογραφική και καθαρά μπασκετική άποψη, το παιχνίδι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την πλευρά της Μονακό. Ο Ολυμπιακός, στην πραγματικότητα, δεν πρωτοτύπησε. Νίκησε όπως νικάει ο ΜακΚίσικ, ο Βεζένκοφ, ο Μπαρτζώκας και τα… underdogs του τελευταίου. Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος, που ξεκόλλησε το σπαθί από τον βράχο, ενώ για 36 λεπτά δε το έκανε κανείς.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αμερικανός ήταν… Γκόσαρος. Ηταν, όμως, η πρώτη που έδειξε αυτόν τον χαρακτήρα στο τέλος. Δεν του πηγαίνει η πίεση, είναι δεδομένο. Οταν αυτή διαιρείται, όλα είναι καλύτερα. Οταν στο παρκέ βρίσκονται οι καλοί Βεζένκοφ, Φουρνιέ, ΜακΚίσικ και ξέρει ότι η ομάδα δεν πρόκειται να πεθάνει στα χέρια του, όλα είναι καλύτερα. Ευκολότερα.
Στις δηλώσεις του, τσουβάλιασε τον εαυτό του με τον ΜακΚίσικ. Για εκείνον, βέβαια, η ιστορία δεν είναι πρωτότυπη. Μόνο που φέτος, τα – πολύ – καλά βράδια είναι… υπερβολικά. Τόσα που δίνουν το πάτημα σε κάποιον να ισχυριστεί ότι το στάτους του είναι μεγαλύτερο από αυτό που είχε όλα τα χρόνια. Στο Πριγκιπάτο πήρε μία περίοδο μόνος του. Είναι ο λόγος που μπορούμε να λέμε ότι ο Ολυμπιακός δεν έχασε ποτέ από τον έλεγχό του το παιχνίδι. Αν ο ηλεκτρισμός του έλειπε, η Μονακό θα είχε χτίσει πάνω στα κολλήματα της «ερυθρόλευκης» επίθεσης και ίσως βλέπαμε έναν άλλον αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο. Αν αναζητούμε ντε και καλά έναν MVP, μάλλον είναι αυτός.
Δεν είναι, πάντως, ένα από τα (ελάχιστα) παιχνίδια που κανείς μπορεί να αγνοήσει τον Σάσα Βεζένκοφ. Τον… Ρόκι, με το χτυπημένο μάτι, που «σφράγισε» με δικό του τρίποντο τη νίκη, στην οποία είχε ήδη συμβάλει κατά πολύ. Η ουσία της ιστορίας του, μάλιστα, δεν ξεκινά από τη σύγκρουση με τον Λόιντ, αλλά από το πρωινό της αναμέτρησης, που τον βρήκε με πυρετό και αμυγδαλίτιδα. Το δικό του flu game, μία βδομάδα μετά από εκείνο του Φουρνιέ.
Ο Γάλλος εχθές οδήγησε τον Γιώργο Μπαρτζώκα σε μία δήλωση που δύσκολα θα του έβγαζες πριν λίγα χρόνια, όταν επέστρεφε στο λιμάνι της καρδιάς του. «Τέτοιους παίκτες τους αφήνεις και να ξεπερνούν τα όρια μερικές φορές», είπε, αδυνατώντας – ή μάλλον αδιαφορώντας – να μακιγιάρει τον νέο επαγγελματικό του έρωτα. Το 7/21 εντός πεδιάς με μηδέν ασίστ και μηδέν ριμπαόυντ δε γίνεται να το πεις καλό. Γίνεται, όμως, να το χρησιμοποιήσεις ως εγγύηση ποιότητας. 19 πόντοι σε ένα βράδυ που «δε του μπήκαν».
Κι αν οι παραπάνω βρήκαν μία θέση στους τίτλους, στα λιντ και στις πρώτες γραμμές των δημοσιογραφικών κειμένων, δε συνέβη το ίδιο με το όνομα του Τόμας Γουόκαπ.
Ο Τεξανός, όμως, ήταν ο εργάτης πίσω από το μεγάλο οικοδόμημα.
Τις 4 ασίστ του, δε τις είχε κανένας άλλος με ερυθρόλευκη φανέλα, ενώ ουδείς είχε και περισσότερα από τα 6 ριμπάουντ του. Στην άμυνα έκανε τη δουλειά όπως συνηθίζει, ενώ από τις πέντε φορές που κλήθηκε να εκτελέσει, πανηγύρισε τις τέσσερις. Εκπληκτικός.
Ούτε ο… Ζέλικο
Δεν υπάρχει προπονητής που θα έπαιρνε το χρίσμα του «πρίγκιπα» στη Μονακό και θα έβαζε τόσο γρήγορα την προσωπική του σφραγίδα όσο ο Βασίλης Σπανούλης. Κι ο… Ζέλικο Ομπράντοβιτς να αναλάμβανε, πιθανότατα δεν θα έπειθε τόσο γρήγορα τον Μάικ Τζέιμς να γίνει «pass first» και να καταγράψει οκτώ ασίστ στο ημίχρονο. Οσες είχε, δηλαδή, όλος ο Ολυμπιακός και όσες είχε η υπόλοιπη Μονακό.
Ούτε και θα αναδείκνυε τόσο γρήγορα τον Γιώργο Παπαγιάννη. Τον πιο χαρούμενο άνθρωπο του κόσμου την ημέρα που ανακοινώθηκε η πρόσληψη του «Kill Bill» από τους Μονεγάσκους. Τα δύο του παιχνίδια υπό τις οδηγίες του νέου του προπονητή, είναι τα δύο από τα τρία καλύτερα που έχει κάνει ως παίκτης της Μονακό.
Και στη γενική εικόνα, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τη διαφορά της ομάδας ως προς τον τρόπου που προσεγγίζει τις επιθέσεις. Ουδέποτε υπήρξε στην Ευρωλίγκα πιο ορθολογική βερζιόν της πρώην ομάδας του Σάσα Ομπράντοβιτς.
Το αν αυτό της βγει σε καλό, θα το δείξει η Ιστορία. Το ότι όταν ένας «Τζόρνταν» μπαίνει στα αποδυτήρια με κοστούμι και γραβάτα, όλοι οι υπόλοιποι σωπαίνουν και ακούν, όμως, φαίνεται ήδη από το παρκέ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Ολυμπιακός: Ο Μπαρτζώκας αφιέρωσε... ειδικά τη νίκη επί της Μονακό
- Γκος: «Ο Σακ κι εγώ δεν ήμασταν καλοί με την Παρτιζάν, όμως καταφέραμε να επανέλθουμε»
- ΠΑΕ Παναθηναϊκός: «Δόθηκε κάρτα στον Ουναχί αντί για πέναλτι»
- Μονακό-Ολυμπιακός 80-89: Ο Θρύλος νίκησε τον θρύλο του με εντυπωσιακή... πολυφωνία!
- Αποσύρθηκε ο Γιάννης Μυστακίδης: «Ποδόσφαιρο σε ευχαριστώ»