Ολυμπιακός: Ο Γκος μας έμαθε κάτι που δεν ξέραμε και ο Φουρνιέ επιβεβαίωσε αυτό που γνωρίζαμε

Πως το έλεγε τότε, στα ντουζένια του, ο Μάριο Μπαλοτέλι; «Γιατί να πανηγυρίσω; Κάνω απλά τη δουλειά μου. Δηλαδή, όταν ένας ταχυδρόμος παραδίδει ένα γράμμα πρέπει να πανηγυρίζει;» Το δόγμα του, λοιπόν, αποφάσισε να ακολουθήσει στο «Παλάου Μπλαουγκράνα» ο Εβάν Φουρνιέ. Αυτό φάνηκε τουλάχιστον, αφού το πιθανότερο είναι απλά να μην είχε άλλη δύναμη. Σωματική και… νοητική. 

Ο Γάλλος παρέδωσε το πρώτο του γράμμα. Δεν έκανε το πρώτο καλό του παιχνίδι, ούτε έβαλε το πρώτο του μεγάλο καλάθι. Για πρώτη, όμως, φορά ακούστηκε ότι «το πήρε στο μπάζερ ο Φουρνιέ». Στα 3 δευτερόλεπτα τίποτα δεν έδειχνε ότι τούτη η επίθεση θα κατέληγε έτσι. Τίποτα πέρα από το μοναδικό -ή σπάνιο- ταλέντο και μυαλό του «μπασκετικού Ζιζού» που έχει πλέον στις τάξεις του ο Ολυμπιακός για να καθαρίζει και τέτοια παιχνίδια. Αυτός δεν πανηγύρισε, οι άλλοι τρελάθηκαν. Η φωτογραφία με την παθιασμένη αγκαλιά του Βεζένκοφ στον Γάλλο, είναι το τέλειο κάδρο. Αν αυτή είναι η σχέση των δύο κορυφαίων σου, μάλλον το ταβάνι σου είναι ψηλό. 

Το είπε τέλεια ο κόουτς Μποζίκας στο συνδρομητικό: «Είχαμε πολλές δικαιολογίες για να χάσουμε». Πράγματι, ελάχιστα θα λέγονταν για τον δίχως Γουόκαπ και Βιλντόζα, κουρασμένο και νικητή στο Παρίσι, Ολυμπιακό, αν στην πάντα δύσκολη μπλαουγκράνα έδρα άφηνε μια νίκη να πέσει. Οι δικαιολογίες, όμως, δεν είναι γι’ αυτούς που επιβιώνουν από την αδρεναλίνη της νίκης.

Οι Πειραιώτες επιστρέφουν από το «eurotrip» με την ψυχολογία στα ύψη και με δύο ακόμη διαπιστευτήρια εγκυρότητας του τίτλου που τους αποδίδεται από δω κι από κει: «Οι καλύτεροι της Ευρώπης».

Για τον Γκος μάθαμε κάτι που δεν ξέραμε

Μπορεί να ρωτήσεις 100 φιλάθλους και να λάβεις ισάριθμες διαφορετικές απόψεις για τις ικανότητες του Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος. Ούτε ένας από αυτούς δε θα πει ότι ο Αμερικανός είναι άνθρωπος… εμπιστοσύνης, ιδιαίτερα όταν η μπάλα αρχίζει να ζυγίζει παραπάνω από το κανονικό. 

Η κοσμοπολίτικη βδομάδα του Ολυμπιακού, πάντως, απαιτούσε έναν καλό Γκος, κι αυτός εμφανίστηκε… επικός. Είναι η κούραση που (σε αντίθεση με το Παρίσι) έκανε την εμφάνισή της και χάλασε το τέλειο, αλλά και ο Φουρνιέ που πήρε τον προβολέα, όμως στ’ αλήθεια ο MVP αυτής της άκρως επιτυχημένης περιοδείας ήταν -ασυζητητί- εκείνος. Σ’ αυτόν στάθηκε και ο προπονητής.

Οσο κι αν είναι κλισέ, στις πλάτες του κουβάλησε τα λεπτά και τους ρόλους δύο συμπαικτών του. Πολύ το βάρος και μάλλον υπερβολικό για έναν παίκτη που δε φημίζεται για τον μπασκετικό του χαρακτήρα. Αυτή τη βδομάδα, άλλαξε το προφίλ του. Σε αμφότερα τα παιχνίδια έπαιζε εκπληκτική άμυνα, σκόραρε από μακριά, έμπαινε σε μάχες με ψηλούς και οργάνωνε καλύτερα από ποτέ, κερδίζοντας όσα «fan points» δεν είχε κερδίσει σε 1+2 χρόνια στο λιμάνι. Ο Μπαρτζώκας του έδινε χρόνο. Οταν αναγκάστηκε να του δώσει και ο κόσμος, τότε μας έμαθε κάτι που δεν ξέραμε. Αγνωστο αν το ήξερε κι ο ίδιος.  

Εδώ και 44 χρόνια και για πάντα

«Θα ήθελα να επισημάνω κάτι πολύ σημαντικό για τον σύλλογό μας, η 8η του Φλεβάρη είναι εξαιρετικά σημαντική μέρα, 21 παιδιά χάθηκαν, πριν από 44 χρόνια. Έχουμε το μνημόσυνο στη μνήμη τους στον Πειραιά. Θα θέλαμε να αφιερώσουμε την αποψινή νίκη σε αυτούς. Και σε όλους τους οπαδούς μας». Τάδε έφη Γιώργος Μπαρτζώκας. 

Το 1981 ήταν 16 ετών παρά κάτι. Δυο χρόνια μεγαλύτερος από τον Παναγιώτη Τουμανίδη και συνομήλικος με τον Κώστα Σκλαβούνη. Οι δύο νεότεροι νεκροί της τραγωδίας που σημάδεψε και 44 χρόνια οδηγεί τον Ολυμπιακό Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς. Δύο αιώνιοι έφηβοι. 

Ο Ολυμπιακός κλείνει τα 100 και τις μέρες που κάθε χρόνο θυμίζουν το γεγονός και αυτούς που τον λάτρεψαν ως και στην αιωνιότητα, τυχαίνει να πετά σε όλα τα αθλήματα. Στο ποδόσφαιρο, το σύνολο του Μεντιλίμπαρ (του οποίου η απόκτηση γνωστοποιήθηκε την ημέρα του μνημοσύνου του 2024) βγάζει τον πιο «ολυμπιακό» χαρακτήρα της ιστορίας του τμήματος. Στο βόλεϊ πορεύεται ιστορικά, στο πόλο δε βλέπει κανέναν.

Στο μπάσκετ, ένα παιδί του Πειραιά τον οδηγεί στην πρώτη θέση της Ευρώπης. Ο καλύτερος φίλαθλος – προπονητής στην αιώνια Ιστορία του συλλόγου, νικά τη Μπαρτσελόνα και μιλά για εκείνους. Για εκείνους που δεν έχουν ξεχαστεί και δε θα ξεχαστούν ποτέ, όσες εκατοντάδες χρόνια κι αν περάσουν, όσα κι αν συμβούν, όσα γεγονότα κι αν καταγράψει η Ιστορία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News