Υπεράνω Ολων: Νυν υπέρ πάντων αγών

Απέχετε μόλις δύο σαραντάλεπτα από την 4η κούπα της Ευρωλίγκας. Όλη τη χρονιά ξεπεράσατε τραυματισμούς, ντεφορμαρίσματα, ατυχίες, λάθη, διαιτησίες, περνώντας μέσα από δύσκολες έδρες και τερματίζοντας στην κορυφή της Ευρωλίγκας. Και μάλιστα άνετα, με τα τελευταία ματς να είναι σχεδόν «αδιάφορα». Φτάσατε στην πηγή και πρέπει να «πιείτε» νερό.

Το χρωστάτε και στη διοίκηση, που έκανε υπέρβαση στο μπάτζετ χωρίς τα δεκανίκια του κράτους, και στον κόσμο που σας στήριξε όλη τη χρονιά, κλείνοντας τα αυτιά του στους «καλοθελητές», αλλά και στους εαυτούς σας, για τη δουλειά που έχετε ρίξει από πέρσι το καλοκαίρι και μετά.

Όσοι δεν «βλέπουν» την επιτυχία της παρουσίας σε ένα ακόμη Final 4, είναι κοντόφθαλμοι — και κάποιοι άλλοι, στημένοι. Ή μήπως νομίζετε ότι είναι τυχαία όλα τα σενάρια περί μεταγραφολογίας που αφορούν αποκλειστικά εμάς; Είτε είναι αληθοφανή είτε δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ο μοναδικός σκοπός είναι ο αποπροσανατολισμός όλων μας.

Άπαντες στον οργανισμό του Ολυμπιακού ζουν και αναπνέουν για τη στιγμή της τελικής δικαίωσης. Την ιστορία, εξάλλου, θα τη γράψουν οι παρόντες. Και δεν ξέρω κανέναν να μη θέλει να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης, ανεξάρτητα με το τι θα γίνει στο μέλλον.

Απέναντί μας πρώτα απ’ όλα η Μονακό του Βασίλη. Σε ένα Final 4, με τέτοιο αθλητικό επίπεδο, δεν υπάρχουν φαβορί. Όλες οι ομάδες έχουν από 25% πιθανότητες να το κατακτήσουν. Εξάλλου, η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Εύχομαι η διαιτησία να μην διαμορφώσει κανένα αποτέλεσμα. Πρωταγωνιστές να είναι οι προπονητές και οι αθλητές — και μόνο. Να το πάρει ο καλύτερος, αυτός που θα κάνει ένα λάθος λιγότερο από τον άλλο.

Σίγουρα και η τύχη θα παίξει τον ρόλο της, καθώς οι ομάδες όλες ξέρουν η μία το παιχνίδι της άλλης και όλα θα κριθούν στις λεπτομέρειες. Ο Ολυμπιακός, ό,τι και να γίνει, είναι η πιο σταθερά καλή ομάδα των τελευταίων ετών. Του «χρωστάει» η τύχη να γείρει υπέρ του στη λεπτομέρεια. Αλλά η μπάλα, σε όλα τα αθλήματα, είναι «πόρνη» — όπως είχε πει κάποτε και ο αείμνηστος Όσιμ.

Ξέρουμε ότι θα κάνετε τα πάντα για να στεφθείτε τροπαιούχοι Ευρώπης. Όπως ξέρουμε και ποιοι σας περιμένουν στη γωνία για να σας χλευάσουν ως αποτυχημένους, αν η προσπάθειά σας δεν στεφθεί με επιτυχία. Για μένα, καμία ομάδα που έφτασε ως εδώ δεν είναι αποτυχημένη. Σίγουρα, όμως, για εκείνη που θα πάρει την κούπα, θα είναι η απόλυτη δικαίωση.

Τη μια ήταν ο Τόμπσον, την άλλη ο Μίσιτς, μετά ο Γιούλ. Ε, νισάφι πια… Γιατί να μην είναι τώρα η σειρά του Φουρνιέ ή του Βεζένκοφ;

Στα δικά μου μάτια, ο Ολυμπιακός αξίζει ένα μεγάλο «ρισπέκτ» για ένα ακόμη μάγκικο ταξίδι. Δεν εκβίασε, δεν απείλησε, δεν έβρισε, δεν πανηγύρισε αποκλεισμούς διαιτητών για να τερματίσει πρώτος. Μεγαλύτερη αξία, ακόμη και από την ίδια την κούπα, έχουν το ήθος και οι αξίες που πρεσβεύουμε ως σωματείο. Πάντα με την αξία μας, χωρίς δεκανίκια. Προχωράμε μέχρι τέλους — και όπου φτάσουμε.

Από κούπες άλλο τίποτα. Δεν είμαστε στερημένοι, να ψάχνουμε αποκούμπια. Είμαστε υπερήφανοι για τους Προέδρους μας. «Άλλοι» δεν είναι και αναγκαστικά τους ανέχονται, γιατί όπου και να κοιτάξουν βλέπουν αποτυχημένους.

Ένας ολόκληρος λαός περιμένει να ξεχυθεί ξανά στους δρόμους. Έτσι κι αλλιώς, η μοίρα αυτής της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη. Έχει κοκκινίσει από άκρη σε άκρη. Και αυτό δεν αλλάζει — ακόμα κι αν δεν έρθει μια ακόμη κατάκτηση.

«Στεναχωρείστε» τον Βασίλη για 40 λεπτά. Μόνο για αυτά τον βλέπουμε ως αντίπαλο. Δεν μπορούμε να τον δούμε διαφορετικά. Είμαι σίγουρος ότι και αυτός θα χαρεί, αν είμαστε εμείς εκείνοι που θα πάρουμε τελικά το τρόπαιο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News