Ολυμπιακός: Νίκησε εκείνος που θυμήθηκε πως παίζουμε και μπάσκετ

Στον αθλητισμό τα πράγματα γρήγορα αλλάζουν. Υπάρχουν, όμως, και συνθήκες, που κάνουν και τους πιο προσεκτικούς να παραδεχθούν πως η ζυγαριά κλίνει ξεκάθαρα προς τη μία πλευρά. 

Αν ρωτούσες δέκα μετά το πρώτο παιχνίδι του ΣΕΦ, οι εννιάμιση θα σου έλεγαν πως χρειάζεται κάτι σε θαύμα για να κατακτήσει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός. Χωρίς Γκος, με μισό Βιλντόζα, με τους «πύργους» του σε θλιβερή κατάσταση και με την απογοήτευση να είναι εμφανής στα πρόσωπα όλων. 

Χρειαζόταν ένας σεισμός. Οπερ κι εγένετο. Για χάρη του… εφέ, ο Παναθηναϊκός επιχείρησε να γεμίσει «εκρητκτικά» το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Τελικά εκείνοι που πάτησαν τη νάρκη φορούσαν πράσινα και ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν έχασε την ευκαιρία να συσπειρώσει την ομάδα του.

«Κάναμε πάρα πολλά μίτινγκ με την ομάδα για να σηκώσει κεφάλι μετά τον αποκλεισμό στο Αμπου Ντάμπι. Η ομάδα μας στο πρώτο ματς δεν ήρθε καν να παίξει εδώ. Ημασταν τόσο απογοητευμένοι, ήταν το χειρότερο παιχνίδι στα 5,5 χρόνια που είμαι εδώ στον Ολυμπιακό, γιατί είχε σχέση με το ψυχολογικό κομμάτι». Βαρύ.

Συσπειρώθηκε. Το έδειξε στο ΣΕΦ, το δήλωσε εμφατικά στο ΟΑΚΑ. Οσο ο αντίπαλος οργανισμός περίμενε τις αφορμές για να διαμαρτυρηθεί και να βάλει νέα μπουρλότα, εκείνος έπαιζε μπάσκετ. Επαιζε μπάσκετ και μάλιστα στην άρτια μορφή του. Με εξαιρετική επίθεση, ποσοστά που είχε να δει μήνες, συμμετοχή από σταρ και αντιστάρ…

Με έναν Μιλουτίνοφ που είδε τον Μουσταφά Φαλ να πληγώνεται και αποφάσισε να μπει στα παπούτσια του. Στα παπούτσια που ο Γάλλος γίγαντας φορούσε στο διάστημα που πρόλαβε να αγωνιστεί και να πείσει όσους τον αμφισβήτησαν ότι είναι ακόμα εδώ.

Ο τραυματισμός του, που εκ πρώτης όψης μοιάζει σοβαρός, είναι ένα τεράστιο πλήγμα αγωνιστικά. Ο Ολυμπιακός έχει σοβαρότατο αριθμητικό θέμα στην περιφέρεια και ουσιαστικά υπερτερούσε στη ρακέτα, όπου είχε τον ίδιο αριθμό σέντερ με τον Παναθηναϊκό, όμως υπερείχε στο ποιοτικό και στην ισορροπία. Με τον τραυματισμό του Γάλλου, οι Πειραιώτες καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα αντικειμενικό πρόβλημα

Μέτρο

Η ισορροπία άλλαξε. Είναι δεδομένο. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δέχεται κριτική για τους χειρισμούς του, ο Εργκίν Αταμάν τα ακούει για κακή διαχείριση, ο οργανισμός κατακρίνεται για τις υπερβολές του, ο Κέντρικ Ναν παίζει με το μυαλό έξω από το κεφάλι του. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ουδέποτε ότι η σειρά έχει τελειώσει. Απέναντι είναι μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Οπως λέει η… φυσική του αθλήματος, στο πράσινο στρατόπεδο, θα επέλθει μια κάποια συσπείρωση. Τα κορμιά θα μπαίνουν περισσότερο στις επαφές, η ομάδα -λογικά- θα σκεφτεί περισσότερο το ίδιο το άθλημα και… δεν ξέρεις, έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια πως δεν είναι αδύνατο το να «πνίξεις» τον Ολυμπιακό με τον τίτλο του φαβορί.

Αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να προσέξουν οι «ερυθρόλευκοι». Οι παίκτες που αποθεώθηκαν σα πρωταθλητές μετά το διπλό, ο οργανισμός που άκουσε όνομα της φαμίλιας των Αγγελόπουλων να γίνεται ξανά σύνθημα, δύο μέρες μετά τη σκληρή κριτική που διαδέχθηκε το… αστείο ραντεβού με τον υπουργό. 

Είναι απόλυτα φυσιολογική και δίκαιη η ανάγκη των «ερυθρόλευκων» να ξεσπάσουν. Αν πάρουν αυτόν τον τίτλο, ουσιαστικά θα έχουν σώσει τη χρονιά, μεγάλο μέρος της επόμενης, τη φήμη σημαντικών προσώπων, και θα έχουν επικρατήσει σε έναν πραγματικό πόλεμο τοξικότητας. Δε το λες και λίγο. Για την ακρίβεια το λες πολύ. Ολα αυτά, όμως, θα γίνουν όταν το τελευταίο ρολόι κοκκινίσει και η ιστορία γράψει πως ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα. Το χθεσινό ήταν αυθόρμητο, αλλά και επιπόλαιο. Ευτυχώς για την ομάδα, τα πρόσωπα των παικτών δεν είχαν χαλαρώσει.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν χαμογελαστός, όπως είναι κάθε φορά που βλέπει εμπρός στα μάτια του την αγάπη του κόσμου μετά τη σεισμική αποτυχία του Αμπου Ντάμπι. Αν μη τι άλλο, είναι μια ωραία συνειδητοποίηση όταν έχεις δώσει το αίμα σου για το σήμα.

Χαίρε υπουργέ

Δημοσίευσαν, δόξα τω θεώ, αυτήν την κοινή ανακοίνωση 40 λέξεων, μέσω της οποίας έδιναν εγγυήσεις για ομαλή συνέχεια των τελικών, οι αιώνιοι και λύθηκαν τα πάντα. Συναντήθηκαν, δε, κι οι τρεις τους με τον υπουργό, μίλησαν για επιτυχημένα ραντεβού και «δίκαιες λύσεις» κι ως δια μαγείας εξαφανίστηκε η τοξικότητα από το ελληνικό μπάσκετ. 

Στην πραγματικότητα, βέβαια, είδαμε μια ζούγκλα με ευθύνη όλων (όχι στον ίδιο βαθμό). Ενα αποτέλεσμα μηδενικής προσπάθειας να πέσουν οι τόνοι από αμφότερες τις ομάδες, που είχαν εικόνα σύγκρουσης από την αρχή μέχρι τα ξημερώματα της επομένης. 

Κι εφόσον η Κυβέρνηση απέδειξε πως είναι απολύτως ανίκανη να περιορίσει την κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ, η ευχή είναι μία κι απελπιστική: να τελειώσει το πρωτάθλημα χωρίς να γίνουν ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Χωρίς να… θρηνήσουμε και χωρίς να υποβαθμίσουμε ακόμα περισσότερο το μπάσκετ. Κι από του χρόνου… μια από τα ίδια. 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News