ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ: Πιτίνο, ο κατάλληλος άνθρωπος για υπερβάσεις

«Στόχος μας η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες». Λακωνικός όσο… ελάχιστες φορές, ο Ρικ Πιτίνο είπε πριν από μερικές ώρες στη συνέντευξη Τύπου το αυτονόητο. Αυτονόητο, όσο και δύσκολο. Παρά τις πάμπολλες απουσίες και τους πιο ποιοτικούς αντιπάλους, η Εθνική έχει πάει στον Καναδά ώστε να πάρει το μοναδικό «εισιτήριο» για Τόκιο. Αν μη τι άλλο, ο θαλερός κύριος στην άκρη του πάγκου ξέρει από δύσκολες αποστολές.

Οι υπερβάσεις του στις ΗΠΑ μπορούν να καλύψουν βιβλίο. Προφανώς απέτυχε και ουκ ολίγες φορές, εδώ εστιάζουμε ωστόσο στις δυσκολότερες αποστολές, που στέφθηκαν από επιτυχία. Το 1985 θεωρητικά δεν είχε λογική το ότι άφησε τη θέση του ασίσταντ στους Νικς του ΝΒΑ ώστε να αναλάβει το Πρόβιντενς με το κάκιστο ρεκόρ 11-20 την προηγούμενη σεζόν. Μόλις στη δεύτερή του σε αυτό, το έφτασε με 25-9 στο φάιναλ φορ! Ανέδειξε και τον πόιντ γκαρντ Μπίλι Ντόνοβαν, σημερινό τεχνικό των Μπουλς, ο οποίος με τη σειρά του ανέδειξε στο Φλόριντα τον -ηγέτη μας στο Προολυμπιακό- Νικ Καλάθη. Ακου να δεις κύκλους που κάνει η ζωή…

Η δεύτερη σεζόν στους Φράιαρς ήταν και η τελευταία, επειδή στη Νέα Υόρκη τον κάλεσαν πίσω ως χεντ κόουτς. Την πήρε τελευταία στην Ανατολή με ρεκόρ 24-58 και την ανέβασε στο 38-44, με επιστέγασμα της άμεσης βελτίωσης τη συμμετοχή στα πλέι οφ. Δεν φοβήθηκε να δώσει τα ηνία στον άπειρο πόιντ γκαρντ Μαρκ Τζάκσον και ουσιαστικά τον έχρισε με την εμπιστοσύνη του ρούκι της χρονιάς, συνεργάστηκε ξανά με τον -επαγγελματία πια- Ντόνοβαν, ανέβασε αισθητά τα νούμερα του νεαρού ακόμα ηγέτη Πατ Γιούιν.

Αφήνουμε κατά μέρος την κακή τετραετή θητεία του στη Βοστώνη και την ένδοξη οκταετή στο Κεντάκι, όπου όμως είχε παικταράδες στον τίτλο του 1996, και πάμε σε εκείνον του 2013 με το Λούιβιλ. Ναι, εξαιτίας του γνωστού σκανδάλου ο τίτλος αφαιρέθηκε εκ των υστέρων, μέσα στις τέσσερις γραμμές όμως ο Πιτίνο οδήγησε τους Κάρντιναλς στη στέψη με πρώτο σκόρερ και καλύτερο παίκτη στον τελικό με το Μίσιγκαν έναν Λου Χάνκοκ. Αν σας λέει κάτι το όνομα, είναι ο λευκός σουτέρ που δεν έγινε καν ντραφτ πικ και έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ για όλον κι όλον ένα μήνα. Στον Πανιώνιο, προτού τραυματιστεί σοβαρά στο έκτο του παιχνίδι… Οι Γούλβερινς από την άλλη είχαν τους σημερινούς ΝΒΑers Τιμ Χάρνταγουεϊ, Τρέι Μπερκ, Κάρις ΛεΒερτ και Γκλεν Ρόμπινσον (συν τους Νικ Στάουσκας και Μιτς ΜακΓκάρι με θητεία επίσης εκεί), εντούτοις έχασαν 82-76.

Τελευταίο χρονικά κατόρθωμα, το ότι… έμπασε στο τελικό τουρνουά του NCAA και το Αϊόνα πριν από μερικούς μήνες. Οχι μόνο επέστρεψε στο αγαπημένο του πρωτάθλημα, έχοντας κερδίσει πολύχρονες δικαστικές διαμάχες, μα αναλαμβάνοντας ένα άσημο κολέγιο το έφτασε μέχρι τους «64». Η Αλαμπάμα εκεί πανηγύρισε με 68-55, ωστόσο ο Ρικ είχε ήδη γίνει ο τρίτος κόουτς στην ιστορία του NCAA που συμμετείχε στην τελική φάση με πέμπτη διαφορετική ομάδα, μετά τους Λον Κρούγκερ και Τάμπι Σμιθ.

Πουέρτο Ρίκο, Πουέρτο… πόμπρε

Η μοναδική του εμπειρία σε εθνικό επίπεδο πήγε… έτσι κι έτσι. Καλές σχέσεις με ιθύνοντες της πορτορικανικής ομοσπονδίας είχε ανέκαθεν ο Πιτίνο. Ηταν να κοουτσάρει την εθνική τους το 2011, αλλά έπεσε πάνω στο ακόμα εν ισχύι ασυμβίβαστο με το NCAA. Τα κατάφερε το 2015, οδηγώντας το Πουέρτο Ρίκο στο Παναμερικανικό πρωτάθλημα. Η διοργάνωση λειτουργούσε και ως πρόκριμα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Ζανέιρο το επόμενο έτος, με αποτέλεσμα οι μεν (διοργανωτές τους και άρα συμμετέχοντες ούτως ή άλλως σε αυτούς) Βραζιλιάνοι να στείλουν τα δεύτερα και να πατώσουν, οι δε Αμερικανοί να μη συμμετάσχουν καν, έχοντας πάρει απευθείας «εισιτήριο» μέσω της κατάκτησης του Μουντομπάσκετ 2014.

Στο ΦΙΜΠΑ Αμέρικας 2015 του Μέξικο Σίτι δίνονταν άλλα δύο «εισιτήρια», ωστόσο οι Πορτορικανοί δεν τα άγγιξαν καν, ολοκληρώνοντας τις υποχρεώσεις τους με ισορροπημένο ρεκόρ (4-4). Οι θέσεις 3-5 όμως οδηγούσαν στα Προολυμπιακά τουρνουά και οριακά -ως πέμπτοι- τα κατάφεραν. Πουέρτο Ρίκο (πλούσιο λιμάνι ελληνιστί), όπως λέμε και πουέρτο πόμπρε (φτωχό λιμάνι).

O Aμερικανός τεχνικός έστησε μια ομάδα που περιστρεφόταν γύρω από τον κοντοπίθαρο ΝΒΑer Τζέι Τζέι Μπαρέα, πρώτο σκόρερ σε όλα τα παιχνίδια πλην ενός. Το πρόβλημα ήταν η άμυνα, η οποία στα πιο απαιτητικά παιχνίδια με Αργεντινή, Καναδά, Μεξικό και Δομινικανή δημοκρατία δέχτηκε από 91 έως 112 (από τους Καναδούς με 20 του Αντριου Γουίγκινς, καλή ώρα) πόντους. Ο Πιτίνο δεν συνέχισε, για την ιστορία το επόμενο έτος οι Πορτορικανοί χρειάζονταν ένα θαύμα με το Προολυμπιακό στο Βελιγράδι και δεν το πέτυχαν. Πέρασε η Σερβία.

Το ντεμαράζ με τον Παναθηναϊκό

Στα μέρη μας, βέβαια, τον θυμόμαστε να αναλαμβάνει έναν αποκαμωμένο ψυχολογικά Παναθηναϊκό, που μετρούσε πέντε ήττες σε βάθος έξι αγώνων στην Ευρωλίγκα, και να τον βάζει στα πλέι οφ το 2019. Προτού καλά-καλά συνειδητοποιήσουμε ότι ο διάσημος Αμερικανός κόουτς βρίσκεται στον πάγκο του «τριφυλλιού», εκείνος τον οδηγεί λίγο μετά τα Χριστούγεννα στο 96-84 επί της ΤΣΣΚΑ, «ανασταίνοντας» μέχρι και τον γερο-Λάσμε.

Η μίζερη εικόνα επί Τσάβι Πασκουάλ ξεχνιέται μονομιάς και με επτά νίκες στις οκτώ τελευταίες αγωνιστικές της κανονικής περιόδου, η νέα ομάδα του τερματίζει έκτη με ρεκόρ 16-14. Τρυπώνει… κανονικότατα στους προημιτελικούς, δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός μένει έξω ως ένατος με μόλις μία νίκη λιγότερη.

Η Ρεάλ στους «8» δεν είναι για τα δόντια των «πρασίνων», η ευρωπαϊκή χρονιά τους ωστόσο έχει σωθεί. Το θέμα είναι να μην έχουν «σωθεί» και οι υπερβάσεις του Πιτίνο, τώρα που πάλι με… συνάδελφό του (προπονητή, ντε) πάνω στο παρκέ τον Καλάθη, ετοιμάζεται για μία ακόμα πιο δύσκολη αποστολή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News