NBA: Πόρτις, ο x-factor των Μπακς

Ενα γεμάτο γήπεδο από σχεδόν 17.000 άτομα να φωνάζει «Μπό-μπι, Μπό-μπι» και ο περί ου οι… φωνές να κάνει παιχνίδι με το κοινό. Πόρτις, στα καλύτερά του.

Δεν είναι ούτε νέος στη λίγκα ούτε βετεράνος. Διανύει την έκτη του σεζόν στο ΝΒΑ, μα συνάμα την πρώτη κατά την οποία απασχολεί μόνο για θετικούς λόγους και δεν γκρινιάζει, τσακώνεται ή… γρονθοκοπεί. Τα σημάδια της γροθιάς του είναι ακόμα αποτυπωμένα στο πρόσωπο του Νίκολα Μίροτιτς, ο οποίος υπέστη σε αυτό κατάγματα (!) και νοσηλεύτηκε και με συμπτώματα διάσεισης τον Οκτώβριο του 2017. Απαραίτητη διευκρίνηση: οι δυο τους ήταν συμπαίκτες.

Να, κάτι τέτοια περιστατικά εξακολουθούν να στοιχειώνουν τον 26χρονο φόργουορντ-σέντερ, ο οποίος για την ιστορία είχε τιμωρηθεί με βαρύ πρόστιμο και αποκλεισμό οκτώ αγώνων. Στο Σικάγο έλαβε χώρα το συγκεκριμένο επεισόδιο, με τους Μπουλς να είναι η ομάδα που επέλεξε στο (Νο 22 του) ντραφτ τον άνθρωπό μας το 2015 και τον κανάκεψε επί τριάμισι χρόνια, προτού τον στείλει στην Ουάσινγκτον τον Φεβρουάριο του 2019. Πάνω στο πικ της απόδοσής του μεν, έχοντας φτάσει να έχει μέσους όρους 14,1 πόντων και 7,3 ριμπάουντ, έχοντας αποδειχθεί επί τόσα χρόνια ανώριμος δε. Ανίκανος να διαχειριστεί καταλλήλως τις απαιτήσεις ενός ιστορικού συλλόγου που αναζητούσε τρόπους να ξαναζήσει μεγαλεία, πάνω απ’ όλα ανίκανος να προμοτάρει τον ίδιο του τον εαυτό βάσει του τεράστιου ταλέντου του.

Αll-American στα κολεγιακά του χρόνια με το Άρκανσο, τον Πόρτις ακολουθούσε από τότε η «ταμπέλα» του περίεργου τύπου, εξ ου και η αρκετά χαμηλή επιλογή του στο ντραφτ. Κάπως έτσι έφτασε στο σημείο να κυκλοφορεί ελεύθερος τον περασμένο Νοέμβριο, έχοντας αγωνιστεί πέρυσι στους Νικς. Οι Μπακς τον άρπαξαν από τη free agency, έχοντας λίγα να χάσουν και πολλά να κερδίσουν. Μετά και τη συγκλονιστική του εμφάνιση στον πέμπτο ανατολικό με τους Χοκς, μπορούν να αισθάνονται δικαιωμένοι με το «στοίχημα» που πήραν. Καλός, χρυσός και παιδί για παρέα ο Ρόμπιν Λόπεζ, η φροντ λάιν του Μιλγουόκι χρειαζόταν ωστόσο κάτι διαφορετικό από τον δίδυμο αδερφό του Μπρουκ. Οχι έναν ακόμα «σέβεν φούτερ» σέντερ, μα έναν ψηλό με πιο συνεπές σκοράρισμα, νεαρότερο, ικανό να κάνει τη διαφορά ερχόμενος από τον πάγκο και να μπορεί να παίζει και στο «4». 

H ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ

Στο θριαμβευτικό 123-112 επί της Ατλάντα, λοιπόν, ο «Μπόμπης» κατέγραψε 22 πόντους, 8 ριμπάουντ και από 3 ασίστ και κλεψίματα. Για πρώτη φορά στην καριέρα του ξεκίνησε σε αγώνα πλέι οφ (τα οποία άλλωστε είχε γνωρίσει το 2017 με τους Μπουλς και δεν είχε την ευκαιρία έκτοτε να τα ξαναζήσει) και έκανε ρεκόρ σκοραρίσματος σε αυτά, παίρνοντας μάλιστα 20 προσπάθειες. Η ομάδα τον εμπιστεύεται, αυτός της το ανταποδίδει. Οπως γράφαμε και λίγες ώρες πριν το τζάμπολ στο Game 5, εκείνος που πρωτίστως έπρεπε να βγει μπροστά μετά τον τραυματισμό του Γιάννη Αντετοκούνμπο ήταν ο Πόρτις. Και βγήκε.

Από τη στιγμή που και οι άλλοι τέσσερις βασικοί του Μάικ Μπουντενχόλζερ βρέθηκαν σε καλή βραδιά, η νίκη δεν μπορούσε να χαθεί και το 3-2 γράφτηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Πι Τζέι Τάκερ «βίδωσε» τους προσωπικούς του αντιπάλους και κατέβασε 11 ριμπάουντ, ο Κρις Μίντλετον είχε 26-13-8 στις βασικές στατιστικές κατηγορίες, ο Ντρου Χόλιντεϊ 25-6-13 και ο κορυφαίος όλων Μπρουκ Λόπεζ έριξε 33άρα με 14/16 δίποντα (!), μοιράζοντας και 4 τάπες.

Οπως βλέπουμε, για πρώτη φορά εδώ και 33 χρόνια τέσσερις παίκτες του συλλόγου έριξαν 20άρες στο ίδιο παιχνίδι μιας ποστ σίζον. Το 1988 το είχαν… διαπράξει οι Τέρι Κάμινγκς, Σίντνεϊ Μόνκριφ, Τζακ Σίκμα (ο πατέρας του Λουκ της Αλμπα) και Πολ Πρέσι. Επρεπε να χτυπήσει ο σημερινός ηγέτης των «ελαφιών» ώστε να συμβεί κάτι ανάλογο. Εδώ έγκειται και το μυστικό της επιτυχίας. Οι Μπακς συσπειρώθηκαν μετά το σοκ με την ατυχία (κι ας μην επαληθεύτηκαν οι φόβοι για χιαστούς) του «Greek freak» και σύσσωμο το supporting cast απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί και σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

«Το Μιλγουόκι είναι μια σκληρή πόλη κι εγώ ένας σκληρός τύπος. Μου αρέσει εδώ, μου αρέσει να ακούω το όνομά μου. Δίνω σε κάθε παιχνίδι το 100% και ναι, επιδιώκω να βάζω στο παιχνίδι και το κοινό. Αυτό ακριβώς δεν είναι άλλωστε το νόημα του να παίζεις στην έδρα σου; Να έχεις το σχετικό πλεονέκτημα;», ρωτούσε ρητορικά μετά το τέλος ο Πόρτις.

Ήρεμος όσο ποτέ, δεν στράβωσε ούτε όταν στους τρεις τελευταίους ημιτελικούς της Ανατολής με τους Νετς έμεινε εκτός εντελώς εκτός ροτέισιον. Δεν ξεντύθηκε καν στα συγκεκριμένα παιχνίδια, δεν διαμαρτυρήθηκε καν. Ο τύπος με τη λευκή κορδέλα στο κεφάλι και το χαρακτηριστικό μπλουζάκι μέσα από τη φανέλα των Μπακς ζει τη στιγμή και ξέρει ότι η ώρα να αλλάξει επίπεδο είναι τώρα. Σε μια πόλη που τον αγαπάει, σε μια ομάδα που τον πιστεύει, σε έναν οργανισμό που απέχει 48 λεπτά από την πρώτη του παρουσία σε NBA finals από το 1974.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News