Ολυμπιακός: Το «κρύο αίμα» του Ντόρσεϊ δε γνωρίζει από... φαντάσματα

Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ήταν ο εκτελεστής του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, δίνοντας στον Ολυμπιακό το τρόπαιο, προτού τον κυριεύσουν τα… φαντάσματα μίας άλλης εποχής.

Οι Αμερικανοί το λένε cold blooded. Σε ελεύθερη μετάφραση έχει επικρατήσει και ο ελληνικός όρος «κρύο αίμα». Ένα δάνειο για να περιγράψει πιο παραστατικά και άμεσα την ψυχραιμία κάποιων ανθρώπων και την ικανότητά τους να διαχειρίζονται τις κρίσιμες καταστάσεις, όταν οι σφυγμοί ανεβαίνουν.

Ο Παναθηναϊκός στο 52-44 και ο Ντόρσεϊ νικάει τον Μέικον στο ένας εναντίον ενός. Ο ΜακΚίσικ περνάει τον Παπαγιάννη και πασάρει στην περίμετρο, ο Ντόρσεϊ βλέπει καθαρά και εκτελεί, 67-65, κρύο αίμα. Ο Ολυμπιακός επιστρέφει και έχει αποτινάξει από πάνω του τα φαντάσματα μίας άλλης εποχής, που δεν είχε τον τρόπο να βρει την άκρη στον λαβύρινθο και στο φινάλε ήταν αυτός που έφευγε με κατεβασμένο κεφάλι από το παρκέ.

Τρία λεπτά για το τέλος, Ντόρσεϊ στη λήξη του χρόνου, 67-73, κρύο αίμα, τετέλεσται. Το φαβορί μπαίνει με έξι πόντους προβάδισμα στην τελευταία στροφή και επιστροφή δεν υπάρχει, αφού η δράση έχει πάντοτε αντίδραση. Ο Παναθηναϊκός το πάλεψε για 30 λεπτά και ήταν καταφανώς ανώτερος μέχρι η ιδέα της αθλητικής πεντάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα, με τον Ντόρσεϊ βασικό εκτελεστή να τον παρασύρει στο διάβα της.

Ο Ντόρσεϊ δε γνωρίζει την ιστορία των Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός

Κάτοικος Πειραιά είναι από το καλοκαίρι ο Τάιλερ Ντόρσεϊ και το πρώτο του ελληνικό ντέρμπι το έπαιξε στο ΣΕΦ. Έκτοτε μετράει δύο νίκες σε ΟΑΚΑ και «Δύο Αοράκια», βάζοντας μεγάλα σουτ σε EuroLeague και τελικό Κυπέλλου αντίστοιχα. Ο «ψυχρός εκτελεστής» του Ολυμπιακού δεν είναι γνώστης της ιστορίας. Ομογενής γκαρντ μεν, αλλά καμία επαφή με τα κοινά, αφού οι προσλαμβάνουσές τους είναι κυρίως αμερικανικής φύσεως, πριν τη διετία στην Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Όλοι θεώρησαν πως ο Ολυμπιακός πνίγηκε από τους δικούς του δαίμονες, που τον κατατρέχουν ακόμα απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο. Η δυναστεία όμως του Παναθηναϊκού ανήκει στο παρελθόν, όπως και οι μεγάλες ομάδες του που… τρομοκρατούσαν τα παρκέ της Ευρώπης. Στο Ηράκλειο οι «ερυθρόλευκοι» έπρεπε να αποδείξουν πως είναι το ακλόνητο φαβορί, ακόμα και αν χρειάστηκε να επιστρέψουν από τις διψήφιες διαφορές του 3^ου δεκαλέπτου.

Ο Ντόρσεϊ δεν είναι εξοικειωμένος με αυτούς τους δαίμονες, ούτε υπήρξε μέλος ομάδων του Ολυμπιακού που έχαναν παιχνίδια μέσα από τα χέρια τους. Ένας X-Factor που ήρθε για να προσφέρει απλόχερα το σκοράρισμά του τις κρίσιμες στιγμές. Αυτό έκανε και στον τελικό.

Στο μυαλό του δε στριφογύριζε η ιδέα «θα χάσουμε πάλι από τον Παναθηναϊκό» και τα σουτ που επιχείρησε δεν είχαν δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Άμεση εκτέλεση, καλάθι, κρύο αίμα…

Ο Ντόρσεϊ είναι ο μπάτμαν, ο Γουόκαπ είναι ο Ρόμπιν

Μερικές φορές το παιχνίδι του κυριεύεται από τρέλα και μυαλό που φεύγει μακριά από το σώμα, όπως ας πούμε στην Τουρκία κόντρα στην Εφές ή την Φενέρ. Ο Ντόρσεϊ αποκτήθηκε το καλοκαίρι για να γίνει ο άνθρωπος που θα προσφέρει σκορ στον Ολυμπιακό, ανεξαρτήτως αν η βραδιά ενδείκνυται για κάτι τέτοιο.

Δεν είναι ένας παίκτης που θα χρειαστεί να παίξει η ομάδα για εκείνον. Μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις και τη μέρα που όλα πάνε στραβά, να παίξει στο ένας εναντίον ενός, να φτιάξει το δικό του σουτ, να εκτελέσει με pull-up από την κορυφή της ρακέτας. Αυτός είναι και ο λόγος που δε συνυπάρχει τόσο στο παρκέ με τον Κώστα Σλούκα, αφού ο Μπαρτζώκας προτιμά να του δίνει την μπάλα στα χέρια όσο το δυνατόν περισσότερο.

Η ατολμία του Γουόκαπ το περασμένο διάστημα και τα χαμένα δικά του σουτ, κάπου μπέρδεψαν και το μυαλό του Τάιλερ. Πήρε πιο πολλές ευθύνες από αυτές που πιθανώς του αναλογούν, αφού οι αποφάσεις του ορισμένες φορές διέπονται από απροσεξία, αν δεν υπάρχει ένας ικανός δημιουργός δίπλα του να ορίζει το τέμπο.

Η εμφάνιση του Γουόκαπ στο τελευταίο δεκάλεπτο του τελικού τον απελευθέρωσε πλήρως. Ο Μπαρτζώκας παρέταξε την πιο αθλητική πεντάδα που μπορούσε στο παρκέ, με τους Γουόκαπ, ΜακΚίσικ στην περίμετρο και ο πρώην γκαρντ της Ζαλγκίρις μάρκαρε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου όποιον φορούσε λευκή φανέλα. Ο Ρόμπιν δίπλα στον Μπάτμαν, σε μία απόλυτη επιβεβαίωση πως οι καλές ομάδες έχουν διακεκριμένους ρόλους και στα δύσκολα επανέρχονται στις εργοστασιακές ρυθμίσεις τους.

Ντόρσεϊ και Γουόκαπ είναι το δίδυμο που ξεκινούσε κάθε παιχνίδι του Ολυμπιακού, προτού παρουσιαστούν τα προβλήματα κορωνοϊού και τραυματισμών. Στο Ηράκλειο κλήθηκε να τελειώσει ένα, με τον Κώστα Σλούκα στον πάγκο, αφού αυτό απαιτούσαν οι συνθήκες. Ο ήρωας του ΣΕΦ στο παιχνίδι με την Εφές Αναντολού έκανε στην άκρη, γιατί αυτήν τη φορά οι δικές του φλέβες ήταν έτοιμες να τιναχτούν από το βάρος και την πίεση.

Σε μία ομάδα όμως δεν παίζει ρόλο ποιος θα βάλει το πρώτο ή το τελευταίο σουτ, αλλά η φωτογραφία με τους πανηγυρισμούς που θα μείνει αποτυπωμένη στον χρόνο. Ο Ντόρσεϊ εκτελεί, γυρίζει στην άμυνα και χαμογελά, σα να μη συμβαίνει τίποτα. Άλλη μία μέρα στη δουλειά, κρύο αίμα, MVP, o Ολυμπιακός Κυπελλούχος Ελλάδας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός: Η στιγμή της απονομής, το πρώτο του… κάπτεν Πρίντεζη!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 73-81: Γύρισε ο τροχός και πλέον οι κούπες γράφουν… Ολυμπιακός!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: MVP του τελικού ο Τάιλερ Ντόρσεϊ

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News