Ντράζεν Πέτροβιτς : Ο αλησμόνητος ευρωπαϊκός τελικός με την υπέρτατη ραψωδία του «Μότσαρτ» στο ΣΕΦ

Όσα χρόνια κι αν περάσουν εκείνος ο τελικός  στο ναό του ελληνικού μπάσκετ, το ΣΕΦ,  πάντα θα ξεχωρίζει. Πάντα θα φέρνει στο νου των φίλων του σπορ μια σειρά από μνήμες που θα δικαιολογούν την αγάπη τους για την πορτοκαλί μπάλα. Και τούτο γιατί εκείνο το βράδυ της 14^ης Μαρτίου 1989 στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης δε νίκησε μόνον η Ρεαλ Μαδρίτης. Νίκησε το μπάσκετ συνολικά. Και φυσικά εκείνος που υπέγραψε εκείνη την αλησμόνητη μπασκετική παράσταση. O πρόωρα χαμένος σούπερ –σταρ  στη «Γηραιά Ήπειρο» Ντράζεν Πέτροβιτς.

Τον αποκαλούσαν «γιο του διαβόλου» και «Μότσαρτ» και σε εκείνο τον τελικό ήταν και τα δύο. Σε μια διαολεμένη νύχτα, έδωσε μια απίθανη μπασκετική … συμφωνική παράσταση. Ο τελικός είχε ακλόνητο φαβορί τη «βασίλισσα». Οι Μαδριλένοι  είχαν καταφέρει το  προηγούμενο καλοκαίρι  (1988) να αποκτήσουν τον  Κροάτη σούπερ- σταρ από την Τσιμπόνα του Ζάγκρεμπ φιλοδοξώντας να επιστρέψουν στους  ευρωπαϊκού τίτλους.

Εκείνος που μαγνήτιζε ήταν ο Πέτροβιτς

Πέραν του δαιμόνιου περιφεριακού είχαν στις τάξεις τους τα δυο αδέρφια Μαρτίν (ο μέγας Φερνάντο, που  λίγους μετά,  όπως και  αργότερα το τότε τρανό απόκτημα της ομάδας, «έσβησε» σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, και ο μετέπειτα  πρόεδρος της ισπανικής λίγκας, Αντόνιο), ο γίγαντας Φερνάντο Ρομάι (με το εξωπραγματικό νο 59 στα παπούτσια)  και ορισμένοι ακόμα σπουδαίοι αθλητές όπως οι Χοσέτσου Μπιριούκοφ (Ισπανός γκαρντ, με ρωσικά… γονίδια),  και Τζόνι Ρότζερς (Αμερικανός φόργουορντ που φόρεσε αργότερα τη φανέλα τόσο του Ολυμπιακού όσο και του Παναθηναϊκού). Και στον πάγκο αφενός μεν τον μέγα  προπονητή  Μανουέλ Λόλο Σάινθ και αφετέρου τον βοηθό του Κίφορντ Λιουκ. Αλλά βέβαια εκείνος που μαγνήτιζε ήταν ο Πέτροβιτς  που είχε ήδη στη σπουδαία του συλλογή δις το Κύπελλο Πρωταθλητριών (με την Τσιμπόνα  το 1985 και 1986),  και μία το Κυπελλούχων (με την  ίδια ομάδα το ’87), ήταν MVP στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του ’86, καλύτερος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας  την ίδια χρονιά και προετοιμαζόταν πυρετωδώς να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της υπέρτατης μπασκετικής σειρήνας που ακούσει στο όνομα ΝΒΑ.  Για το χατήρι του  οι Μαδριλένοι  άδειασαν μεγάλο μέρος από το πάμπλουτο τους ταμείο προσφέροντας  του μυθικό τετραετές συμβόλαιο  ετών, με ετήσιες αποδοχές που άγγιζαν το 1.000.000 δολάρια.  Και για να το «σπάσουν», έναν χρόνο αργότερα, και ο Πέτροβιτς να μετακομίσει στο Πόρτλαντ, οι Μπλέιζερς πλήρωσαν 1.500.000 δολάρια στη Ρεάλ σε μια υπόθεση την οποία χειρίστηκε ο δικηγόρος (και εκπρόσωπος τότε της ισπανικής λίγκας)… Τζόρντι Μπερτομέου!  Προηγούμενα όμως είχε προλάβει  τελειώνοντας τη χρονιά  στην οποία είχε μέσο όρο 28.2π  να οδηγήσει  τη νέα του ομάδα στην κατάκτηση των δυο από τους τρεις τίτλους που διεκδίκησε. Το ισπανικό κύπελλο (87-81 την Μπαρτσελόνα) και το Κύπελλο Κυπελλούχων. Του… ξέφυγε το πρωτάθλημα, το οποίο πήγε στην αιώνια αντίπαλο ομάδα της Βαρκελώνης των Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο, Ιγνάθιο Σολοθάμπαλ, Όντιν Νόρις, Τσίκο Σιμπίλιο και των άλλων σπουδαίων παιδιών των «μπλαουγκράνα».

Η πρώτη από τις δύο κούπες που έφερε στην τροπαιοθήκη της Ρεάλ κατακτήθηκε  επί ελληνικού εδάφους  κόντρα σε μία αντίπαλο  η οποία είχε  επίσης στο ρόστερ της έναν μεγάλο σόουμαν. Αν και όχι Ευρωπαίο. Ο Οσκάρ Σμίντ, ο  απόλυτος… βομβαρδιστής Βραζιλιάνος, της Κυπελλούχου Ιταλίας την προηγούμενη σεζόν Σναϊντέρο Καζέρτα που είχε ακόμη στις τάξεις της  τόσο τον Νάντο Τζεντίλε (πατέρας του Σάντρο, που επίσης αργότερα έπαιξε στον Παναθηναϊκό), όσο τον Βιντσέντζο Εσπόζιτο και τον πρώτο μπασκετμπολίστα από την ανατολική Ευρώπη που αγωνίστηκε στο ΝΒΑ (Φίνιξ Σανς,  το 1985-86) Γκιόργκι Γκλούτσκοφ. Προπονητή ο Φράνκο Μαρτσελέτι  με σπουδαία δουλειά στην Καζέρτα.

Οι δύο ομάδες είχαν αναμετρηθεί και στον Α’ Όμιλο της προημιτελικής φάσης της διοργάνωσης με τους Ισπανούς να επικρατούν στο πρώτο ματς μέσα στην Ιταλία 95-94 με απίθανο Πέτροβιτς (είχε κάνει ένα τρομερό triple double  με 42π, 12ρ, 10 ασίστ)  και ήρωα της τελευταίας στιγμής τον Φερνάντο Μαρτίν που όχι μόνον πέτυχε 26 πόντους και πήρε 13 ριμπάουντ αλλά και  το νικητήριο καλάθι στο τέλος χάρη στο οποίο η ομάδα του «κλείδωσε» την πρώτη θέση. Η ομάδα της Μαδρίτης έχοντας στα ημιτελικά βγάλει εκτός μάχγς και την Τσιμπόνα (νίκη 92-91 στο Ζάγκρεμπ και θρίαμβος 119-97 στη Μαδρίτη) έμοιαζε έτοιμη για έναν περίπατο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Ιταλοί καλά διαβασμένοι

Με τους Ρότζερς (6/6 δίποντα) και Μπιριούκοφ (3/3 τρίποντα) να δίνουν αρχικά το ρυθμό  στην επίθεση για τη «βασίλισσα». Όμως οι Ιταλοί ήταν καλά διαβασμένοι παρόλα αυτά στην άμυνα και βοηθούμενοι και από το γεγονός ότι ο Φ. Μαρτίν αγωνιζόταν με σπασμένο τον δεξιό αντίχειρα όχι μόνον έμειναν ζωντανοί αλλά και πήραν το προβάδισμα κάποια στιγμή στο πρώτο μέρος με 34-33. Τότε πήρε φόρα ο κατά πολλούς κορυφαίος Ευρωπαίος άσος του μπάσκετ. Ο Κροάτης πέτυχε 27 πόντους στο πρώτο μέρος που έκλεισε με την ομάδα του να έχει ισχνό προβάδισμα  (60-57). Με τον Πέτροβιτς να συνεχίσει να κάνει μαγικά η Ρεάλ πήρε προβάδισμα 12 πόντων στο 28’ (85-73) αλλά σε διάστημα έξι λεπτών η Σναϊντέρο μπήκε ξανά στο παιχνίδι. Ακόμα και όταν οι Ισπανοί πήραν εκ νέου σημαντικό προβάδισμα (91-83 στο 36′) τα επιθετικά ριμπάουντ, ξεκίνησαν τη νέα αντεπίθεσή της  Καζέρτα προς το φινάλε του εκπληκτικού αγώνα. Με το τρίποντο του Οσκάρ, 1:40 πριν από το τέλος έφτασε σε απόσταση αναπνοής (98-97). Ο Ρότζερς, έκανε το 100-97 και ο Ντελανιέλο  μείωσε ξανά στον πόντο με δυο εύστοχες βολές ένα λεπτό πριν από τη λήξη. Στα 43” ο «Μότσαρτ» έπραξε κάτι ανάλογο για το 102-99 και στα 18” ο Οσκάρ με ένα από τα κλασικά μακρινά του τρίποντο ισοφάρισε 102-102.

Η Καζέρτα είχε την ευκαιρία να πάρει το ματς, καθώς ο Πέτροβιτς έχασε την μπάλα από τον Ντελ Ανιέλο, αλλά οι Ιταλοί καθυστέρησαν, ο Τζεντίλε προσπάθησε ανεπιτυχώς να κερδίσει φάουλ από τον Μπριούκοφ γιατί σύμφωνα με τη γραμματεία και τον ρέφερι της αναμέτρησης (μαζί με τον  Σέρβο Κούριλιτς) Κώστα Ρήγα ήταν εκπρόθεσμη η προσπάθεια. Η παράταση ήταν παράσταση για έναν ρόλο με τον Πέτροβιτς να πετυχαίνει τους 10 από τους 15 πόντους των «μερένγκες». Ανάμεσα τους και τα δύο καθοριστικά καλάθια που έδωσαν την επική νίκη 117-113!

Το ΣΕΦ δεν χάρηκε

Επιτυχία η οποία δεν άρεσε στην πλειοψηφία των 12 χιλιάδων θεατών  που βρέθηκαν στις εξέδρες  του ΣΕΦ. Δεν χάρηκαν για  το δεύτερο διαδοχικό ευρωπαϊκό τίτλο της Ρεάλ έπειτα από το Κύπελλο Κόρατς του 1988 και αιτία δεν ήταν άλλη από την παρουσία του αντιπαθή για ουκ ολίγους  Κροάτη  σούπερ-σταρ. Ο οποίος όμως ανάγκασε αρκετούς από τους …αρνητές του να υποκλιθούν στο τεράστιο μπασκετικό του μέγεθος καθώς σε 45 λεπτά συμμετοχής(!) μέτρησε 62 πόντους με 14/15 βολές, 12/14 δίποντα και 8/16 τρίποντα!  Η επίδοση εκείνη εξακολουθεί να αποτελεί ρεκόρ σε ευρωπαϊκό τελικό, ενώ ποτέ ξανά δεν σημειώθηκαν συνολικά 230 πόντοι σε ανάλογο ματς! Από την πλευρά των ηττημένων, ο Σμιντ πέτυχε 44 πόντους με 16/17 βολές, 5/19 δίποντα και 6/11 τρίποντα, ενώ  πανάξιος συμπαραστάτης του ήταν ο Τζεντίλε  (34 πόντους με 5/5 βολές, 7/13 δίποντα, 5/10 τρίποντα και 10 ριμπάουντ). Δεύτερο βιολί για τη νικήτρια ήταν ο Μπιριούκοφ  με 20 πόντους  και 4/5 τρίποντα.

Να σημειωθεί πάντως ότι μετά τον επικό τελικό  και παρά την επιτυχία αρκετοί Ισπανοί δημοσιογράφοι κατέκριναν τον… σόουμαν  του τελικού για τον ατομισμό του, ενώ ο Φερνάντο Μαρτίν  κάθε άλλο παρά χαρούμενος έδειχνε, και στο αεροπλάνο της επιστροφής για τη Μαδρίτη δεν συμμετείχε ενεργά στους πανηγυρισμούς της «Βασίλισσας» που κατά τα άλλα είχε κάθε λόγο να γιορτάζει εκείνο το βράδυ στην άκρη του Πειραιά.

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Λόλο Σάινθ): Πέτροβιτς 62, Μπιριούκοφ 20, Ρότζερς 14, Φ. Μαρτίν 11, Ρομάι 4, Καργκόλ 4, Α. Μαρτίν 2, Γιορέντε.

ΣΝΑΪΝΤΕΡΟ ΚΑΖΕΡΤΑ (Φράνκο Μαρτσελέτι): Σμιντ 44, Τζεντίλε 34, Ντελ’Ανιέλο 18, Γκλούσκοφ 13, Εσπόζιτο 2, Μποζέλι 2, Βιτιέλο, Ρίτσο, Πολεζέλο, Τούφανο.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News