Παούλιους Γιανκούνας: Από συμπαίκτης του Σαμπόνις, «εκτελεστής» με αγγελικό πρόσωπο!

Παούλιους Γιανκούνας: Μετά από 392 παιχνίδια με τις φανέλες των Ζάλγκιρις Κάουνας και Χίμκι, ο Παούλιους Γιανκούνας αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην Euroleague, απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα.

Μετά από 392 παιχνίδια με τις φανέλες των Ζάλγκιρις Κάουνας και Χίμκι, ο Παούλιους Γιανκούνας αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην Euroleague, απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα.

Αν η Euroleague είναι μία διοργάνωση συνδεδεμένη με ορισμένα τοτέμ, τότε ο Παούλιους Γιανκούνας αποτελεί ένα από αυτά. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έλεγε πως αν κάτι δεν μπορείς να το εξηγήσεις απλά, τότε δεν το έχεις κατανοήσει όπως θα έπρεπε. Ο Παούλιους Γιανκούνας δεδομένα έχει καταλάβει στον μέγιστο βαθμό το μπάσκετ, καταθέτοντας στο παρκέ το μεγαλείο της απλότητας, για να φτάσει να γίνει ένας από τους πιο σταθερούς φόργουορντ της Ευρώπης.

Δεν ήταν ποτέ ο «δολοφόνος» από την περίμετρο, αλλά καμία άμυνα δεν έμεινε στην ησυχία της αντιμετωπίζοντάς τον. Ούτε… πηδούσε στον Θεό, όμως κατάφερε σπάσει το φράγμα των 2.000 ριμπάουντ.

Γεννημένος στο Κάουνας τον Απρίλιο του 1984, ο αριστερόχειρας φόργουορντ συνέδεσε το όνομά του με τη Ζάλγκιρις, τη φανέλα της οποίας φόρεσε στην Euroleague από το 2003-04 έως τώρα, με μοναδική εξαίρεση τη σεζόν 2009-10 που «μετανάστευσε» στη Μόσχα για λογαριασμό της Χίμκι.

 

Ο Γιανκούνας απόψε αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην Euroleague με την Ζαλγκίρις, απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα σε ένα κλίμα συναισθηματικά φορτισμένο για τον θρυλικό αρχηγό των Λιθουανών. Μεγάλωσε το δικό του brand name παράλληλα με τον σύλλογο, φτάνοντας ως το Final-4 του 2018, όπου και βρέθηκε στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης.

Με τη χαρακτηριστική χωρίστρα να τον ακολουθεί, λες και είναι βγαλμένος από τη δεκαετία του ’40, ο Λιθουανός αποτέλεσε την επιτομή του strech four. Αν κανείς κοιτάξει στον… αγκώνα της Zalgirio Arena, στην αγαπημένη του θέση δηλαδή από τις 45 μοίρες, λίγο μέσα από την άρκτο θα δει τη φιγούρα του να «εκτελεί» το pick and pop. Η «σκιά» του θα πλανάται για καιρό, αφού είναι δύσκολο να δεις τη Ζάλγκιρις χωρίς αυτόν. Με 392 παιχνίδια προηγείται στη σχετική λίστα των Γιώργου Πρίντεζη και Βασίλη Σπανούλη, όσον αφορά τις περισσότερες εμφανίσεις στη λίγκα.

Εκτός των 15 πρωταθλημάτων Λιθουανίας, έχει πανηγυρίσει επιτυχίες και με την Εθνική ομάδα της χώρας του, μετρώντας ένα χάλκινο και ένα ασημένιο στα Eurobasket του 2007 και του 2015, αλλά και έαν ακόμα χάλκινο το 2010 στο Παγκόσμιο.

Ακόμα και ως μειράκιο έπεσε… στα βαθιά, αφού τη μία μέρα έβλεπε το είδωλο κάθε Λιθουανού, Άρβιντας Σαμπόνις από την τηλεόραση, για να υπάρξουν συμπαίκτες το 2003-04, όπου ο Γιανκούνας αγωνίστηκε σε 16 παιχνίδια Euroleague, τα 5 ως starter. «Ήταν η πιο ανεπανάληπτη σεζόν της καριέρας μου. Ήμουν πολύ μικρός και στην αρχή ένιωθα άβολα, φοβόμουν, αλλά έμαθα πολλά από τον Σαμπόνις» λέει ο ίδιος, που ξύπνησε μία μέρα συμπαίκτης με έναν θρύλο. Μετά από 16 χρόνια ήταν σειρά του να οδηγήσει τους νεαρότερους, μετατρέποντας τη Ζάλγκριςι σε μία μηχανή… παραγωγής.

 

Γκριγκόνις, Γιοκουμπάιτις και τόσοι άλλοι νεαροί δεν είχαν την τύχη να παίξουν με τον Σαμπόνις, αλλά σίγουρα ευγνωμονούν τις ώρες που ξόδεψαν με αυτόν στις προπονήσεις. Μπορεί το βήμα για το ΝΒΑ να μην το έκανε ποτέ, όπως άλλοι συμπατριώτες του, σαν τον Μοτιεγιούνας και τον Βαλαντσιούνας, αφού τα αθλητικά του προσόντα δεν ήταν το στοιχείο του, αλλά παραμένει ένας από τους πιο επιδραστικούς ψηλούς της γενιάς του στη χώρα του.

Μετατράπηκε σε αυτό μέσω της ευκολίας του να σκοράρει και του τρόπου που διάβαζε το παιχνίδι, αφού τραβούσε σα μαγνήτης τα ριμπάουντ (Νο1 σε όλη την Euroleague) βρισκόμενος στην κατάλληλη θέση. Η αγάπη που έλαβε από τους συμπατριώτες του ανά τα χρόνια, θα αφήσει πάντοτε ανοιχτό ένα παράθυρο για όσους βλέπουν μία φάση μπροστά, μέσω του διαβάσματός τους, υπερνικώντας την ταχύτητα, το άλμα και τις τάσεις της εποχής.

Οι συμπαίκτες του τον σηκώνουν στα χέρια τους και τον πετάνε ψηλά στο κέντρο του γηπέδου, όπως έκανε τόσα χρόνια ως στήριγμα για όλους τους εκείνος. Ο «εκτελεστής» με το αγγελικό πρόσωπο είπε αντίο στις αγαπημένες του 45 μοίρες και το παρκέ της Zalgirio Arena στην Euroleague θα μοιάζει πιο άδειο από ποτέ…

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News