NBA: Ο επικός Γιάννης Αντετοκούνμπο των... τριών, οι Μπακς των έξι

«Bucks-in-Six», «Bucks-in-Six», δεν βαρέθηκαν να φωνάζουν οι φίλοι του Μιλγουόκι στον τρίτο τελικό. Ας είναι καλά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με τις τρεις επικές εμφανίσεις και βλέπουμε αν το σχετικό ανέκδοτο σταματήσει…

Ανέκδοτο, διότι το συγκεκριμένο σύνθημα, που καλεί την ομάδα να τελειώσει τη σειρά στα έξι παιχνίδια με τέσσερις διαδοχικές νίκες μετά το αρχικό 0-2, έχει ιστορία. Πίσω στο 2013, οι Μπακς φιλοξενούσαν τους Μαϊάμι Χιτ και το «Μπράντλεϊ Σέντερ» δονούνταν από αυτές τις λέξεις. Νεαρός ηγέτης ήταν ο Μπράντον Τζένινγκς (που σταμάτησε το μπάσκετ πριν τα 30 του), δίπλα του στην περιφέρεια ήταν ο καλός σκόρερ Μόντα Ελις, πέραν τούτων σχεδόν… ουδείς. Ποια ανατροπή και ποιο 4-2 των «ελαφιών»; «Σκούπισμα» 4-0 δέχτηκαν από τους αντιπάλους τους, που έφτασαν μάλιστα στην κατάκτηση του τίτλου…

Η αρχή πάντως κόντρα στους Σανς έγινε. Άλλο το 2013, άλλο το 2021. Αν πρέπει να συσχετίσουμε το τρέχον έτος με κάποιο άλλο, είναι με το 1974. Τότε που στο Μιλγουόκι φιλοξένησαν για τελευταία φορά μέχρι… πριν από μερικές ώρες έναν τελικό. Ούτε τότε η κατάληξη κόντρα στη Βοστώνη ήταν καλή. Μοναδικός τίτλος παραμένει εκείνος του 1971. Αν οι πιθανότητες ενός δεύτερου τροπαίου αυξήθηκαν εντυπωσιακά, «υπεύθυνος» είναι φυσικά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Καλά τα δύο σερί στο τέλος του δεύτερου και του τρίτου (16-0!) 12λεπτου, πολύτιμες οι υπερτριπλάσιες ασίστ από τα λάθη (28-9), άκρως σημαντική η συμπαράσταση 18.000 θεατών μέσα στο «Φίσερβ Φόρουμ» (όπως ονομάζεται το σημερινό γήπεδο) και άλλων 25.000 έξω από αυτό. Αν δεν ήταν όμως -ξανά- το πρωτοπαλίκαρο του Μάικ Μπουντενχόλζερ να σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, το 0-3 ίσως να μην είχε αποφευχθεί. Το σκορ ήταν κάποια στιγμή 74-70… Από 0-2, έστω τέσσερις φορές έχει υπάρξει ανατροπή σε τελικούς (Μπακς, (κι όμως) γίνεται!). Από το σενάριο που μόλις αποφεύχθηκε, ποτέ.

 

Οπως Σακίλ, όπως κανείς

Με 41 πόντους, 13 ριμπάουντ, 6 ασίστ κι ένα κλέψιμο, ο Αντετοκούνμπο έκανε ως συνήθως τα πάντα. Αν με το αντίστοιχο 20-17-4-2 του εναρκτήριου αγώνα έδειξε ότι υπάρχουν παίκτες που να σαρώνουν σε επίπεδο τελικών ΝΒΑ και με ένα πόδι, αν στο Game 2 με το 42-12-4-3 (τάπες εδώ οι τελευταίες) έδειξε ότι απέδειξε ότι είναι αποφασισμένος να το παλέψει έστω και μονάχος, στο Game 3 ευτύχησε να συμπαρασύρει με τη φούρια του και τους άλλους. Όταν Κρις Μίντλετον και Τζρου Χόλιντεϊ είναι στοιχειωδώς θετικοί στο πλευρό του, όταν από τον πάγκο έρχεται κάποιος από τον Μπόμπι Πόρτις και κάνει τη διαφορά, η ομάδα τους, το έχουμε ξαναπεί, δεν χάνει.

Στο 120-100 επί του Φοίνιξ και τη μείωση σε 2-1, ο «Greek freak» δεν χαμπάριασε από το μαρκάρισμα του εξαιρετικού αμυντικού Τζέι Κράουντερ και… ξεσάλωσε όταν ο φορτωμένος με φάουλ Ντιάντρε Εϊτον έκατσε κάποια στιγμή στον πάγκο. Το εκπληκτικό 20-2 των πόντων (υπέρ των γηπεδούχων φυσικά) δεύτερης ευκαιρίας μετά από επιθετικό ριμπάουντ, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στον Γιάννη. Στον παίκτη που ζητούσε μετ’ επιτάσεως σε κάθε φάση την μπάλα στα χέρια του και παρ’ όλα αυτά τελείωσε την αναμέτρηση με ένα και μόνο λάθος. Αν αναρωτιέστε, είναι ο πρώτος ΝΒΑer στην ιστορία (βασικά από το 1978, που καταγράφονται στατιστικά τα λάθη) με μονάχα ένα σε τελικούς και ταυτόχρονα 40-10-5 στις βασικές κατηγορίες.

Κατά πώς βλέπουμε, ο Αντετοκούνμπο βάζει πάνω από 34 πόντους, μαζεύει 14 «σκουπίδια», δίνει κοντά 5 τελικές πάσες και έχει σχεδόν ενάμισι κλέψιμο και κόψιμο στη σειρά με τους «ήλιους», επιστρέφοντας από την υπερέκταση στο γόνατό του, που παραλίγο να βάλει πρόωρο τέλος στη σεζόν του και στα όνειρά των Μπακς για πρωτάθλημα. Εγινε ο δεύτερος παίκτης στην ιστορία της λίγκας με διαδοχικά (μίνιμουμ) 40-10 σε πόντους και ριμπάουντ στους τελικούς μετά τον Σακίλ Ο’ Νιλ και με 103 πόντους στις τρεις πρώτες εμφανίσεις του σε αυτούς είναι τέταρτος στη σχετική λίστα των πρωτοεμφανιζόμενων σε τελικές σειρές. Είθε να μιμηθεί ως προς την κατάληξη τον Γουίλις Ριντ των 104 (ΜVP και πρωταθλητής το 1970 με τους Νικς κόντρα στους Λέικερς με 4-3) και όχι τον Αλεν Άιβερσον των 106 (η Φιλαδέλφεια έχασε 4-1 το 2001 από τους «λιμνάνθρωπους») ή τον Ρικ Μπάρι των 122 (οι Γουόριορς έχασαν το 1967 4-2 από τους Σίξερς).

Μέσα σε όλα, ο δικός μας άνθρωπος ήταν ψύχραιμος και από τη γραμμή. Είχε 13/17 βολές, εκτελώντας μία περισσότερη απ’ όλους τους Σανς μαζί και αφήνοντας τον αντίπαλο κόουτς Μόντι Γουίλιαμς να διαμαρτύρεται σχετικά. Μέσα δε στο «ζωγραφιστό» κατέγραψε 12/12 δίποντα (!) και οι 24 σχετικοί πόντοι ισοφαρίζουν ρεκόρ 25ετίας σε τελικούς, με ΛεΜπρον Τζέιμς και Σακίλ Ο’ Νιλ να είναι οι άλλοι «τρομοκράτες». Καλό το «Bucks-in-Six» που θέλουν οι φίλοι του Μιλγουόκι, δεν είναι σίγουρο ακόμα όμως αν πρόκειται για ευσεβή πόθο ή κάτι εφικτό. Το σίγουρο είναι πως ο Γιάννης σε αυτούς τους τρεις πρώτους τελικούς είναι αληθινός. Κι ας φαντάζουν εξωπραγματικά τα όσο κάνει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News