Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: Όταν μπαίνει ο ΜακΚίσικ… όλα τελειώνουν

Το ντέρμπι που είδαμε στο ΟΑΚΑ δε διεκδικούσε δάφνες ποιότητας και πολύ πιθανό να ξεχαστεί άμεσα, πέραν από το χειροπιαστό του πλεονεκτήματος που θα αφήσει στον Ολυμπιακό, μετά την επικράτηση με 62-68.

Οι δύο ομάδες απέδειξαν ότι μπορούν να τα… σπάσουν στον βωμό του σκοπού που αγιάζει τα μέσα, ειδικότερα με τον φόβο των Φαλ και Παπαγιάννη να παραμονεύει στις δύο ρακέτες. Η απουσία του transition και το χαμήλωμα του ρυθμού, έφερε τον Παναθηναϊκό να παίζει το ντέρμπι επί ίσοις όροις, όντας μάλιστα η ομάδα που είχε ανάγκη τη νίκη πιο πολύ από τον αντίπαλό της, για να μείνει… ζωντανή με το πλεονέκτημα έδρας, ενόψει των τελικών του πρωταθλήματος.

Ακόμα και έτσι, στις λεπτομέρειες, με τον Ολυμπιακό να μην πραγματοποιεί την καλύτερη των εμφανίσεών του στο ντέρμπι, να χάνει τη μάχη των ριμπάουντ και να πέφτει στην παγίδα των ψηλών σχημάτων του Πρίφτη, η ούγια της επικράτησης είχε κόκκινη και άσπρη απόχρωση, αφού για ακόμα μία φορά είχε την πολυτέλεια να φέρνει ως παίκτη-κλειδί από τον πάγκο τον Σακίλ ΜακΚίσικ!

Ο Ολυμπιακός δεν ήθελε να χάσει από τον Νέντοβιτς

Η προσέγγιση του «ερυθρόλευκου» στρατοπέδου με την έναρξη ήταν ξεκάθαρη. Ο Μπαρτζώκας έδωσε ρητή εντολή στους παίκτες του να μην ηττηθούν από τα πεπραγμένα του Νέντοβιτς, όπως τον περασμένο Νοέμβριο. Ο Γουόκαπ έδωσε… μάχη για να τον κυνηγάει σε όλη την περίμετρο και ο Ολυμπιακός ρίσκαρε με «jump to the ball» από τη δυνατή πλευρά, θεωρώντας πως όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούν να τον πληγώσουν.

Όταν όμως ο Φαλ αποχώρησε η ρακέτα άδειασε και ο Χασάν Μάρτιν δεν είχε και μεγάλη επίγνωση του τι γινόταν στην πλάτη του. Σε συνδυασμό με τα σουτ και το υπερπλήρες παιχνίδι του Παπαπέτρου, ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να πάρει ένα μικρό προβάδισμα, αλλά πόσο να ξεμακρύνεις όταν σε 15 λεπτά σκοράρεις 22 πόντους και σε 20 σουτάρεις 6/18 τρίποντα;

Και επειδή στα ντέρμπι τα περισσότερα, αν όχι όλα, κρίνονται από τις επιδόσεις των γκαρντ, ο Ολυμπιακός επέστρεψε γρήγορα. Ο Ντόρσεϊ ήταν άστοχος, σε αντίθεση με το αντίστοιχο παιχνίδι της Euroleague, δημιουργώντας μόνο προβλήματα με τις αποφάσεις του αντί για λύσεις και είδε το τελευταίο 15λεπτο από τον πάγκο, ενώ ο Σλούκας φαινόταν πως ήθελε λίγο χρόνο να βρει τα αγωνιστικά του πατήματα.

Κανένα πρόβλημα, αφού ο Βεζένκοφ ήταν σταθερά εκεί, ο ΜακΚίσικ ήρθε ξανά για να αποτελέσει τον «game changer» και οι υπόλοιποι βρήκαν τους ρόλους τους γύρω από τον πλανήτη Σακίλ…

Ο ΜακΚίσικ του πήρε (ξανά) πάνω του

Ήταν φανερό πως όσο τα γκαρντ των «ερυθρολεύκων» δεν μπορούσαν να κυριαρχήσουν και να ανοίξουν το γήπεδο, το μέγεθος της ομάδας του Πρίφτη θα μπορούσε να… τελειώσει τη δουλειά. Όταν οι Γουόκαπ, Σλούκας και ΜακΚίσικ μπόρεσαν να τρέξουν και να ανεβάσουν τον ρυθμό και την ένταση, ο Ολυμπιακός πήρε το πάνω χέρι, με τον τελευταίο να αποδεικνύεται για άλλη μία φορά x-factor μίας αναμέτρησης απέναντι χάρη στο «εκρηκτικό» του επιθετικό ταπεραμέντο και την ικανότητά του να επιτεθεί στο mano-a-mano.

Οι «ερυθρόλευκοι» θα ήταν ακόμα… κλειδωμένοι επιθετικά αν η δική του αλεγρία και το ασυναγώνιστο πρώτο του βήμα δεν έλυναν τον γρίφο του ψηλών σχημάτων του Παναθηναϊκού, όπως και στα τέλη Δεκέμβρη για την Euroleague, τον Φεβρουάριο για τον τελικό Κυπέλλου και πάει λέγοντας!

Έχοντας την ποιότητα και το βάθος να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις, μπόρεσε να φτάσει ως το φινάλε της διαδρομής, χτίζοντας στα ελαφριά προβαδίσματα 4-6 πόντων που βρήκε στο έμπα της 4ης περιόδου. Ο Παναθηναϊκός χωρίς δημιουργία και σουτ -πέραν των εκλάμψεων Νέντοβιτς, Παπαπέτρου-  παραδόθηκε φυσιολογικά, γνωρίζοντας την τέταρτη διαδοχική του ήττα από τον αιώνιο αντίπαλο.

Άλλες φορές με ανωτερότητα, άλλες με διαφορετικούς πρωταγωνιστές όμως με τον «κρυπτονίτη» ΜακΚίσικ πάντοτε παρών, ο Μπαρτζώκας είδε την ομάδα του να φεύγει νικήτρια σε παιχνίδια που πάντοτε αποζητούν ειδική διαχείριση. Ο τρόπος και η ποιότητα του μπάσκετ ενδεχομένως να πηγαίνει πίσω, αλλά τα κέρδη αυτών των επικρατήσεων είναι πολυεπίπεδα στον πνευματικό τομέα, αφού κανείς αλώβητος στο κομμάτι αυτό όταν φεύγει με σκυμμένο κεφάλι. Όποιος είδε το Κυριακάτικο «clasico» ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ καταλαβαίνει το γιατί!

Όπως και να χει ο Ολυμπιακός έφυγε για δεύτερη φορά στη σεζόν θριαμβευτής από το ΟΑΚΑ και απλά προστατεύοντας την έδρα του θα ανακτήσει τα εγχώρια σκήπτρα του πρωταθλητή, μετά από αυτά του Κυπέλλου. Τα σχέδια αυτά βέβαια θα καθυστερήσουν, αφού πέραν όλων των άλλων από τη Μεγάλη Τετάρτη και έπειτα, οι «ερυθρόλευκοι» θα παίξουν τα… ρέστα τους για τον απόλυτο στόχο του Final-4. Το πρωτάθλημα εκεί θα είναι και τον Μάιο, η Μονακό δεν μπορεί να περιμένει!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News