Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ : Όταν ο Τζορτζ Μπεστ έκανε «διαβολικό ρεκόρ» με έξι γκολ (vid, pics)

«Simply the Best,  better than all the rest» έλεγε ο στίχος μιάς τεράστιας επιτυχίας της μεγάλης Τίνα Τέρνερ,  ο οποίος ταιριάζει γάντι ή αν προτιμάτε, καλύτερα, ποδοσφαιρικό παπούτσι, στον Τζορτζ Μπεστ.  Και το επιβεβαίωνε για πολλοστή φορά σαν σήμερα πριν από 52 χρόνια σε ένα ματς Κυπέλλου Αγγλίας όταν έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που πέτυχε έξι γκολ  στην ίδια διοργάνωση στην πατρίδα του δημοφιλέστερου των σπορ.

Ο Βορειοϊρλανός  επιθετικός με  απίστευτο ταλέντο το οποίο κύρια και συνήθως  διαθέτουν οι Λατινοαμερικάνοι ήταν απλά ο πιο εντυπωσιακός ποδοσφαιριστής που έβγαλε ποτέ το «Νησί». Μια ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα, αλλά και ένας αυτοκαταστροφικός άνδρας  που «ξόφλησε» νωρίς  σ’ ότι αφορά την καριέρα που τα αδιαφιλονίκητα προσόντα του  πραγμάτωσαν και έφυγε από τη ζωή εξίσου πρόωρα (στις 25 Νοεμβρίου του 2005 σε ηλικία 59 ετών) εξ αιτίας των ομολογουμένων από τον ίδιο  …αμαρτιών του. Την αδυναμία, στο ποτό, τα ξενύχτια, τις γυναίκες και τα γρήγορα αυτοκίνητα. Παρόλα αυτά πρόλαβε να γράψει τη δική του ιστορία όχι μόνον στη Βρετανία αλλά και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο με τα κατορθώματα του εντός αγωνιστικού χώρου που  αντιστάθμιζαν αρνητικά οι εξωγηπεδικές του εφέσεις και … επιδόσεις.

Ένας σημαντικός  σταθμός τόσο στη δική του καριέρα όσο και το αγγλικό ποδόσφαιρο γενικότερα ήταν η μισή ντουζίνα γκολ που πέτυχε σαν σήμερα το 1970 σε αγώνα της παγκόσμια αρχαιότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.  Η μικρούλα Νορθάμπτον (ομάδα Δ’ κατηγορίας τότε) υποδέχεται την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τον 5^ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας, σ’ έναν αγωνιστικό χώρο … κλασικό εκείνη την εποχή στους  τακτικά ταλαιπωρημένους από τη συχνή παρουσία βροχής . Τις εξέδρες  παλιού «Κάουντι Γκράουντ» κατέκλυσαν σχεδόν 28 χιλιάδες άτομα ενώ παρούσες ήταν και οι τηλεοπτικές κάμερες καθώς ανάμεσα στους αστέρες της μεγάλης φιλοξενούμενης ομάδας ήταν και ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης  δύο χρόνια  πριν Μπεστ.

Ήθελε να δώσει «απαντήσεις» στους αρνητές του

 Η απογοήτευση του κορυφαίου παίκτη της «Γηραιάς Ηπείρου»  το 1968 και βασικού στελέχους των επιτυχιών των «κόκκινων διαβόλων» στο πρωτάθλημα στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας για την κακή φόρμα της ομάδας μετά την αποχώρηση του σερ Ματ Μπάμπι άρχισε να εκδηλώνεται με εκρήξεις κακής διάθεσης. Είχε βρεθεί στο στόχαστρο ειδικών και μη για την αγωνιστική πτώση της Γιουνάιτεντ  και προερχόταν από τιμωρία τεσσάρων εβδομάδων  επειδή κλώτσισε την μπάλα από τα χέρια ενός διαιτητή. Απάντησε σε όλους αρνητές και  δικαίωσε τους υποστηρικτές  με μια επίδειξη της ιδιοφυΐας του. Με μια παράσταση κατά την οποία για πρώτη και μοναδική φορά σκόραρε έξι φορές σε ένα παιχνίδι. «Ενώ με είχαν αποβάλει, έλαβα γράμματα από  διάφορους τύπους που έλεγαν ότι η ομάδα έπαιζε καλύτερα χωρίς εμένα» είπε τω καιρώ εκείνω. Για προσθέσει : «Ένιωθα ότι αν μας κέρδιζε η Νορθάμπτον, ο κόσμος θα έλεγε ότι έφταιγα εγώ. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι επειδή είμαι λίγο σόουμαν και χάνω την ψυχραιμία μου περιστασιακά, δεν προσπαθώ. Όμως τρέχω όσο οποιοσδήποτε άλλος. Την περασμένη εβδομάδα ανάγκασα τον εαυτό μου να συμμετέχει πιο δυνατά από ποτέ στην προπόνηση και όταν βγήκα χθες ένιωσα πραγματικά υπέροχα».

Προσέφερε στο φιλοθέαμον κοινό ένα συναρπαστικό μενού από το πλήρες ρεπερτόριό του. Ένα  εντυπωσιακό άλμα για να  βρει στόχο με κεφαλια στο πρώτο. Ένα ξεπέταγμα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας , προσπέραση στην κίνηση στον αντίπαλο τερματοφύλακα και  πλασέ στα ανυπεράστισπα δίκτυα. Το ευκολότερο όλων συμπλήρωσε λίγο μετά το χατ-τρικ  με διπλή προσπάθεια και αφού ο γκολκίπερ των γηπεδούχων είχε εκ νέου εξουδετερωθεί. Περισσότερο εντυπωσιακός ο πανηγυρισμός με τα χέρια στους… γοφούς. Ανέβασε την επίδοση του σε καρέ με νέα κεφαλιά, αυτή τη φορά έξυπνη γυριστή ακολουθούμενη από ένα τελείωμα με το δεξί στη γωνία  για το 5^ο. Τη μισή ντουζίνα συμπλήρωσε το coup de grace. 

Ολοκλήρωσε το σόου με ένα μικρό αριστούργημα

Αφού πέρασε σαν σταματημένο τον αντίπαλο κεντρικό αμυντικό με μια προσποίηση, έστειλε τον τερματοφύλακα της Νορθάμπτον, Κιμ Μπουκ, να πέσει στο έδαφος πριν  στείλει την μπάλα στην κενή εστία με το αριστερό του πόδι. «Έχει γίνει ανέκδοτο από τότε», παρατήρησε αργότερα ο Μπουκ. «Ξέρεις, εγώ είμαι στη μια πλευρά του δρόμου, ο Τζορτζ Μπεστ στην άλλη. Μου γνέφει και βουτάω κάτω από ένα λεωφορείο». Και πρόσθεσε: «Ήταν πολύ καλός για μένα».Για το μικρό κλαμπ που ξεπούλησε τότε όλα τα εισιτήρια του αγώνα και έκανε ρεκόρ εισπράξεων, αυτό που θα έπρεπε να ήταν ένα παιχνίδι για να απολαύσει η ομάδα των ανατολικών Μίντλαντς  όμως εξ αιτίας του σόου του Μπεστ είχε γίνει μια δοκιμασία  αντοχής. Η εμπειρία ήταν παιδαγωγική για τους αντιπάλους του. «Το μόνο που έβλεπα ήταν η πίσω πλευρά του Τζορτζ Μπεστ να εξαφανίζεται μακριά», είπε ο Τζον «Νόμπι» Κλαρκ των «τσαγκάρηδων». «Είχε ένα καταπληκτικό παιχνίδι και μας έσκισε σε κορδέλες».  Αλλά εκείνος που  τα είπε ουσιαστικά όλα και με τον πλέον βρετανικό γλαφυρό τρόπο  ήταν ο προσωπικός φρουρός  του Μπεστ εκείνη την ιστορική ημέρα. Ιδού λοιπόν τα λόγια του Ρέι Φέρφαξ  για  την ιδιαίτερα τραυματική εμπειρία. «Γιατί, ω γιατί, έπρεπε να μου συμβεί;» ρώτησε.«Η μόνη φορά που τον πλησίασα ήταν όταν  βγαίναμε στο ημίχρονο στο τέλος του αγώνα. Νομίζω ότι το πιο κοντά του ήταν όταν δώσαμε τα χέρια μετά το τελευταίο σφύριγμα. Πέρα από την  απίστευτη του ικανότητα, ο Μπεστ είχε όλη την παγωμένη ενέργεια και την απογοήτευση τεσσάρων εβδομάδων εκτός ποδοσφαίρου. Και… ξεφόρτωσε. Τι μπορείς να κάνεις για έναν τέτοιο άνθρωπο; Σχεδιάσαμε αυτό και εκείνο, αλλά τελικά όλα ήταν τόσο χωρίς νόημα. Πολύ πριν τελειώσει να μας  πετάει κάτω στο έδαφος, ένιωθα σωματικά άρρωστος», πρόσθεσε. «Αν έπρεπε να παίζω εναντίον ενός τέτοιου άνδρα κάθε εβδομάδα, θα  κρέμαγα τα παπούτσια μου και θα άφηνα το παιχνίδι».  Ασφαλώς και ο άμοιρος Φέρφαξ και οι συμπαίκτες του δεν είχαν τον παραμικρό λόγο να  αισθάνονται ταπεινωμένοι.  Απέναντι τους πέραν του ότι βρισκόταν μια σπουδαία ομάδα αστέρων  ήταν ο 23χρονος τότε  Μπεστ  που αισθανόταν πως έχει κάτι σημαντικό να αποδείξει.

 

 

 Ο πέμπτος «Beatle» όπως ήταν γνωστός για τη δημοφιλία του πέραν του ποδοσφαίρου  για το… μαλλί, το στυλ , τη  δημοσιότητα και  υστερία που προκαλούσε στα πλήθη μόνο και μόνο με την εμφάνισή του , επεσήμανε για τον εαυτό του αμέσως μετά : «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ποδοσφαιριστή. Αποκαλώ τον εαυτό μου διασκεδαστή. Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν πληρώσει για να με δουν να κάνω κάτι θεαματικό και αυτό προσπαθούσα να κάνω το Σάββατο. Είναι δουλειά μου να κάνω κάτι που θα  στείλει  τον κόσμο σπίτι του αισθανόμενους ότι θα ήθελαν  να δει να παίζω ξανά».

Πρωθυπουργικός θαυμασμός και πρόσκληση στη Ντάουνινγκ Στριτ

 Η  ιστορική εκείνη του εμφάνιση με τα έξι γκολ του  εξασφάλισε ακόμη και μια πρόσκληση στο Νο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ από τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Χάρολντ Γουίλσον, ο οποίος του έγραφε επίσης τακτικά γράμματα ως θαυμαστής.

Ήταν ένας  εξαιρετικά χαρισματικός μεσοεπιθετικός που έπαιζε παντού από το κέντρο και μπροστά. Ένας από τους  κορυφαίους ντριμπλέρ όλων των εποχών. Το αγωνιστικό του στυλ συνδύαζε φαντασία, τεχνική, ταχύτητα, ακρίβεια, ισορροπία, πλήθος κινήσεων και  φυσικά ικανότητα στο σκοράρισμα. Κυρίως όμως, είχε το σπάνιο χάρισμα να περνά τους αντιπάλους του με  αμέτρητους τρόπους, εκστασιάζοντας το κοινό στην εξέδρα σε μία εποχή του ποδοσφαίρου στην οποία οι αμυντικοί έπαιζαν με απίστευτη σκληρότητα. Εκείνος όμως με τα σλάλομ και τις ντρίπλες του έμοιαζε σα να χορεύει στο χόρτο ή τη λάσπη όπως κόντρα στη Νορθάμπτον για παράδειγμα. Ήταν ο πρώτος για τον οποίο κυκλοφόρησε ποδοσφαιρικό παπούτσι με το όνομά του. Οι γυναίκες  συνέρρεαν στο γήπεδο για να τον δουν.

Ο σούπερ -σταρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεχόταν 40.000 γράμματα τον μήνα. «Ξόδεψα το 90% των χρημάτων μου σε ποτά, κορίτσια και γρήγορα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα, απλώς, τα σπατάλησα», είχε πει χαρακτηριστικά ενώ την ίδια εποχή είχε αφοπλιστικά ομολογήσει: «Το 1969 παράτησα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου». «Ήταν ικανός και με τα δύο πόδια. Μερικές φορές ήταν σαν να είχε έξι» υποστήριξε ο προπονητής του και μύθος της Γιουνάιτεντ, Σερ Ματ Μπάσμπι για τον πρώτο σκόρερ Πρωταθλήματος Αγγλίας 1967–68 και παίκτη της χρονιάς την ίδια σεζόν.

 Μόνον ο Κόουλ τον πλησίασε στην Γιουνάιτεντ 

Το ρεκόρ του ήταν η κορυφαία επίδοση ως τότε στο Κύπελλο Αγγλίας (την ξεπέρασε ένα χρόνο μετά ο Τεντ ΜακΝτούγκαλ της Μπόρνμουθ, ο οποίος σκόραρε εννέα φορές εναντίον της Μαργκέιτ  στη νίκη 11-0  για τον πρώτο γύρο) και ισοφάριση του ρεκόρ της Γιουνάιτεντ. Το είχε πετύχει πρώτος ο  Άγγλος μεσοεπιθετικός Χάρολντ Χαλς που  στις 25 Σεπτεμβρίου του 1911 έστειλε έξι φορές (και μάλιστα σερί) την μπάλα στα δίκτυα της Σουΐντον Τάουν στο 8-4 της ομάδας της Βορειοδυτικής Αγγλίας για το Τσάριτι Σιλντ (με τα έσοδα από τις εισπράξεις του αγώνα εκείνου που έγινε βράδυ Δευτέρας στο «Στάμφορντ Μπριτζ» του Λονδίνου παρουσία 10 χιλιάδων θεατώνμ  να δίνονται στις οικογένειες των θυμάτων του ναυαγίου του Τιτανικού). Έκτοτε μόλις ένας παίκτης έχει πετύχει πεντε γκολ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Ο Άντι Κόουλ στο 9-0 επί της Ίπσουϊτς στο «Ολντ Τράφορντ» στις 4 Μαρτίου 1995 για την Premier League.

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News