Εθνική Ελλάδας: Τρεχάτε, ποδαράκια μας!

Το ντεμπούτο του ομοσπονδιακού τεχνικού Βασίλη Σπανούλη ήταν νικηφόρο απέναντι στους γερασμένους Τσέχους για τρεις λόγους που έχουν… όνομα και επίθετο, αλλά και επειδή η ομάδα του έπαιξε καλή άμυνα και έτρεχε με κάθε ευκαιρία. Οι πόντοι στο τρανζίσιον που έρχονταν από πάμπολλα κλεψίματα και κοψίματα και ο ξανανιωμένος Χαραλαμπόπουλος.

Ευρωλίγκα-κορμός ετών, σημειώσατε «1». Καλό μπάσκετ δεν παίχτηκε στο ΣΕΦ, η αστοχία της ομάδας με τις καλύτερες μονάδες ήταν ακόμα μεγαλύτερη και δη από μακριά. Λεπτομέρειες, όταν έχεις σε καλή κατάσταση έναν Κώστα Παπανικολάου, έναν Ντίνο Μήτογλου, έναν Τόμας Γουόκαπ.

Απέναντι σε μια Τσεχία δίχως Βέσελι και με μοναδικό «ευρωλιγκάτο» τον Σατοράνσκι, η Εθνική Ελλάδας των εννιά παικτών (που εμφανίζονται σήμερα) στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση στηρίχτηκε στους πιο ψημένους εξ αυτών – και καθάρισε μάλλον άνετα στο τέλος, παρά τη λιθοβολία από τα 6,75 μ.

Ο πόιντ γκαρντ και ο φόργουορντ του Ολυμπιακού έκαναν τα πάντα και γέμισαν τη στατιστική τους, ο ψηλός του Παναθηναϊκού ΑKTOR ήταν εκείνος που μας κράτησε κοντά στο σκορ στο στριφνό πρώτο ημίχρονο. Εκείνος που έβαλε μπροστά κάποια στιγμή την παρέα του στη δεύτερη περίοδο, εκείνος που έκανε σεφτέ από την άρκτο του τριπόντου στην ενδέκατη ελληνική απόπειρα, εκείνος που έδωσε το ψυχολογικό προβάδισμα και στο ημίχρονο, με το μπάζερ μπίτερ κάρφωμα στην εκπνοή του 20λέπτου.

Ρεκόρ καριέρας με τα γαλανόλευκα οι 22 πόντοι του Ντίνου. Αλήθεια, πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί η πορεία της Εθνικής στο περσινό Μουντομπάσκετ, αν δεν είχε χτυπήσει το μικρό του δάχτυλο παραμονές του πρώτου τζάμπολ…

Νέο προπονητή, αν δεν το προσέξατε, έχουν και οι Τσέχοι. Ο Ρόνεν Γκίνζμπουργκ παρέδωσε ύστερα από μια γεμάτη δεκαετία στον Ντιέγκο Οκάμπο, μα οι διάφοροι Μπάλβιν, Χρούμπαν και Μπόχατσικ, που τόσα χουνέρια μας έχουν σκαρώσει στο πρόσφατο παρελθόν, είναι πάντα εδώ. Γερασμένοι, αλλά έμπειροι. Αποφασισμένοι να κεράσουν ένα ακόμα κίτρινο φύλλο, αλλά ανήμποροι. Να ακολουθήσουν στα πόδια.

Η διαφορά συντελέστηκε στα ομαδικά στατιστικά. Πόντοι από λάθη, 26 ελληνικοί έναντι 19 τσεχικών. Πόντοι δεύτερης ευκαιρίας, ήτοι από επιθετικά ριμπάουντ, 15 έναντι 7. Μέσα από τη ρακέτα, 44-30. Από αιφνιδιασμούς, 21-7. Τριπλάσιοι…

Εικοσιένα (στα 25) τρίποντα βρήκαν στα στεφάνια του ΣΕΦ, μα υπήρχε κι άλλος τρόπος να μη φτάσουμε σε αγωνιώδες φινάλε. Πιεστική άμυνα, κατά το παράδειγμα του Γουόκαπ που δεν μασάει ούτε από Σατοράνσκι (ποιος νομίζετε ότι έκανε τρία κλεψίματα φέρνοντας εύκολους πόντους στο τρανζίσιον στην τρίτη περίοδο, όταν μπήκε το νερό στο αυλάκι;), τρέξιμο και εύκολα λέι απ, να το 72-64 και η ιστορική πρώτη νίκη για τον κόουτς Σπανούλη.

Με 16% στα σουτ τριών πόντων, μπορεί και να κερδίσεις ενίοτε. Με 16 κλεψίματα και κοψίματα, όταν μάλιστα ο αντίπαλός σου έχει υποτριπλάσια (5), απλώς δεν γίνεται να χάσεις. Όταν προστέθηκε στην εξίσωση, εκεί στο ξεκίνημα του τέταρτου δεκάλεπτου, ο Χαραλαμπόπουλος, όλα κρίθηκαν.

Το +5 έγινε εν ριπή οφθαλμού +13, με τον ξανανιωμένο στην Ιταλία φόργουορντ να προσφέρει τα δυο μοναδικά ελληνικά καλάθια από μη ευρωλιγκάτο παίκτη και τα 7 ριμπάουντ του, ιδίως τα τέσσερα επιθετικά, να ισοδυναμούν με τέτοια (καλάθια). Εχει άλλωστε πρότερη εμπειρία από τα ευρωπαϊκά «σαλόνια» και δαύτος…

Μεταξύ μας, όχι ότι θα γινόταν κάτι αν έχανε η Ελλάδα. Οι τρεις στους τέσσερις του ομίλου περνάνε στο Ευρωμπάσκετ 2025 – και οι άλλοι είναι οι Βρετανοί και οι προσεχείς αντίπαλοί μας τη Δευτέρα, Ολλανδοί. Καλό ωστόσο είναι να χτίζονται καλές συνήθειες, δίχως χρονοτριβή. Νίκες τις λένε και ένας από τους μεγαλύτερους winners του ευρωπαϊκού μπάσκετ κάτι ξέρει σχετικά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News