Ολυμπιακός: Καλοί οι σταρ, καλύτεροι οι «εργάτες»

Νταμπλ-νταμπλ με 27άρα ο ένας, 20-5-7 ο άλλος με κατακόρυφο ανέβασμα της απόδοσής του στο δεύτερο ημίχρονο και δη στην τρίτη περίοδο, οπότε και το «ερυθρόλευκο» νερό μπήκε για τα καλά στο αυλάκι.

Ο Σάσα Βεζένκοφ και ο Εβάν Φουρνιέ, ανταποκρίθηκαν για μία ακόμα φορά στον ρόλο τους και στις απαιτήσεις που υπάρχουν από τους σούπερ σταρ του Ολυμπιακού. Ο πρώτος δεν χρειάστηκε καν να μείνει 30 λεπτά στο παρκέ ώστε να συγκεντρώσει 38 μονάδες στο ranking και να πλησιάσει το ρεκόρ καριέρας του (43), ο δεύτερος αρίστευσε και στις δύο πλευρές του παρκέ μετά την ανάπαυλα και έδωσε το σύνθημα για την επιστροφή της διαφοράς σε διψήφιες τιμές και εν τέλει την επικράτηση επί της Βίρτους.

Τι θα γινόταν όμως αν δεν είχαν κάνει ματσάρα και οι αφανείς ήρωες Τόμας Γουόκαπ και Αλεκ Πίτερς; Εντάξει, όχι και τόσο αφανείς, αν κρίνουμε ότι προς το τέλος του αγώνα αμφότεροι άκουσαν το όνομά τους από τον κόσμο στο ΣΕΦ, εν είδει επιβράβευσης για την προσφορά τους σε διάφορους τομείς. Παρεμπιπτόντως, ναι, εκείνο το «εργάτες» του τίτλου πηγαίνει και στον Πίτερς, που είναι πολύ περισσότερα πράγματα από ένα stretch-4 που σουτάρει τρίποντα.

Πέρα από το να βάλει 12 πόντους για τρίτη φορά στις έξι πιο πρόσφατες αγωνιστικές (δίχως να έχει μείνει κάτω από τους 8 και στις υπόλοιπες), ο παλιός παίκτης του Ντούσκο Ιβάνοβιτς στην Μπασκόνια έβγαλε και άμυνες, μάζεψε και 8 ριμπάουντ. Τα μισά, επιθετικά. Εχει δουλέψει τρομερά στο συγκεκριμένο κομμάτι, ανταποκρίθηκε και στο «3» παίζοντας δίπλα στον «Βεζέ», έβαλε και τα (3/3) τρίποντα, που του έλειπαν όλο αυτό το διάστημα.

Ο δε Γουόκαπ, κατά πώς συνηθίζει, δεν χρειάστηκε περισσότερα από τρία σουτάκια ώστε να συμπεριληφθεί στους κορυφαίους του 87-77 επί των Μπολονέζων. Εβαλε μάλιστα εκείνο το περίεργο, εκτός πάσης ισορροπίας από τα 6 μέτρα για τo 76-64, ακριβώς έπειτα από μία αμυνάρα του. Αμέσως μετά σουτ τριών πόντων ο Πίτερς, arrivederci!

Όταν το «κομπιούτερ» του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει αναλογία 7/1 στις τελικές πάσες προς τα λάθη του (και όχι π.χ. 1/5 όπως -σπανίως βέβαια- στο Βελιγράδι), η παρέα του κερδίζει. Και κερδίζει ψιλοάνετα, ακόμα και αν ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος βρίσκεται σε μία από εκείνες τις βραδιές που τα κάνει όλα λάθος (-9 αξιολόγηση, καμία ασίστ, εκνευριστικό overdribbling), ακόμα και αν συνολικά ο Ολυμπιακός δεν βλέπεται επί ένα συναπτό δεκάλεπτο.

Το δεύτερο, σχετικά, με το 29-14 των παικτών του Ιβάνοβιτς, ξεπεράστηκε γρήγορα. Η second unit των γηπεδούχων, στην οποία για μία -ευρωπαϊκή- φορά πήρε θέση ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης αντί του Τάιλερ Ντόρσεϊ, δεν έδωσε παρά ελάχιστα πράγματα και το +18 έγινε -3 στην ανάπαυλα. Πίσω οι βασικοί, μέσα και στο τέταρτο δεκάλεπτο, η δουλειά έγινε και η κορυφή πλησίασε στη μία νίκη, πριν τη φιλοξενία της έτερης ουραγού, Αλμπα.

Ανησυχητικά σημάδια υπήρξαν. Ξανά. Κάποια στιγμή στο πρώτο ημίχρονο, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν μείνει επί επτά λεπτά δίχως εντός παιδιάς καλάθι και βολόδερναν. Στη λήξη (του ημιχρόνου) τα δίποντά τους ήταν 7/21, έναντι 12/19 των Μπολονέζων. Η χαλαρή άμυνα των πρώτων αποτυπωνόταν στα μονάχα τρία λάθη των δεύτερων.

Η πίεση από την πρώτη γραμμή άμυνας αυξήθηκε, όλοι πήγαιναν στο επιθετικό ριμπάουντ και οι second chance πόντοι ήταν 20-2 (!) για τους νικητές, ο εύλογα ανέτοιμος και αργός στις κινήσεις και τις αντιδράσεις του Μουσταφά Φαλ πήρε 18 χρήσιμα για το άμεσο μέλλον λεπτά, το βαθμολογικό έδαφος λειαίνεται ώστε να μην υπάρξει απότομη προσγείωση με τα τέσσερα ταξίδια (σε βάθος πέντε αγωνιστικών) που ακολουθούν το παιχνίδι κόντρα στους αδύναμους Βερολινέζους.