Ολυμπιακός: Όταν οι σταρ είναι γήινοι και ο πάγκος… ήσυχος

Εκεί, γύρω στα τέσσερα λεπτά πριν το τέλος, τα πάντα έδειχναν «Παναθηναϊκός». Στο +7, η κατοχή δική του, ο αντίπαλός του σε όλο το δεύτερο ημίχρονο κομπάρσος. Ένα σκάρτο δίλεπτο αργότερα, τα πάντα έδειχναν «Ολυμπιακός».

Ο Ναν αστόχησε στο τραβηγμένο τρίποντο για να στείλει τη διαφορά σε διψήφια τιμή, ο Βεζένκοφ έβαλε το δικό του μακρινό, ο Φουρνιέ είχε ένα έμμεσο (γκολ-φάουλ) και ένα έμμεσο, ενδιάμεσα ο ΜακΚίσικ είχε βρει χώρο για μία από τις αγαπημένες του μπούκες. Αν κάνετε την πρόσθεση, θα σχηματίσετε το σερί 11-0.

Κι όμως, στον τελικό των ανατροπών, η πλάστιγγα έγειρε οριστικά προς την «πράσινη» πλευρά. Βιαστικές επιλογές, πουλήματα της μπάλας, μπερδέματα στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων, πέταξε το Κύπελλο τούτη τη φορά για τους «ερυθρόλευκους». Κυρίως, επειδή οι δύο σούπερ σταρ του ήταν… ασορτί με τη γενικότερη εμφάνιση του συνόλου. Μέτριοι.

Ο Βεζένκοφ κάτι πήγε να κάνει στην τελική ευθεία, αλλά οι 17 πόντοι του (σε 32 μάλιστα λεπτά) δεν πλήγωσαν ιδιαίτερα την ομάδα του Αταμάν. Κέρδισε μόλις τρία φάουλ, εκτέλεσε μονάχα μία βολή! Στην Ευρώπη και με εξαίρεση την οργιαστική του βραδιά κόντρα στην Μπάγερν (που έριξε 45άρα επίσης με 1/1), είχε να εμφανίσει μονάδα από τη γραμμή από την αναμέτρηση πρώτου γύρου με τον… Παναθηναϊκό AKTOR.

Στο ΟΑΚΑ, όμως, το είχε πάρει με το «έτσι θέλω» ο Φουρνιέ. Τώρα ο Παριζιάνος έμεινε στους 11 πόντους, ενώ εδώ και δέκα αγωνιστικές στην Ευρωλίγκα σημειώνει μίνιμουμ 14. Γράφαμε και στο φύλλο της SportDay για τα καυτά πιστόλια των «αιωνίων», που στην Κρήτη εκπυρσοκροτούσαν σαν μπαλωθιές στα κουτουρού. Ναν και Φουρνιέ είχαν 3/20 τρίποντα στο φάιναλ έιτ, προτού ανταμώσουν. Συνέχισαν να είναι άστοχοι, ιδίως ο πρώτος.

Ηταν εντούτοις τα καλάθια του Αμερικανού στην τέταρτη περίοδο που έβαψαν την κούπα πράσινη. Ο Γάλλος είχε το προαναφερθέν ξέσπασμα (ουσιαστικά δευτερολέπτων) και ουδέν άλλον. Oui, στο πρώτο ημίχρονο έπαιξε εξαιρετική άμυνα – ακόμα και πάνω στον Ναν. Μα… non, στο δεύτερο ημίχρονο δεν βοήθησε και υπέπεσε και σε κρίσιμα λάθη.

Για να μην το κουράζουμε περισσότερο, «Βεζέ» και Φουρνιέ χρειάστηκαν 30 σουτ για να αθροίσουν 28 πόντους. Ο πρώτος είχε 7/17 εντός παιδιάς. Για να βρούμε ευρωπαϊκή του εμφάνιση με δέκα χαμένα σουτ, πρέπει να γυρίσουμε στον προπέρσινο τελικό με τη Ρεάλ (αλλά με 21 προσπάθειες).

Τουλάχιστον, θα πείτε, οι δυο τους ήταν εκεί. Πήραν τις προσπάθειες που τους αναλογούσαν, υπέγραψαν φαρδιά-πλατιά το πρόσκαιρο προσπέρασμα στο σκορ. Οι υπόλοιποι; Ο «διπλός» Φαλ των 5 επίσης κοψιμάτων ήταν καλός, αλλά ο (με ενοχλήσεις στο γόνατο) Μιλουτίνοφ δεν φάνηκε καθόλου, σημαδευόταν ανελέητα από τους κοντούς στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων και έδειξε κουρασμένος. Εύλογα κουρασμένος, με τόσο κουπί που τραβάει ως μόνος στο «1», αποδείχθηκε στο φινάλε (ιδίως στη λάθος πάσα που επέφερε καλάθι του Γκραντ στον αιφνιδιασμό) ο Γουίλιαμς-Γκος.

Εν αντιθέσει με τον ημιτελικό κόντρα στον ΠΑΟΚ (εντάξει, παρά τον πολύ μικρότερο βαθμό δυσκολίας), που το τρίο Λαρεντζάκης-ΜακΚίσικ-Μιλουτίνοφ ήρθε από τον πάγκο και έκανε τα πάντα, γυρίζοντας ένα ματσάκι που είχε στραβώσει, βοήθεια από το ίδιο μέρος δεν υπήρξε δύο βράδια αργότερα. Η αλήθεια είναι πως ο «Λάρι» ήταν σούπερ όταν μπήκε (ως πρώτη παρακαλώ αλλαγή) στο ξεκίνημα, ωστόσο δεν βρήκε ικανό χρόνο μετά την ανάπαυλα.

Ο Σακ, που βρήκε, δεν… βρήκε στόχο στα δύο «βαριά» τρίποντα που πήρε όταν η μπάλα έκαιγε. Για τον «Μιλού» τα είπαμε, ο Πίτερς εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να κάνει πολλά στον δικό του περιορισμένο χρόνο. Ο (βασικός) Παπανικολάου έμεινε non-factor, o δε Μήτρου-Λονγκ παρά τη λειψανδρία στη θέση του στον πάγκο. Μαζί με τον Ντόρσεϊ. Εκτός τεσσάρων γραμμών έμεινε και η… συγκέντρωση: πολλές οι εννιά χαμένες βολές, σε σύνολο 16.

Τουλάχιστον γυρίζει ο Βιλντόσα, όπως είπε ο Μπαρτζώκας. Αν και η μεγάλη απώλεια, αισθητή και στον τελικό, είναι του κυρίου με την πονεμένη μέση…