Ολυμπιακός: Ηγέτης (δεν) θα πει…

Υπάρχει μία φράση στη γλώσσα του Κέντρικ Ναν, την οποία σίγουρα έχει ακούσει, σίγουρα ξέρει ο Αμερικανός γκαρντ του Παναθηναϊκού AKTOR. Leading by example.

Να ηγείσαι διά του παραδείγματος, να καθοδηγείς και να εμπνέεις τα άλλα μέρη της ομάδας σου με πράξεις. Να διαπνέεσαι από αρχές, να μεταδίδεις αξίες, να κάνεις και στις πιο δύσκολες περιστάσεις αυτό που πρέπει, αποπνέοντας σιγουριά. Αυτοπεποίθηση.

Μεταφράζοντας όλα τα παραπάνω σε ένα γήπεδο μπάσκετ, σημαίνει να είσαι ο Σάσα Βεζένκοφ. Εχοντας ακούσει πρώτα απ’ όλα τα μύρια όσα από τους δικούς σου ανθρώπους (=οπαδούς, για να μην παρεξηγηθούμε), να διατηρείς την αυτοκυριαρχία σου σε… εχθρικό έδαφος. Στο ματς της χρονιάς (ως προς την Greek Basketball League), μέχρι το επόμενο για τον Ολυμπιακό.

Και 25 πόντοι με όλα κι όλα τρία χαμένα σουτ (συν άλλα δύο όταν τα πάντα είχαν κριθεί) και 5 ριμπάουντ και 4 ασίστ και… κανένα λάθος. Καυτό χέρι, κρύο αίμα. Απαθής, ατάραχος, όταν ο έτερος σούπερ σταρ της ομάδας του, για τον οποίο και γράφαμε πριν το τζάμπολ, έπεσε στην παγίδα του Ναν.

Ακόμα και όταν τα πράγματα ξέφυγαν από κάθε έλεγχο με το απαράδεκτα σκληρό φάουλ του Αμερικανού και την… πιο απαράδεκτη (sic) χειρονομία του Εβάν Φουρνιέ προς εξαγριωμένους οπαδούς, ο «Βεζέ» ήταν εκεί να συστήσει ηρεμία. Δικό του καλάθι, κατόπιν επιθετικού ριμπάουντ, έριξε ταφόπλακα πάνω από την τελευταία απέλπιδα προσπάθεια των γηπεδούχων για ανατροπή.

Από την άλλη, λοιπόν, ο Ναν. Να τρώγεται πάλι με τα ρούχα του (όταν δεν… σκίζει του Φουρνιέ), να κάνει 5 λάθη και τα περισσότερα εξ αυτών να δίνουν εύκολους πόντους στο «ερυθρόλευκο» τρανζίσιον. Παρεμπιπτόντως, οι πόντοι από λάθη αντιπάλων ήταν 12-0.

Κάθε φορά που ο σταθερά συγκινητικός Τζέντι Οσμαν με ολίγη από Κώστα Σλούκα έφερναν την ομάδα τους κοντά στο σκορ, ερχόταν ο σταθερά αυτοκαταστροφικός συμπαίκτης τους να πάρει μια τραβηγμένη προσπάθεια. Να κάνει (δις σε κρίσιμες προσπάθειες στο τέλος) air ball, να μην βλέπει επιδεικτικά τους διπλανούς του (οι δύο τελικές πάσες, όταν έχεις 34’ την μπάλα κολλημένη στα χέρια σου, ισούνται με… καμία), να μην αντέξει την ήττα από έναν καταφανώς ανώτερο αντίπαλο.

Από κοντά ο προπονητής του. Ο Εργκίν Αταμάν, που δεν έμεινε να συγχαρεί τον ομόλογό του, ύστερα από μία ακόμα καθολική επικράτηση του Γιώργου Μπαρτζώκα στη μάχη των πάγκων. Απέναντι στο «δίνουμε την μπάλα σε Ναν-Σλούκα κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει», παρατάχθηκε ένα συσπειρωμένο σύνολο που έβγαζε συνεχώς καινούρια κεφάλια. Που έβγαλε θαυμαστές συνεργασίες και συνάμα ένα ολόκληρο ημίχρονο δίχως λάθος, που ξεπέρασε κάθε εμπόδιο – πριν και μετά το τζάμπολ.

Χωρίς Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος στους τελικούς, χωρίς Μουσταφά Φαλ μετά το ξεκίνημα του τρίτου αγώνα. Ο ανεβασμένος Γάλλος σέντερ πρόλαβε σε σκάρτο πεντάλεπτο να κάνει (7 π.) ό,τι δεν έκαναν όλη τη βραδιά τα τρία «πράσινα» πεντάρια και τέθηκε νοκ άουτ με σοβαρό τραυματισμό στο αριστερό γόνατο. Enter Nikola Milutinov.

Aγνοούμενους έως τώρα στη σειρά, ο Σέρβος ρίχτηκε στη μάχη και αρίστευσε με τα συνεχή short roll του. Ο Μπαρτζώκας τον έβαλε να υποδέχεται την μπάλα αρκετά μακριά από το καλάθι κι εκείνος τελείωνε φάσεις από μέση απόσταση με φλόουτερ (5/6 δίποντα πριν την ανάπαυλα), όταν δεν την «έσπαγε» στους ακροβολισμένους σουτέρ (3 οι τελικές πάσες του).

Λίγες ώρες πριν το τζάμπολ διαβάζαμε για τους όρους του πλουσιοπάροχου συμβολαίου 2+1 ετών που του έχει προσφέρει η Αρμάνι Μιλάνο. Αυτός που σίγουρα αποχωρεί είναι ο Σακίλ ΜακΚίσικ. Θα το κάνει με το κεφάλι ψηλά, ανεξαρτήτως κατάληξης των τελικών: 9 πόντοι, 3 ασίστ, 2 κομβικά κλεψίματα. Βγήκε σε δεύτερο διαδοχικό ματς μπροστά, όπως ο επίσης υπ’ ατμόν (τουλάχιστον μέχρι πριν από μερικές ημέρες) Τάιλερ Ντόρσεϊ.

Οταν βρήκε χώρο να ανασάνει και ο Φουρνιέ, απαλλαγμένος έστω για λίγο από το τρομερό μαρκάρισμα του (φορτωμένου με φάουλ) Τζέριαν Γκραντ, το κόκκινο νερό είχε μπει για τα καλά στο αυλάκι. Τέσσερα τρίποντα εν ριπή οφθαλμού, διψήφια η διαφορά, νεύρα -και άγχος- στα κόκκινα από την άλλη πλευρά.

Εν αντιθέσει με τον Ναν, ο Γάλλος δεν εκβίαζε προσπάθειες. Ενα σουτάκι πήρε στο πρώτο 20λεπτο. Αφησε το παιχνίδι να έρθει και προς το μέρος του, το έκρινε σε μεγάλο βαθμό με την instant offense του – α λα ΟΑΚΑ και στον αγώνα της Ευρωλίγκας, όταν τα δύο μεγάλα σουτ τριών πόντων και ενδιάμεσα ένα για δύο τα είχε βάλει στο τελευταίο τρίλεπτο.

Ο Ολυμπιακός πήρε αρκετά από πολλούς, ο Παναθηναϊκός πολλά από ελάχιστους. Πού πάτε τις 6 ασίστ του Τόμας Γουόκαπ, τις άμυνες στο β’ μέρος του Κώστα Παπανικολάου στον Ναν; Οι πρωταθλητές έμειναν στα δικαιολογημένα παράπονα για τη διαιτησία στο Game 2 και στην εξωαγωνιστική τρέλα που ακολούθησε με υπόλογους και τους δύο συλλόγους.

Για να μην καταστούν απελθόντες (πρωταθλητές), καλούνται την ύστατη στιγμή να παίξουν άμυνα και να μην αφήσουν τον «αιώνιο» αντίπαλό τους να έχει σχεδόν πενταπλάσιες τελικές πάσες από λάθη, λες και παίζει απομεσήμερο Σαββάτου διαδικαστικό αγώνα για την Α1.

Τον δρόμο, διότι όντως τίποτα δεν έχει τελειώσει όπως είπε ο Μπαρτζώκας, τον έδειξε η δική του ομάδα. Αργά το βράδυ μιας Παρασκευής του Ιούνη, η ομάδα που δείχνει πιο έτοιμη αγωνιστικά και σίγουρα πνευματικά, λέγεται Ολυμπιακός.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News