Ολυμπιακός: Και μείναμε στον (Καμπ)άσο

Η απόλυτη αντιστροφή στη Μαδρίτη, τόσο για την εικόνα Ρεάλ και Ολυμπιακού, όσο και των Χεζόνια-Ντόρσεϊ. Ο Φουρνιέ του αρνητικού ρεκόρ, τα 7/7 τρίποντα που έγιναν 1/20, παίκτες που δεν εμφανίστηκαν και προβληματική διαχείριση. Εβαλε 13 πόντους στα πρώτα 4’ σε επιθέσεις max 8 δευτερολέπτων, έμεινε 12’ με ένα καλάθι!

Πρώτη επίθεση της Ρεάλ, επιεικής ο χαρακτηρισμός air ball για το τρίποντο του Φελίς που πέρασε… δύο μέτρα από το καλάθι. Πρώτη επίθεση ο Ολυμπιακός, τρίποντο ο καυτός Ντόρσεϊ. Και άλλο. Και άλλο.

Εν τέλει, οι πρώτες επιθέσεις ήταν προμήνυμα για ό,τι είδαμε την πρώτη περίοδο. Μετά, το έργο άλλαξε. Εγινε θρίλερ. Με ξύλο. Στο οποίο δεν ανταποκρίθηκε η ομάδα που ερχόταν από νίκη στη Βιτόρια και από πέντε νίκες επί των «μπλάνκος» στις έξι περσινές τους αναμετρήσεις. Οσο έμπαιναν όλα, ήταν καλά. Μετά, αναδείχθηκε η αδυναμία πίσω από τον Γουόκαπ στον «άσο». Οπως βέβαια αναδύθηκε και ο Φακούντο Καμπάτσο, ο οποίος μοίρασε 4 ασίστ στο τελευταίο τρίλεπτο (φτάνοντας τις 8) και καθάρισε για την παρέα του. Στην Αργεντινή, πιο κοντά στο «Καμπάσο» είναι η προφορά του επωνύμου του…

Με 1/20 προσπάθειες από τα 6,75 μ. μετά το ονειρεμένο πρώτο δεκάλεπτο, με πολλά χαμένα ριμπάουντ (εξ ου και η δυσκολία να τρέξει, όπως έκανε με απίστευτη ευκολία νωρίτερα) και με ανόητα λάθη, στα οποία πρωτοστάτησε με 5 (ισοφαρίζοντας το αρνητικό του ρεκόρ, από την Πρωτομαγιά με τη… Ρεάλ) ο Φουρνιέ, ο Ολυμπιακός αγκομάχησε για δύο περιόδους και εξαφανίστηκε από το παρκέ στην τέταρτη.

Στην τέταρτη και βάλε, για την ακρίβεια. Είχε μείνει δίχως καλάθι και στα τελευταία τριάμισι λεπτά της τρίτης περιόδου, προτού παραμείνει άποντος επί 5,41’’ στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ακόμα και τότε, μετά το μαδριλένικο σερί 10-0 (που την έφερε στο -5), η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα απλώς βρήκε ένα καλάθι επειδή σε σκοτωμένη επίθεση πάρθηκε επιθετικό ριμπάουντ και ο Φουρνιέ πρόλαβε ανοργάνωτη την άμυνα. Μέχρι το 39’, όταν πια στο 82-73 όλα είχαν κριθεί, ο Ολυμπιακός επί δωδεκάμισι αγωνιστικά λεπτά είχε σκοράρει μία φορά εντός παιδιάς. Κατά τύχη…

Στην αρχή, το φοβερό δεν ήταν ότι οι πρωταθλητές είχαν βάλει 15 πόντους στο τετράλεπτο και βρίσκονταν ήδη στο +9. Φοβερό ήταν ότι τα πέντε από τα έξι καλάθια τα έβαλαν χτυπώντας στα πρώτα οκτώ δευτερόλεπτα των επιθέσεών τους. Ντόρσεϊ τρίποντο στα 6’’, Ντόρσεϊ τρίποντο και στα 2’’. Ναι, μετά από καλάθι της «Βασίλισσας», πήρε την μπάλα στην επαναφορά, διέσχισε μόνος του το γήπεδο, σταμάτησε και το «μπουμπούνισε» πάλι. Προσωπική επίθεση, δύο δευτερολέπτων!

Λίγο μετά φλόουτερ ο Μιλουτίνοφ στα 8’’ αφότου είχε ξεκινήσει το 24άρι. Και αιφνιδιασμός με λέι απ του Ντόρσεϊ στα 4’’ και καλάθι μέσης απόστασης του διεθνούς σούτινγκ γκαρντ στα 8’’. Με το επόμενο καλάθι γράφτηκε 7/7 εντός παιδιάς στο 5’, ενώ στο 10’ 7/7 ήταν τα τρίποντα!

Στη μείωση της διαφοράς στους τέσσερις πόντους ανέλαβε να ξεκολλήσει την παρέα του με 5 δικούς του ο Φουρνιέ, στη μείωση στους τρεις ο Γουόρντ σημείωσε γρήγορα άλλους τόσους. Στον πόντο οι γηπεδούχοι (45-44); Στο 53-47 στην ανάπαυλα οι φιλοξενούμενοι, χάρη στον Βεζένκοφ και στα έξι δικά του ποντάκια στο τελευταίο ενάμισι λεπτό. Επιθετικό ριμπάουντ και καλάθι, μετά από σκοτωμένο τρίποντο του Λι (κατόπιν επαναφοράς για επίθεση τριών δευτερολέπτων), επιθετικό ριμπάουντ και 2/2 βολές μετά από τάπα που έφαγε ο Λι. Στο 0,5’’ για το ημίχρονο!

Θα μπορούσε να είναι και ακόμα πιο μπροστά ο Ολυμπιακός, σουτάροντας με 61% για δύο και 57% για τρεις. Εν αντιθέσει όμως με τη «Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα», έχανε βολές. Πέντε στις δώδεκα. Στην τρίτη περίοδο, έβαλε 10/11. Γι’ αυτό και διατηρούσε την ψευδαίσθηση ότι παρέμενε στη θέση του οδηγού. Διότι καλό μπάσκετ, δεν έπαιζε.

Μετά το 30’, που εξέλιπαν και οι βολές, τρόπος να σκοράρει δεν υπήρχε. Η ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο ήλεγξε απόλυτα τον ρυθμό, οι αντίπαλοί της πήραν βιαστικά σουτ και δη από μακριά. Δεν γύριζαν την μπάλα, δεν τροφοδότησαν κι άλλο τον Μιλουτίνοφ, ο οποίος στο πρώτο προσπέρασμα της Ρεάλ (στο 62-61) απάντησε με δύο εύστοχα τζαμπ χουκ.

Ο «coach B» τραβούσε τα μαλλιά του. Τράβηξε μονομιάς και τέσσερις παίκτες στον πάγκο κάποια στιγμή, τζίφος… Με καλύτερη ψυχολογία, ορθολογικό πλάνο, με ροτέισιον δώδεκα παικτών (όλοι με 10+ λεπτά) έναντι οκτώ (ο Χολ ήταν αλλού, ο Πίτερς στα έξι λεπτάκια του δεν βρήκε χώρο να σουτάρει ούτε μια φορά) και με τον χειρότερο παίκτη του πρώτου ημιχρόνου να γίνεται ο καλύτερος στο δεύτερο (Χεζόνια των 18 π., είχε γίνει γιο-γιο από τον Ντόρσεϊ, τον οποίο μάρκαρε), το 89-77 απέδωσε δικαιοσύνη ως προς τον νικητή. Ως προς την πλασματική διαφορά, θα χρειαστεί μάθημα διαχείρισης αγώνων στην άλλη πλευρά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News