ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΚΑΜΠΡΑΝΗΣ: Τα καλοκαίρια θα δείξουν τον δρόμο προς την άνοιξη
Για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι ο Άρης μένει νωρίς εκτός Ευρώπης, πρέπει όμως να σηκώσει κεφάλι, να αντιμετωπίσει την πίεση και τους κραδασμούς και να προχωρήσει μπροστά πιο δυνατός
Πως μπορεί να αντιδράσει κανείς μετά από αυτά τα 120 λεπτά αγώνα κόντρα στην Αστάνα; Τι θα κάναμε όλοι εμείς αν μπαίναμε στα παπούτσια των ποδοσφαιριστών του Άρη;
Θα σηκώναμε το κεφάλι!
Το γράψαμε και στη ροή του αγώνα. Δεν άξιζε ο Άρης τόσο πικρό αποκλεισμό. Τήρησε ευλαβικά ένα πλάνο, κυριάρχησε στο γήπεδο, πολιόρκησε την αντίπαλη εστία, κατέγραψε 30 τελικές προσπάθειες για γκολ και νικήθηκε άδικα στην τελευταία φάση της παράτασης, όταν οι ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων είχαν αφεθεί στη σκέψη να νικήσει ο πιο τυχερός και πιο ικανός στη διαδικασία των πέναλτι.
Να σηκώσει το κεφάλι πρέπει ο Άρης.
Για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι. Όπως τότε με την Μόλντε, που ισοφάρισε το 3-0 του πρώτου αγώνα και αποκλείστηκε πάλι στην παράταση, όπως και με την Κοβαλίβκα, όταν παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Είναι άδικο να μένει έξω ο Άρης από αυτήν την Αστάνα, αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο!
Το επόμενο καλοκαίρι ο Άρης οφείλει να είναι πιο δυνατός, δεν θα έχει άλλα ελαφρυντικά. Τώρα ξέρει.
Πρέπει όμως να καταγράψουμε και όλα όσα είδαμε και μάθαμε στους δύο αυτούς αγώνες.
Ο Άρης έβγαλε τα μάτια του στο πρώτο παιχνίδι. Εκείνα τα λάθη πλήρωσε και έμεινε εκτός διοργάνωσης. Αν είχε τον Φαμπιάνο (που θεωρητικά ανέτοιμος είχε κορυφαία επίδοση!), ίσως τελικά να συζητούσαμε για κάτι διαφορετικό. Αν πάλι ο Άρης έσπρωχνε την μπάλα στα δίχτυα πιο εύκολα, αν είχε προλάβει να ενισχυθεί με έναν γκολτζή, ίσως τώρα τα δεδομένα να ήταν διαφορετικά. Είναι άδικο τώρα που κάνει δυνατές μεταγραφές, να μένει τόσο νωρίς εκτός Ευρώπης.
Αλλά αυτός είναι ο Άρης
Τίποτε δεν του ήρθε εύκολο, τίποτε δεν του χαρίστηκε. Και στις μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές του, που είναι πολλές, χρειάστηκε να νικήσει πρώτα τον εαυτό του για να γράψει ιστορία. Αυτό το πνεύμα πρέπει να ξαναβρεί ο Άρης, να πιστέψει περισσότερο και να συνεχίσει την μάχη.
Έκανε λάθη, που έπρεπε να αποφύγει. Ο Ματέο Γκαρσία έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός στη φάση της αποβολής. Ο φρέσκος Χάιροβιτς έπρεπε να αποφύγει αυτό το αχρείαστο φάουλ, που έφερε το γκολ στο 120’. Ο Ιταλός Φάμπρι ίσως πρέπει να ξαναδεί κάποιες φάσεις, με VAR τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αλλά το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών. Δυστυχώς.
Το πιο δύσκολο για τον Άρη είναι η επόμενη μέρα. Πρέπει να αντιμετωπίσει την πίεση που θα προκαλέσει ο αποκλεισμός από την Ευρώπη, να απορροφήσει τους κραδασμούς χωρίς να χάσει ότι έχει χτίσει τα τελευταία χρόνια, να κρατήσει δυνατά τα αποδυτήρια. Και παράλληλα να χτίσει πάνω σ’ αυτό το ρόστερ.
Μία ακόμη σεζόν αρχίζει με απογοήτευση. Αλλά η απογοήτευση πρέπει να δώσει τη θέση της στην περηφάνια και την αισιοδοξία. Το χειροκρότημα του κόσμου πρέπει να είναι η δύναμη. Και ο δρόμος πρέπει να δείχνει μόνο προς την κορυφή.
- Με την ευκαιρία, πως κύλησε όλη η περσινή σεζόν χωρίς κόσμο στα γήπεδα; Θαρρείς και ήμασταν άρρωστοι και γιατρευτήκαμε. Αυτή η φωνή και το τραγούδι, αυτή η βουή του γηπέδου, το τράνταγμα κάτω από τα πόδια στις κερκίδες, σε ανυψώνει, σε ξεσηκώνει, σε κάνει να επαναστατείς. Σου δίνει φτερά…