AEΚ: Ο κόσμος σπρώχνει την ομάδα ή η ομάδα ξεσηκώνει τον κόσμο;

Τα παιχνίδια της ΑΕΚ στην νεόδμητη έδρα της παίζονται σε φρενήρη ρυθμό, προσφέρουν θέαμα, ο θεατής αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε συναυλία, σε ένα μεγάλο πάρτι. Ο κόσμος της Ένωσης είναι σε μόνιμη έκσταση. Με λίγα λόγια τα ματς της ΑΕΚ στην Αγιά Σοφιά αξίζουν και με το παραπάνω τα λεφτά τους.

Και αξίζουν τα χρήματα που ξοδεύουν οι φίλοι της ΑΕΚ, γιατί δεν βλέπουν απλά την ομάδα τους να κερδίζει και να παραμένει στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, αλλά απολαμβάνουν ποδόσφαιρο σε ρυθμούς Premier League!

Ναι δεν είναι υπερβολή ούτε χρειάζονται τρεις τελείες και εισαγωγικά. Η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα τρέχει ασταμάτητα (ειδικά οι… δαίμονες Ελίασον και Γκατσίνοβιτς από τα άκρα), πιέζει στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, προηγείται σε ντέρμπι στο 36′, κι όμως δεν παίζει στο τελευταίο δεκάλεπτο για να κρατήσει το 1-0, αλλά για να πάει στα αποδυτήρια με 2-0 ή και με 3-0! Μπαίνει στο γήπεδο και δεν ασχολείται ούτε με αρνητικές παραδόσεις ούτε με τα τρικ του αντιπάλου. Βρίσκει γκολ επειδή τα κυνηγά με πίεση, ψάχνοντας την ιδανική πάσα και όχι από ατομικές ενέργειες, από μια στατική φάση ή από… τύχη.

Μόνο ο Ολυμπιακός του Ερνέστο Βαλβέρδε έπαιζε σε αυτούς τους ρυθμούς για 60-70 λεπτά. Γι’ αυτό ο Βάσκος λατρεύτηκε από τον κόσμο του Ολυμπιακού.

Γι’ αυτό και ο Ματίας Αλμέιδα έχει ήδη αγαπηθεί από τους φίλους της ΑΕΚ. Γιατί ο τρόπος που παίζει η Ένωση, υποχρεώνει τον φίλαθλο να πιάσει το κινητό του, όχι από βαρεμάρα, αλλά για να απαθανατίσει τις εικόνες. Η συγκυρία του νέου γηπέδου και όσα μεσολάβησαν από το γκρέμισμα του «Νίκος Γκούμας», προσθέτουν ακόμα μεγαλύτερη μαγεία και συναίσθημα στις στιγμές που ζουν οι Ενωσίτες.

Η ΑΕΚ του Αλμέιδα υποχρεώνει τον αντίπαλο να ακολουθήσει το δικό της τέμπο για να ανταπεξέλθει κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος για το ποδόσφαιρο και για τον θεατή.

Ο Αργεντινός στη φαρέτρα του έχει, πλέον, όλα τα βέλη που χρειάζεται, σε κάθε θέση. Οι παίκτες του έχουν πνευμόνια, είναι ψύχραιμοι, παίζουν για τον προπονητή τους, για την ομάδα, για τον πρόεδρο και για τον κόσμο. Οι νέοι που ήρθαν ήταν όλοι μεταγραφές ουσίας και έχουν βρει το ρόλο τους. Με την ενέργεια τους ξύπνησαν και τους παλιούς και όλοι μαζί μοιάζουν με καλοκουρδισμένη μηχανή.

Η απάντηση, λοιπόν, στο ερώτημα που έθεσα στον τίτλο είναι ότι τελικά η ομάδα είναι αυτή που ξεσηκώνει τον κόσμο. Σίγουρα οι παίκτες αντλούν δύναμη από την εξέδρα, αλλά αν η σαρξ αδυνατεί…

Ο φίλαθλος της ΑΕΚ ήταν πάντα εκεί, έκανε το καθήκον του από την άγονη γραμμή της Γ’ Εθνικής μέχρι τα σαλόνια του Champions League, όταν η διοίκηση άφηνε «γυμνή» την ομάδα ή όταν ερχόντουσαν παικταράδες.

Αν η ομάδα, όμως, δεν βγάζει ενέργεια, το πάρτι στις εξέδρες ξεθυμαίνει γρήγορα και ο κόσμος αρχίζει την γκρίνια και την μουρμούρα. Με την τωρινή ομάδα, μετά τη λήξη του ματς, κανείς δεν θέλει να φύγει από το γήπεδο. Και ζητά encore όπως στις συναυλίες.

AEΚ: Ο κόσμος σπρώχνει την ομάδα ή η ομάδα ξεσηκώνει τον κόσμο;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ