ΑΕΚ: Έχασε το μυαλό της και αναζητά άμεσα… ζυγοστάθμιση
Η Ένωση αποπροσανατολίστηκε αγωνιστικά μετά την πρώτη εντός έδρας ήττα της, αλλά και από όλη την παραφιλολογία για τη διαιτησία, παραμένει όμως ομάδα με τη στόφα της πρωταθλήτριας.
Πριν από έξι, εξίμιση εβδομάδες είχα διατυπώσει ένα ερώτημα: Τι θα γίνει όταν θα πέσει το κάστρο της Αγιά-Σοφιάς; Επίσης αναρωτιόμουν ποια θα ήταν η αντίδρασή της σε αυτό το ενδεχόμενο και ότι από εκεί θα φαινόταν αν έχει τη στόφα της πρωταθλήτριας.
Ε, λοιπόν, η αντίδραση της ΑΕΚ στην πρώτη της ήττα ήταν ένα άνευρο, αγχωτικό και ελάχιστα παραγωγικό παιχνίδι απέναντι στον Παναθηναϊκό. Το Τριφύλλι σίγουρα δεν ήταν πολύ καλύτερο από το ματς της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, πήρε όμως θάρρος μέσα στο παιχνίδι βλέποντας μία διαφορετική, φοβισμένη ΑΕΚ.
Στο ματς με τον Παναθηναϊκό, η Ένωση πλήρωσε το σύνδρομο που της προκάλεσε η πρώτη ήττα στην Αγιά-Σοφιά. Ένα σύνδρομο που έβαλε μέσα στο μυαλό του προπονητή και των παικτών του την αμφιβολία. Ένα μεγάλο ερωτηματικό για το αν τελικά είναι πολύ καλύτερη από τους αντιπάλους της, ώστε να κερδίζει από τη… Δεκελείας.
Και να που βρέθηκε με το καλημέρα στα πλέι οφ με την πλάτη στον τοίχο. Διότι αν δεν κερδίσει τον ΠΑΟΚ, θα βρεθεί στην δύσκολη θέση να πρέπει να πάρει όλα ή σχεδόν όλα τα παιχνίδια της μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Και από κει που αν κέρδιζε τα δύο ντέρμπι με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θα ήταν καβάλα στο άλογο, τώρα μια ενδεχόμενη αποτυχία στην Τούμπα θα την καταστήσει αουτσάιντερ.
Τελικά ποια είναι η κανονική ΑΕΚ; Αυτή που θαυμάσαμε μέχρι και πριν από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ή αυτή που βλέπουμε στα δύο τελευταία ματς; Οι παίκτες είναι οι ίδιοι, μάλιστα έχουν γυρίσει και σχεδόν όλοι οι τραυματίες. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο, το ίδιο ενθουσιώδης. Η διοίκηση η ίδια, όπως και ο προπονητής.
Αυτό που άλλαξε είναι το μυαλό της, και τα περιθώρια για να επιστρέψει στην προηγούμενη νοοτροπία και απόδοσή της έχουν στενέψει. Όλη αυτή η συζήτηση με τη διαιτησία, με τους ορισμούς, με την «εύνοια», έχει κάτσει σαν πέπλο σκόνης πάνω σε αυτήν την αγωνιστική κοιλιά και έχει κάνει την ΑΕΚ βαριά και ασήκωτη.
Αυτό που πρέπει να πράξει ο Ματίας Αλμέιδα αυτή τη στιγμή, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι να περάσει στους παίκτες του τη νοοτροπία της ομάδας που ξέρει τι ζητάει στο γήπεδο. Που δεν θα μπει με γιουρούσι για να πάρει το ματς με τον ενθουσιασμό της και με τη βοήθεια του κόσμου, όπως συνέβη στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, πολύ απλά γιατί σε αυτή την έξτρα περίοδο του πρωταθλήματος δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος.
Που δεν θα είναι φοβισμένη και διστακτική, όπως έπραξε στο ματς με τον Παναθηναϊκό, ακριβώς επειδή είναι ομάδα με ποιότητα και πολλές επιλογές.
Η ΑΕΚ πρέπει να προχωρήσει σε… ζυγοστάθμιση. Να μπει να παίξει το ποδόσφαιρο που ξέρει, γρήγορο με καλό πρέσινγκ ανά περιόδους μέσα στο παιχνίδι, χωρίς βιασύνη, δίχως το σπόρο της αμφιβολίας στις κινήσεις των παικτών της, με καλό σκάουτινγκ του αντιπάλου και με υπομονή στο παιχνίδι της.
Αν η ΑΕΚ θέλει να έχει ρεαλιστικές ελπίδες για τον τίτλο, πρέπει αυτό να το δείξει άμεσα στην Τούμπα.
Και για να απαντήσουμε στον αρχικό προβληματισμό, αυτή η ομάδα έχει τη στόφα της πρωταθλήτριας, αλλά ως τώρα δεν είχε την εμπειρία της αποτυχίας κι αυτό της στοίχισε πέντε πεταμένους βαθμούς. Το ταλέντο από μόνο του δε φτάνει για να της χαρίσει τον τίτλο στο πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών, αλλά κι αυτό με τη μεγαλύτερη γκρίνια εκτός των αγωνιστικών γραμμών.