Ολυμπιακός: Ο Μαρσέλο επιβεβαίωσε ότι ο πρωταθλητής ζει στο… 2000
Ο Σπύρος Γρομητσάρης απορεί φωναχτά που μπορεί να υπάρχει έστω και… μισός οπαδός του Ολυμπιακού με… μισό παράπονο
Η βραδιά της 5ης Σεπτέμβρη 2022 είναι απ’ αυτές που μένουν στην ιστορία. Η υποδοχή και παρουσίαση του Μαρσέλο στο Γ.Καραϊσκάκης από περίπου 25.000 κόσμου του Ολυμπιακού θα μείνει στην ιστορία. Ο ίδιος ο Βραζιλιάνος δήλωσε εξάλλου ότι είναι κάτι που δεν το περίμενε και δεν έχει ξαναζήσει.
Τα πλατιά χαμόγελα του ιδίου αλλά και της οικογένειάς του μαρτυρούσαν πόσο ευτυχείς ήταν άπαντες και ειλικρινής ήταν σ’ αυτό που έλεγε. Προσωπικά, βλέποντας όλο αυτό, απορούσα αν είμαστε στο 2022 ή μόλις έχουμε μπει στο… millenium (2000). Γιατί τέτοιες μεταγραφές και τέτοιες φιέστες Σεπτέμβρη μήνα «ανήκουν» σε άλλες εποχές που λεφτά υπήρχαν άφθονα. Ο μοναδικός που μπορεί και ζει ακόμα στο millenium αλλά 22 χρόνια μετά, είναι μόνο ο Ολυμπιακός.
Όχι μαγεία, ονειρεύεται με τα μάτια ανοιχτά
Και συμβαίνει αυτό εξαιτίας ενός ανθρώπου, Βαγγέλης Μαρινάκης λέγεται. Ενός ανθρώπου που ο Κριστιάν Καρεμπέ, ερωτηθείς πως γίνεται ο Ολυμπιακός να πραγματοποιεί τέτοιες μεταγραφές, τόνισε ότι έχει μέσα του μαγεία. Εγώ δεν θα πω ότι έχει μαγεία. Όραμα είναι αυτό που έχει, συνηθίζει να ονειρεύεται με τα μάτια ανοιχτά, και έχει ως τρόπο ζωής: το we keep on dreaming. Γιατί όντως συνεχίζει να ονειρεύεται.
Η έντονη συγκίνησή του, αυτό το κόμπιασμα στο λαιμό και τα δάκρυά του, με έκαναν να αναρωτηθώ: πως γίνεται διάολε να υπάρχει ακόμα έστω και… μισός οπαδός του Ολυμπιακού που δεν έχει καταλάβει; Πως γίνεται να υπάρχει έστω και… μισός που να αναρωτιέται, που να απορεί τι ακριβώς έχει κάνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης για τον Ολυμπιακό από το 2010 μέχρι και σήμερα;
«Κι αν είπα μια κουβέντα παραπάνω, την παίρνω πίσω»
«Πρόεδρε, κι αν είπα μια κουβέντα παραπάνω στο παρελθόν, τις παίρνω όλες πίσω απόψε», είδα να γράφει κάποιος στο facebook με αφορμή τη μεταγραφή του Μαρσέλο. Έτσι θα κριθεί ο Μαρινάκης; Από τον Μαρσέλο ή έναν Μαρσέλο; Δεν έχει αποδείξει ποιός είναι και πως βλέπει τον Ολυμπιακό; Δεν είναι γνωστή η… κάψα του για την ομάδα; Στην πρώτη του φιέστα, στο πρώτο πρωτάθλημα, είχε πάλι δάκρυα στα μάτια και κοιτούσε τον ουρανό «ψάχνοντας» ένα αγαπημένο του πρόσωπο, το πρόσωπο που τον έμαθε να λατρεύει αυτή την ομάδα και να μην την έχει «όχημα» για ίδιον όφελος.
Πατάει σε στέρεες βάσεις και το οφείλει στον ηγέτη του
Σόρι αλλά πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να λέγονται κουβέντες παραπάνω. Δεν είναι όλα «ψωμί κι αλάτι». Άνθρωπος είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης και όπως φάνηκε από τα δάκρυά του, έχει συναισθήματα και μάλιστα έντονα. Έχει δώσει όλες τις αποδείξεις, πλέον δεν κρίνονται ούτε οι προθέσεις του ούτε η προσφορά του στον Ολυμπιακό. Ότι ο Ολυμπιακός, όπως προείπα, ζει στο… 2000 κι ας είμαστε στο 2022, το οφείλει στον διοικητικό ηγέτη του. Η έλλειψη ανησυχίας για οτιδήποτε είναι ανεκτίμητη, δεν μετριέται με έναν Μαρσέλο ή μια έξτρα μεταγραφή.
Χάρη σ’ αυτή τη φιέστα, που είδε όλος ο πλανήτης, έμαθαν όλοι ότι ο Ολυμπιακός είναι ένα κλαμπ που πατάει σε στέρεες βάσεις. Δεν γίνεται λοιπόν να το γνωρίζει όλος ο κόσμος και να υπάρχουν εγχώριες ενστάσεις. Αμαρτία είναι κυριολεκτικά.