Ολυμπιακός: Ποιος φταίει που δεν αισθάνθηκε απαραίτητος ο Μανωλάς;

«Κατάλαβα και ένιωσα ότι δεν ήμουν αναγκαίος στην ομάδα και αποφάσισα να φύγω, δεν υπήρχε θέμα χρημάτων». Στη φράση αυτή, του αποχαιρετιστήριου ποσταρίσματος που έκανε ο Κώστας Μανωλάς στους δικούς του «λογαριασμούς» στα κοινωνικά δίκτυα, υπάρχει το «ζουμί» και παράλληλα η εξήγηση του ξαφνικού αντίο του Έλληνα στόπερ από τον Ολυμπιακό.

Η αίσθηση και η δεδομένη αξία του Κώστα

Η αίσθηση που αποκόμισαν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, ήταν ότι εξέφραζε κι ένα μικρό παράπονο προς τον Ολυμπιακό. Αλήθεια, πρέπει να έχει παράπονο ο Κώστας ή όχι; Και εν τέλει ποιός ευθύνεται που του δημιουργήθηκε αυτή η αίσθηση, του μη απαραίτητου; Πριν τα βάλουμε σε μια σειρά και προσπαθήσουμε να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα, ας αρχίσουμε με τα δεδομένα.

Ο Κώστας Μανωλάς είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, από τους καλύτερους Έλληνες στόπερ των τελευταίων πολλών ετών. Ο Κώστας Μανωλάς συνειδητά έχασε χρήματα αφήνοντας τη Νάπολι για να γίνει ξανά παίκτης του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός τον… καλλιέργησε και ανταποκρίθηκε στο περσινό κάλεσμα

Στον αντίποδα, ο Ολυμπιακός «καλλιέργησε» τον ταλαντούχο (τότε) Κώστα Μανωλά όταν τον απέκτησε από την ΑΕΚ και του έδωσε την ευκαιρία να εξελίξει τις ικανότητές του και να δείξει τι αξίζει στην πανευρωπαϊκή σκηνή. Ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που του άνοιξε τις αγκάλες πέρυσι όταν επιθυμούσε «τρελά» να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα.

Ο Ολυμπιακός του πλήρωσε και ένα παχυλό (για τα ελληνικά και όχι μόνο δεδομένα) συμβόλαιο επαναφέροντάς τον στο ρόστερ του. Και το έκανε γνωρίζοντας ότι ο Κώστας δεν θα μπορέσει αμέσως να βοηθήσει αφού «κουβαλούσε» αγωνιστική αποχή λόγω ενός (όχι ασήμαντου) τραυματισμού.

Αυτό ακριβώς το τελευταίο, έχω την αίσθηση, ήταν και η πρώτη «στραβή» κολόνα στο οικοδόμημα της δεύτερης θητείας του Μανωλά στο μεγάλο λιμάνι. Η επιθυμία ήταν αμοιβαία και μεγάλη. Όμως η σάρκα (τότε) ήταν ασθενής και καθιστούσε τον Μανωλά μη απαραίτητο από πέρυσι. Ήρθε εμφανώς ανέτοιμος και στην πορεία αποκόμισε έναν ακόμα τραυματισμό λόγω της επιθυμίας του να μπει να παίξει και να βοηθήσει.

Ακόμα και φέτος, που είχε κάνει προετοιμασία με την ομάδα και έδειχνε να αφήνει πίσω την αποχή και τα προβλήματα, δεν… πάτησε όσο γερά ήλπιζαν άπαντες στα πόδια του. Π.χ. με τον Βόλο είχε μια ενόχληση στον αστράγαλο που είχε αποκομίσει στο ματς με τη Ναντ. Κόντρα στη Μακάμπι στο βαρύ 0-4 στο Φάληρο εκτέθηκε πολλάκις από τον φορ των Ισραηλινών τόσο ο ίδιος ο Κώστας όσο και όλη η άμυνα και γενικά η ομάδα. Από τον Μανωλά ωστόσο περιμένεις τη διαφορά…

Δεν αισθάνονταν απαραίτητος γιατί δεν έπεισε ότι είναι…

Για να μην το κουράσουμε παραπάνω, ο Μανωλάς δεν αισθάνονταν απαραίτητος γιατί και ο ίδιος δεν κατάφερε να πείσει ότι είναι τέτοιος από τον περασμένο Γενάρη που επέστρεψε. Τα δεδομένα, τα οποία τα προσπέρασε και ο ίδιος αλλά και ο Ολυμπιακός λόγω της μεγάλης κοινής επιθυμίας που είχαν να σμίξουν ξανά, ήταν σκληρά και αποτέλεσαν τροχοπέδη. Σε μεγάλο βαθμό η επιστροφή του Μανωλά θυμίζει εκείνη του Μιραλάς.

«Ο έρωτας και η λογική μοιάζουν με τον ήλιο και το φεγγάρι, όταν ανατέλλει το ένα, δύει το άλλο…»

Και στις δύο περιπτώσεις υπήρχε συναίσθημα και μάλιστα μεγάλο. Μόνο που ο έρωτας, ναι και ο ποδοσφαιρικός, είναι σαν τον κανονικό έρωτα και τη λογική που μοιάζουν με τον ήλιο και το φεγγάρι. Όταν ανατέλλει το ένα, δύει το άλλο…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News