Ολυμπιακός: Να καταλαβαίνει ο αντίπαλος πόσο σκληρός κ@ργιόλης είσαι!

Μετά από πάρα πολύ καιρό, αργά το βράδυ της Τετάρτης (5/4) προς ξημερώματα Πέμπτης (6/4), άκουσα ραδιόφωνο και αθλητική εκπομπή επικοινωνίας. Ας πρόσεχα…

Ελάχιστες ώρες μετά από μια σπουδαία νίκη (3-1) του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟΚ σ’ ένα ντέρμπι που ήταν δίχως αύριο, υπήρξε άνθρωπος που δήλωσε Ολυμπιακός και βγήκε στο τηλέφωνο στη μία και μισή μετά τα μεσάνυχτα για να πει ότι ήταν κρίμα που δεν κάθονταν στον πάγκο ο Μίτσελ Γκονζάλεθ για να χαρεί. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με τη δική του γνώμη, το 3-1 και η εμφάνιση των ερυθρόλευκων ήταν έργο του Ισπανού και η ομάδα πήγε στο ματς με τον… αυτόματο πιλότο.

Ο καθένας δικαιούται να έχει τη γνώμη αλλά νομίζω ότι ο Ζοζέ Ανιγκό κατάφερε σε μία μέρα να βάλει τόσο έντονη τη… σφραγίδα του σ’ αυτό το 3-1 το οποίο ΔΕΝ ήταν δουλειά του Μίτσελ. Ας αρχίσουμε από την πιο σημαντική διαφορά. Αν δεν είχε παραιτηθεί ο Ισπανός ο άνθρωπος της φωτογραφίας (σ.σ.: Ματιέ Βαλμπουενά) θα ήταν στην καλύτερη των περιπτώσεων στον πάγκο ή ενδεχομένως και την κερκίδα εκτός αποστολής.

Ο Ανιγκό τόλμησε κάτι που, προσωπικά, δεν το «έβλεπα» με τίποτα. Και μετά την ανακοίνωση της 11άδας αισθάνθηκα ότι ο Γάλλος ποδοσφαιράνθρωπος που έχει κάνει τα πάντα σ’ αυτό το σπορ, παίρνει ένα τρελό και άκρως ενδιαφέρον ρίσκο. Σ’ έναν ματς που δεδομένα θα είχε ένταση και τρεξίματα, προφανώς και δυνατές προσωπικές μονομαχίες, ο Ανιγκό έδωσε φανέλα βασικού σ’ έναν ποδοσφαιριστή που είναι 38 ετών, 6 μηνών και 8 ημερών και έχει μπόι 1,67μ.!!!

Παίκτης… μινιατούρα με τεράστια καρδιά

Και για να έρθει αυτή η… καταιγίδα του α’ ημιχρόνου, έστω κι αν δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, είχε κομβικό ρόλο αυτός ο παίκτης… μινιατούρα με την τεράστια καρδιά που φαίνεται γίγαντας όταν αγωνίζεται. Αυτός ο παίκτης που βλέποντάς τον να παίζει σε κάνει να σκέφτεσαι ότι σύντομα θα… κατηγορηθεί για πλαστά έγγραφα και πως είναι μικρότερος απ’ όσο λέει η ταυτότητά του…

Στα 60′ που έμεινε στο χορτάρι είχε 2 κλεψίματα, 4 τελικές, 4 σωστές προωθητικές πάσες στην επίθεση, 0 φάουλ υπέρ και 2 φάουλ κατά. Αυτό που δεν μέτρησε η επίσημη στατιστική του πρωταθλήματος και δεν μετράει καμία στατιστική είναι η επιρροή του στην ψυχολογία ενός αγώνα.

Δεν μετράει η στατιστική πόσο σκληρός κ@ργιόλης είναι…

Την (θετική) ψυχολογία στη δική του ομάδα και τους συμπαίκτες του και την (αρνητική) ψυχολογία στον αντίπαλο που ξέρει ότι έχει απέναντί του έναν σκληρό κ@ργιόλη που δε θα σταματήσει να μάχεται μέχρι να υπάρξει το αποτέλεσμα που θέλει.

Σφραγίδα Ανιγκό λοιπόν, όχι Μίτσελ, είχε αυτό το θριαμβευτικό 3-1 που κρατάει τον Ολυμπιακό ζωντανό στη μάχη του τίτλου. Γιατί ο Ισπανός θα μπορούσε να κάνει ένα τέλειο αρχικό διάβασμα στο ματς και ύστερα να τα κάνει μόνος του μαντάρα με αλλοπρόσαλλες αλλαγές όπως έκανε πρόσφατα στο ματς με τον Άρη. Γιατί αυτό(ς) ακριβώς είναι ο Μίτσελ, ικανός (πιο σπάνια) για το καλύτερο και (συχνότερα) για το χειρότερο.

Ο Μίτσελ… έκαψε στο ζέσταμα τον φορ

Πέρα από τον Βαλμπουενά, ο Ανιγκό έριξε στο γήπεδο (και πρωταγωνίστησε ανταποδίδοντας την ευκαιρία) και τον Ελ Αραμπί τον οποίο τρεις μέρες νωρίτερα ο Μίτσελ… έκαψε στο ζέσταμα και άφησε την ομάδα του δίχως φορ στο φινάλε…!

Δίχως… αύριο και την Κυριακή

Ας αφήσουμε ωστόσο τον Ισπανό και ας ασχοληθούμε με το παρόν και το κοντινό μέλλον. Ο Ολυμπιακός ανέκτησε ψυχολογία και πήρε τρεις βαθμούς που τον κρατούν ζωντανό, τουλάχιστον, ως την προσεχή Κυριακή που πάει στη Λεωφόρο. Εκεί θα δώσει έναν δεύτερο στη σειρά τελικό, έναν αγώνα δίχως αύριο στον οποίο η νίκη είναι το μοναδικό ζητούμενο. Κι αυτό γιατί ακόμα και το Χ δεν του κάνει καθώς θα κινδυνεύει να δει την ΑΕΚ να ξεφεύγει σε διαφορά μεγαλύτερη του ενός ματς (3β.) που είναι τώρα όπως βεβαίως είναι στην ίδια και ο Παναθηναϊκός.

ΥΓ: Μπορεί άραγε το γκολ αυτό του Μασούρα να του δώσει την ώθηση που ελπίζει και ο ίδιος και η ομάδα από ‘κείνον; Θα ήταν ό,τι καλύτερο ειδικά σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία.

ΥΓ2: Ντάξει, προσωπικά για τον Ρέαμπτσιουκ δεν έχω να πω κάτι, τα γράφω και τα λέω διαρκώς εδώ και δύο χρόνια κι ας πηγαίνω κόντρα στο… ρεύμα.

ΥΓ3: Το τελείωμα του Μπακαμπού είναι φορ κορυφαίας κλάσης. Και ο συγκεκριμένος παίκτης (όπως πολλές άλλες περιπτώσεις) μας διδάσκει / υπενθυμίζει την αξία της υπομονής. Το φθινόπωρο τον… βάφτιζαν ουκ ολίγοι… παλτό και χασογκόλη.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News