Ολυμπιακός: Η αλήθεια για τους παίκτες τύπου Χάμες και τα… ψιλά γράμματα

Το πρόωρο φινάλε της συνεργασίας του Ολυμπιακού με Χάμες Ροντρίγκες, που ήρθε να προστεθεί στα ανάλογα με τους Σίμε Βρσάλικο και Μαρσέλο, έδωσε την αφορμή / ευκαιρία σε ουκ ολίγους να φτάσουν (ξανά) στα άκρα.

«Να μην ξαναπάρει παίκτη-όνομα ο Ολυμπιακός», λένε άνθρωποι που είχαν στήσει πανηγύρι κανονικό στο άκουσμα των συγκεκριμένων μεταγραφών και όταν ακούνε ότι οι ερυθρόλευκοι ενδιαφέρονται για παίκτη που δεν τον ξέρουν και είναι τσάμπα ή στοιχίζει φθηνά «κράζουν» τον Βαγγέλη Μαρινάκη που (υποτίθεται) τα… τσεπώνει και ψωνίζει από… πανέρι.

Δεν υπάρχει απόλυτος κανόνας

Προσωπικά θεωρώ ότι δεν υπάρχει ο απόλυτος κανόνας. Και σας το γράφει αυτό ένας που όσο περισσότερο μεγαλώνει τόσο πιο πολύ εκτιμά τους παίκτες εργάτες / ρολίστες τύπου Ρέαμπτσιουκ, Μασούρα (ή Γουόκοπ στο μπάσκετ που την πρώτη του σεζόν δέχονταν τρελή κριτική και από Ολυμπιακούς ως… άμπαλος) και -αντιθέτως- δεν… ψαρώνει πια και δεν έχει αντοχές στα τερτίπια / τεμπελιά της κάθε φίρμας που έτυχε ο Μεγαλοδύναμος να προικίσει με παραπάνω ταλέντο.

Όμως το να διαγράψεις μονοκοντυλιά τη μία ή την άλλη κατηγορία παίκτη είναι λάθος. Γιατί μια σωστή και ανταγωνιστική κορυφαία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη και τους μεν και τους δε. Απλά πρέπει να τους έχει στις σωστές δόσεις. Η φίρμα, ο σταρ, «πρέπει» να είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Το… κερασάκι που λένε σε μια «τούρτα» σωστά φτιαγμένη.

Γιατί μπορεί τώρα να είναι νωπές οι μνήμες σε όλους από Βρσάλικο, Μαρσέλο και Χάμες και να υπάρχει μια άρνηση αλλά προσωπικά δεν ξεχνώ ότι ήρθαν στον Ολυμπιακό και σταρ που τίμησαν το συμβόλαιό τους και φέρθηκαν ως επαγγελματίες με την καλή έννοια. Δηλαδή η περίπτωση Καμπιάσο ζημίωσε τον Ολυμπιακό ή έκανε καλό; Ή παλιότερα οι Σαβιόλα, Τσόρι, Πάντελιτς, Ιμπαγάσα. Ακόμα και ο Βαλμπουενά.

Να κάνει τις… δύσκολες ερωτήσεις

Δεν είναι… σατανάδες λοιπόν οι φίρμες και δεν πρέπει, μονοκοντυλιά να διαγραφούν όλοι και να ειπωθεί το «απεταξάμην». Υπάρχουν οι φίρμες με την καλή έννοια και οι φίρμες με την κακή. Εκεί λοιπόν έρχεται μια ομάδα και φροντίζει να… ξεψαχνίζει όλα τα δεδομένα της κάθε περίπτωσης πριν αποφασίσει να συνάψει συνεργασία. Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι πολύ υποψιασμένος και να προσέχει τα… ψιλά γράμματα. Να κάνει μόνος του τις «κακές» / δύσκολες ερωτήσεις.

Γιατί π.χ. ένας παίκτης του διαμετρήματος του Μαρσέλο ήταν ελεύθερος όλο το καλοκαίρι και δεν είχε κλείσει πουθενά; Πόσο εύκολα θα μπορούσε να βρει τη φόρμα του και πόση διάθεση είχε για σκληρή δουλειά; Γιατί ο Χάμες, ο οποίος είχε ένα πανάκριβο συμβόλαιο με την προηγούμενη ομάδα του, θέλησε ξαφνικά να φύγει από ‘κει;

Γιατί ενώ είχε συμβόλαιο δήλωνε δημόσια ότι είναι… διαθέσιμος να πάει και την επόμενη μέρα στη… Βαλένθια αν εκείνη τον θέλει; Ήταν όντως τραυματίας στην Αλ Ραγιάν ή πίεζε έτσι έμμεσα για να αποχωρήσει; Πως γίνεται ένας παίκτης του βιογραφικού του Χάμες να πηγαίνει στα 29 του χρόνια, στα… ντουζένια του δηλαδή, στο Κατάρ;

Για να μην το κουράζω περισσότερο, ο Ολυμπιακός ΠΡΟΦΑΝΩΣ θα πρέπει να «χτίζει» σε παίκτες τύπου Ινμπόμ, Μασούρα, Ρέαμπτσιουκ και παράλληλα να έχει μάτια και αυτιά ανοιχτά στην αγορά για ευκαιρίες τύπου Καμπιάσο.

ΥΓ: Υγεία για όλους εσάς και εκείνους που αγαπάτε.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News