ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Μια… ροκ συναυλία και το must win

Ένα τέταρτο. Τόσο, περίπου, διήρκεσε το… copy paste της Κωνσταντινούπολης για τον Ολυμπιακό στη Φρανκφούρτη. Ένα τέταρτο στο α’ ημίχρονο και, άντε, άλλο «σκάρτο» 10λεπτο στην αρχή του β’ ημιχρόνου. Ύστερα η τρελο-Αϊντραχτ… παρέσυρε τους Πειραιώτες στο δικό της ροκ ρυθμό. Είναι απίθανο πόσο μαζικά και κατά κύματα βγαίνει στην (αντ)επίθεση αυτή η ομάδα. Και είναι απίθανο πως δεν κατάφερε ο Ολυμπιακός να την πληγώσει όπως έκανε με τη Φενέρ στο ματς της 2ης αγωνιστικής.

Αλλά γιατί αναρωτιέμαι; Όταν οι 10 στους 11 παίκτες είναι από μετριότατοι ως πολύ κακοί, σε τι μπορούσε να ελπίζει ο Ολυμπιακός; Οι ερυθρόλευκοι ήξεραν πως να πληγώσουν την Αϊντραχτ αλλά έχασαν το μυαλό τους στη διάρκεια του ματς και δεν κατάφεραν να παίξουν με τη λογική και την εξυπνάδα που έπαιξαν στην Πόλη.

Βεβαίως, δεν είναι για να βάλει τα… κλάματα ο Ολυμπιακός. Δεν χάθηκε απ’ αυτή την ήττα. Ούτε θα μπορούσε να πηγαίνει μόνο με νίκες ως το φινάλε του ομίλου. Βλέπετε εξάλλου τι γίνεται τριγύρω σε όλη την Ευρώπη. Κανείς και καμία ομάδα δεν έχει μια υποτυπώδη έστω σταθερότητα. Τη μία θριαμβεύει και την άλλη τρώει… χαστούκια. Είναι γενικό το φαινόμενο και συμβαίνει τόσο στα εγχώρια πρωταθλήματα όσο και στις τρεις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ. Είναι τέτοιο το τάιμινγκ που ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να… μείνει άλλο στη Φρανκφούρτη. Πρέπει να διαβάσει καλά τα συμπεράσματα που βγήκαν και να πάει παρακάτω.

Ακολουθεί το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Είναι ένα must win ματς για τους πρωταθλητές. Αν κερδίσουν αφήνουν τον δικέφαλο νωρίς στο -4β. Καθόλου άσχημα… Ύστερα θα μπορέσουν να συγκεντρωθούν και σ’ ένα ματς-τελικό για την πρωτιά του ομίλου στο Europa, τη… ρεβάνς με την Αϊντραχτ στο Φάληρο. Εκείνο ίσως και να είναι πιο δύσκολο ματς αλλά ίσως και πιο εύκολο. Θα δείξει. Είναι νωρίς ακόμα. Είπαμε όμως, τώρα ΠΑΟΚ και μόνο.

ΥΓ: Είναι απορίας άξιο γιατί από το VAR θεώρησαν ότι δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να διπλο-τσεκάρει ο διαιτητής και δεν τον προέτρεψαν σε on field review για την πιθανότητα (κατ’ εμέ υπάρχει σιγουριά, όχι πιθανότητα) πέναλτι υπέρ του Ρέαμπτσιουκ στην κλοτσιά που δέχθηκε στο κεφάλι. Είναι απορίας άξιο επίσης πως δεν βρέθηκε έστω μία κάμερα να δούμε πως σκίστηκε στο φρύδι ο Ελ Αραμπί που έκανε δύο ράμματα.

ΥΓ2: Εντάξει, είναι λογικό κάθε παίκτης να ζητάει/απαιτεί χρόνο συμμετοχής αλλά όταν του δίνεται πρέπει να αποδεικνύει ότι τον άξιζε και όχι να παίζει όπως ο Λαλά στη Φρανκφούρτη… Στο κάτω κάτω για τα (τόσο) δύσκολα τον πήρε αλλά όταν δεν είναι καλός με τον ΠΑΣ τι απαιτήσεις να έχεις με την Αϊντραχτ…; 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News