Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ: Ο Ντραγκόφσκι που κατάπιε σπαθιά κι ο Κωνσταντέλιας που έπαθε Μέσι

Το ποδόσφαιρο προσφέρει συγκινήσεις. Το δημοσιογραφικό κλισέ. Να το πεις στον καρδιολόγο αυτό να σκίσει τα πτυχία του. Οσοι βρέθηκαν στη Λεωφόρο το βράδυ της Τετάρτης έκαναν ένα γερό τεστ κοπώσεως. Γερός να είναι και ο Μπάμπα που έχει τις ευχές όλων, να ξεπεράσει το συντομότερο τον τραυματισμό που σόκαρε άπαντες και ταυτόχρονα ανέδειξε κάποιες συγκλονιστικές στιγμές όπως αυτή της άμεσης αντίδρασης των γιατρών του Παναθηναϊκού που έπεσαν πάνω του για να του σώσουν τη ζωή.

Και τι δεν είχε αυτός ο ημιτελικός. Γέννησε δεκάδες ιστορίες, γέννησε πρωταγωνιστές, γέννησε συναισθήματα. Το αν είναι δίκαιη ή όχι η πρόκριση του Παναθηναϊκού ας το κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος. Για κάθε διαπίστωση ότι ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος -δεν ήταν απλά καλύτερος, ήταν ισοπεδωτικά ανώτερος με τον Κωνσταντέλια να παθαίνει Μέσι– υπάρχει ο αντίλογος ότι οι «πράσινοι» κατέβηκαν χωρίς Πέρεθ και Τσέριν.

Υπάρχουν πολλά για να ανοίξεις συζητήσεις. Οπως το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς, μετά το επόμενο, κατέβηκε βραχυκυκλωμένος. Όχι μόνο λόγω των συγκεκριμένων απουσιών, αλλά γιατί δεν μπόρεσε να βρει απαντήσεις στο εξαιρετικό ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ. Αυτό που έκανε η ομάδα του Λουτσέσκου αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν έχει προηγηθεί η ήττα στο πρώτο ματς της Τούμπας, αλλά και η συντριβή από τον Ολυμπιακό την περασμένη Κυριακή.

Ο ΠΑΟΚ έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι από τη Λεωφόρο, αλλά από αύριο θα το έχει ψηλά για την αντίδραση που έβγαλε και για τη στόφα νικητή που έχει. Το ότι έφτασε μέχρι το 129′ να κρατάει την πρόκριση για τον τελικό είναι το ένα, το ότι έπαιξε ένα παιχνίδι για 0-4 είναι το άλλο και το σημαντικότερο.

Ο Παναθηναϊκός, από την άλλη, αύριο κιόλας πρέπει να δώσει το όνομα του Νταγκόφσκι κάπου. Στα αποδυτήρια, σε ένα τοίχο στο Κορωπί, στο πάρκινγκ, κάπου. Ο Πολωνός κράτησε τον Παναθηναϊκό και στη διάρκεια των 120 (και) λεπτών, αλλά κυρίως με την αδιανόητη εμφανισή του στα πέναλτι. Όχι γιατί έκανε τρεις αποκρούσεις, το έχουμε δει ξανά αυτό, όχι γιατί έπαθε Ντουκαντάμ, αλλά γιατί το έκανε στα match ball του ΠΑΟΚ. Εκεί που θεωρείς ότι όλα έχουν τελειώσει, το «βουνό», όπως ήταν το παρατσούκλι του συμπατριώτη του Γιόζεφ Βάντσικ, κατάπινε σπαθιά για να πάρει η ομάδα του την πρόκριση, προσθέτοντας το όνομά του στην εφετινή τριάδα των γκολκίπερ του τριφυλλιού που έχουν χαρίσει προκρίσεις στη ρώσικη ρουλέτα. Πρώτα ο Μπρινιόλι με τη Μαρσέιγ, μετά ο Λοντίγκιν με τον Ολυμπιακό και τώρα ο Ντραγκόφσκι με τον ΠΑΟΚ.

Ο Παναθηναϊκός έσωσε τη μισή χρονιά και τον Μάιο θα διεκδικήσει την πρώτη από τις δύο κούπες. Το ιδανικό για ολάκερο τον οργανισμό θα είναι να διεκδικήσει το κύπελλο όντας πρωταθλητής, αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του που λέει κι ο θυμόσοφος λαός.

Μετά τους χορούς και τους πανηγυρισμούς, χρειάζεται και μία καταγραφή της πραγματικότητας. Αν η ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ ήταν πρόβα πλέι οφ, κρίνεται ως αποτυχημένη. Χρειάζονται πολλά παραπάνω, όχι μόνο τύχη.

Από αύριο, όμως, αυτά. Τώρα χαρείτε ό,τι έγινε στο γήπεδο της Λεωφόρου. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι ωραίο και γίνεται ωραιότερο σε σπάνιες στιγμές που μένουν στην ιστορία. Αυτή τη στιγμή οτιδήποτε άλλο είναι μεμψιμοιρία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News