Παναθηναϊκός: Από το «Άρτζι μπούρτζι και λουλάς» μέχρι την κανονικότητα, είναι ένα πρωτάθλημα δρόμος

Το 0-0 με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα είναι αποτέλεσμα που δίνει παράταση και ηρεμία. Δεν λύνει, όμως, τα προβλήματα του Παναθηναϊκού. Οι «πράσινοι» πήγαν στη Θεσσαλονίκη για να δώσουν ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να είναι μία «κραυγή» πρωταθλητισμού, ειδικά όταν ήξεραν πως λίγο νωρίτερα ο Ολυμπιακός άφηνε δύο βαθμούς στην έδρα του με τον Παναιτωλικό και το -5 θα μπορούσε να γίνει -3.

Αντ’ αυτού, αντί για κραυγή προτίμησε το «ουφ» της ανακούφισης. Ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα. Ο Ντιέγκο Αλόνσο που είδε πριν από λίγες ημέρες την ομάδα του να δέχεται κλασικές ευκαιρίες από την Καλλιθέα, ήξερε ότι αν γίνει το ίδιο και με τον ΠΑΟΚ πιθανότατα δεν θα επέστρεφε Αθήνα, ίσως να έπαιρνε το αεροπλάνο της επιστροφής για την Ισπανία.

Τι έκανε, λοιπόν; Προτίμησε να κατεβάσει την ομάδα του με κύριο μέλημα την άμυνα. Να λειτουργήσει σωστά το αμυντικό τρανζίσιον, να μη φάει φάσεις από τους γηπεδούχους και μετά… έχει ο Θεός. Δηλαδή, ας αφήσουμε τον Φώτη Ιωαννίδη να τα βάλει με όλο τον ΠΑΟΚ, να κάνει πάλι τον Μέσι και που ξέρεις, μπορεί να έρθει το διπλό. Στις καθυστερήσεις πήγε να γίνει αυτό, στη μεγάλη και κλασική ευκαιρία του Παναθηναϊκού με τον Κοτάρσκι να απαντά στην τρομερή επέμβαση του Ντραγκόφσκι στην αρχή του παιχνιδιού. Κι έτσι το κοντέρ έγραψε 0-0 ως αποτέλεσμα και 1-1 ως κλασικές ευκαιρίες.

Έτσι θα το ερμηνεύουν το συγκεκριμένο παιχνίδι οι ιστορικοί του μέλλοντος. Το τώρα είναι το θέμα, πώς πορεύεται ο Παναθηναϊκός από εδώ και πέρα.

Εκτός αν θεωρούν άπαντες στο Κορωπί πως με μία ισοπαλία στην έδρα του ΠΑΟΚ λύθηκαν όλα τα προβλήματα και ο Παναθηναϊκός είναι έτοιμος για πρωταθλητισμό. Εκτός αν θεωρούν πως με αυτό το ρόστερ οι «πράσινοι» είναι για να παίζουν άμυνα και μόνο, χωρίς επιθετικό πλάνο, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Εκτός αν θεωρούν πως η αμυντική βελτίωση μετά τη διακοπή, σε σύγκριση με τον αγώνα κόντρα στην Καλλιθέα, φτάνει.

Ο Παναθηναϊκός έχτισε φέτος ένα ρόστερ για να παίζει ποδόσφαιρο. Ενισχύθηκε σε όλες τις θέσεις, απέκτησε ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, καλύτερους και από αυτούς που έφυγαν, έπεσαν λεφτά στο μεταγραφικό παζάρι, δημιουργήθηκε μία ομάδα για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Τέσσερις αγωνιστικές μετά το ερώτημα παραμένει: μπορεί να το διεκδικήσει;

Το ερώτημα προκύπτει κυρίως από το γεγονός ότι η ομάδα δείχνει να μην έχει συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς θέλει να παίξει ο Αλόνσο. Μέχρι στιγμής βλέπουμε ένα άναρχο ποδόσφαιρο, πολλές φορές μπερδεμένο, με συγκεκριμένες εξαιρέσεις σε ευρωπαϊκά παιχνίδια: το δεύτερο ημίχρονο με τη Λανς, η ρεβάνς με τον Αγιαξ και η ρεβάνς στη Βουλγαρία με τη Μπότεφ.

Ο Αλόνσο έχει ένα βάρος στην πλάτη από την αρχή της χρονιάς: με αυτό το ρόστερ ΠΡΕΠΕΙ να πάρει το πρωτάθλημα. Βάρος είναι να είσαι προπονητής στον Παναθηναϊκό, ειδικά σε αυτόν τον Παναθηναϊκό που δεν έχει κατακτήσει πρωτάθλημα 14 χρόνια. Βάρος είναι το πρόγραμμα που ακολουθεί με συνεχόμενα ντέρμπι και μία έξοδο στην Κρήτη κόντρα στον ανεβασμένο ΟΦΗ. Αν αυτά τα αντέξει τότε θα αντέξει και το βάρος μίας πρωταθληματικής απαίτησεις. Αρκεί να δείξει ότι υπάρχει ένα πλάνο και όχι μία φοβική ομάδα.

Στην Τούμπα είδαμε ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να αμυνθεί και δεν επαναλήφθηκε το «Άρτζι μπούρτζι και λουλάς» της Λεωφόρου κόντρα στην Καλλιθέα. Τώρα πρέπει να δούμε τον Παναθηναϊκό και να επιτίθεται. Το απαιτεί η ποιότητα του ρόστερ ακόμα κι αν αυτό «στήνει στον τοίχο» τον Αλόνσο. Οποιος και να ερχόταν στην ίδια θέση (του) θα ήταν με δεδομένο ότι η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ο πρώτος στόχος της σεζόν!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News