Γιάννης Αλαφούζος: Κλασική περίπτωση βλάβης

Το έχει η εποχή βλέπετε. Να είναι χειμώνας, είτε τέλη, είτε αρχές του χρόνου. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και η καταστροφή επίσης. Έργο Γιάννη Αλαφούζου, το 2010 παραμένει η τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκός κατέκτησε πρωτάθλημα. Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες.

Στην καλτ ταινία- όσο καλτ είναι όλα όσα ζει ο Παναθηναϊκός επί ημερών Αλαφούζου- «Κλασική περίπτωση βλάβης», ο Κώστας Τσάκωνας, κατάκοπος από το… καθισιό, λέει στον Τάσο Κωστή ότι η ώρα πήγε 11 και πρέπει να σχολάσουν: «Αρκετά δουλέψαμε και σήμερα». Ο Γιάννης Αλαφούζος, ως άλλος Τσάκωνας, έτσι ενεργεί κάθε χρόνο. «Κατεβάζει ρολά» είτε νωρίς-νωρίς είτε προς το τέλος… της βάρδιας. Αρκετά δούλεψε και φέτος.

Η αποτυχία, όμως, παραμένει ίδια κι απαράλλακτη. Θα μου πείτε «ο Αλαφούζος φταίει που οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού δεν μπορούν να κερδίσουν τη Λαμία;» Κι απαντώ: ποιος έχει φτιάξει μία ομάδα λιγόψυχων ποδοσφαιριστών που το μόνο που ξέρουν καλά να κάνουν είναι να βγαίνουν μπροστά στις κάμερες και να αρχίζουν τις φανφάρες με υποσχέσεις και πίστη για τον τίτλο κι όλες, τέλος πάντων, αυτές τις μπούρδες που αραδιάζουν μπας και το πιστέψουν πρωτίστως αυτοί;

Ποιος φταίει αν αυτή τη στιγμή τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού δεν έχουν ένα πρόσωπο που να εμπνέει σεβασμό και να μπει μέσα για να ξυπνήσει τα «φαντάσματα» που αποκαλούνται επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μήπως και φιλοτιμηθούν να κοιτάξουν… κάτω να δουν αν έχουν κοχόνες; Εκτός αν το αφεντικό της ομάδας θεωρεί ότι επειδή ο Γιώργος Τζαβέλλας έχει παναθηναϊκά συναισθήματα είναι ο κατάλληλος ή ο Γιάννης Παπαδημητρίου επειδή πέτυχε με Λουτσέσκου και Αλμέιδα (για το δεύτερο ελέγχεται, παραμένει ένας ωραίος αστικός μύθος που μάλλον εξυπηρετεί το βιογραφικό του) μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του το βάρος της φανέλας και της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Οι πλάτες του Γιάννη Παπαδημητρίου μπορούν να σηκώσουν μέχρι το βάρος της Ξάνθης, που υπηρέτησε επί σειρά ετών. Και πολύ του είναι.

Ποιος φταίει που ο Παναθηναϊκός πηγαίνει κάθε χρόνο στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και τη μοναδική φορά που επιλέχθηκε ένα πρόσωπο για να ξαναφέρει το όραμα (όλοι έχετε καταλάβει ποιος είναι αυτός) μία ωραία χριστουγεννιάτικη μέρα αποφάσισε να τον τελειώσει με τον πλέον άκομψο τρόπο προσθέτοντας ακόμα μία κυκλοθυμική κι ανεξήγητη απόφαση στις τόσες και τόσες επί των ημερών του;

Μπορώ να αραδιάσω κι άλλα παραδείγματα για να αποδειχθεί η υπαιτιότητα του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος συνεχίζει να μην αντέχει το βάρος του συλλόγου και συνεχίζει επίμονα να είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως, φέρνοντας δίπλα του πρόσωπα που πιστεύουν ότι θα τον βοηθήσουν ή έστω θα καλύψουν την προκλητική αμάθειά του. Κάθε χρόνο, εξάλλου, τα ίδια αραδιάζουμε όταν έρχεται η αποτυχία. Σαν εκνευριστική λούπα σε χαλασμένο πικάπ.

Οι δικαιολογίες στέρεψαν, έκλεισε το εργοστάσιο που τις έβγαζε. Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να είναι ακέφαλος διοικητικά, ένας λιγόψυχος σύλλογος που έχει μπολιαστεί με την ηττοπάθεια εξαιτίας του ιδιοκτήτη του. Μία ομάδα που δεν ξέρει από πρωταθλητισμό και δεν έχει τα άτομα για να δείξει πως γίνεται. Ένας άρρωστος οργανισμός στη δίνη του ανίκανου να διοικήσει, Γιάννη Αλαφούζου. Mόνη του επιτυχία η μετατροπή του Παναθηναϊκού σε ριάλιτι, προφανώς λόγω του… πρότερου τηλεοπτικού του βίου.

Και στο τέλος της ημέρας, όπως κάθε χρόνο, θα κοιτάζουν όλοι κάτω για να δουν αν έχουν τις κοχόνες που λέγαμε. Το «μαγαζί» θα γράφει στην ταμπέλα «κλειστόν» και ο Τσάκωνας από το βάθος θα ακούγεται να φωνάζει τις περιβόητες βρισιές από τα «Φτηνά Τσιγάρα». Γιατί κάπως έτσι αισθάνονται οι πικραμένοι κι αγανακτισμένοι φίλοι της ομάδας. «Ε άντε γ@@@@@τε, ρε».

ΥΓ: Κατά τον Φώτη Ιωαννίδη είναι σοκαριστικό ότι ο Παναθηναϊκός έφαγε τρία γκολ από την τελευταία Λαμία. Το ίδιο σοκαριστικός ο τρόπος που αντιδρά στο 1-0 των γηπεδούχων αγνοώντας (ή αδιαφορώντας κι αυτό είναι χειρότερο, για) τα βασικά του ποδοσφαίρου.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News