ΑΕΚ: Πρώτα πρέπει να γίνει ομάδα

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου γράφει για όσα πρέπει να κάνει η ΑΕΚ προτού μπει στη διαδικασία να ασχολείται με τους άλλους

Στο μικρόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο να περιμένεις να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα για να αισθανθείς καλά. Δεν είναι πρωτόγνωρο. Ειδικά σε περιόδους που το κλίμα κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών περιόδων είναι τόσο έντονα τοξικό, θα φάνταζε αφελές ή ουτοπικό να προσδοκά κάποιος σύμπνοια και ομοψυχία στις κόντρες των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ετσι, έπειτα τον χλευασμό που υπέστη η ΑΕΚ για τον αποκλεισμό από κάποια Βελέζ, έμοιαζε σαν πιάτο εκδίκησης που σερβιρίστηκε ζεστό ακόμα, το κάζο του Ολυμπιακού από το χωριό της Λουντογκόρετς και εν αναμονή όσων θα συμβούν στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ με τους ερασιτέχνες της Μποέμιανς. Αναμενόμενα αυτά, στη διαδικασία που εξελίσσεται. Κάποιοι ερμηνεύουν την αποτυχία του Ολυμπιακού ως μια ευκαιρία για τους υπόλοιπους.

Στα δικά μου μάτια πάντως, η ερμηνεία για τον Ολυμπιακό και όσα συμβαίνουν στους άλλους (στην ΑΕΚ βασικά που είναι το θέμα μας) είναι κάπως διαφορετική. Αυτό που είδα στον Ολυμπιακό είναι μια ομάδα κορεσμένη, δίχως πλέον γυαλάδα στο μάτι για επιτυχία, με παίκτες που φαίνεται πως έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο παρουσίας τους. Κυρίως, χάθηκε το άστρο του Μαρτίνς και μαζί το πέπλο προστασίας γύρω από την ομάδα, καθώς υπήρξε πυρ ομαδόν κατά του Πορτογάλου.

Τα βήματα και τα πισωγυρίσματα

Αυτά είναι θέματα που πρέπει να λύσει ο Ολυμπιακός. Η ΑΕΚ μπορεί να αισθάνεται καλύτερα που δεν θα μεγαλώσει και άλλο η οικονομική ψαλίδα, να πιστοποιεί πως κανείς δεν είναι άτρωτος στο ελληνικό πρωτάθλημα, να πιστέψει πως μπορεί να διεκδικήσει άμεσα τα πρωτεία. Αρκεί πρώτα να γίνει ομάδα, να βρει τις λύσεις στα μεγάλα ζητήματα της, να αλλάξει νοοτροπία, να ενισχυθεί μεταγραφικά και να βγει μπροστά στη νέα χρονιά.

Η αλήθεια είναι πως τα βήματα που έχει κάνει η ΑΕΚ από το ξεκίνημα της μεταγραφικής περιόδου ως τα τώρα, δεν είναι λίγα. Φαίνεται πως είχε συγκεκριμένη και ιδιαίτερα υψηλή στόχευση στις μεταγραφές, προσέθεσε παίκτες με προσωπικότητα, ποιότητα και εμπειρία στο δυναμικό της. Ξόδεψε χρήματα που δεν υπήρχαν το προηγούμενο διάστημα ως επιλογή, έχοντας δώσει ήδη πάνω από 4 εκατ. ευρώ σε ομάδες για να πάρει παίκτες τους.

Βήματα σωστά, αλλά και παράλληλα πισωγυρίσματα. Βήματα προς τα πίσω που ρίχνουν την ομάδα και προσθέτουν μεγάλα εμπόδια στην προσπάθεια αναστήλωσης. Κατά τη γνώμη μου, περισσότερο και από την αγωνιστική επάρκεια κάποιων ποδοσφαιριστών που έμειναν από πέρυσι, η ΑΕΚ πρέπει να αντιμετωπίσει και να ξεριζώσει την κακή νοοτροπία που θαρρείς και έχει φωλιάσει για τα καλά σε Μαρούσι και Σπάτα.

Είναι θέμα νοοτροπίας να βλέπω μια ομάδα που τελείωσε 30 βαθμούς από την κορυφή και υπέστη ιστορικές αποτυχίες, να αντιμετωπίζει με χαλαρότητα την κατάσταση. Είναι θέμα νοοτροπίας, ότι ενώ την πάτησαν με τη λογική «τη Βελέζ θα την περάσουμε εύκολα ή δύσκολα» και καθυστέρησαν στις μεταγραφές, τώρα επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη γιατί «τον Ιωνικό θα τον νικήσουμε εύκολα ή δύσκολα στην πρεμιέρα».

Μόνο ο Μιλόγεβιτς

Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Επαναλαμβάνονται συνεχώς τα ίδια λάθη και οδηγούν την ομάδα σε στραβοπατήματα. Αυτή η λανθασμένη νοοτροπία, η αλαζονική λογική με την οποία αντιμετωπίζονται πρόσωπα και καταστάσεις, μεταφέρεται από τα γραφεία στα Σπάτα και πίσω. Και η ΑΕΚ μοιάζει εγκλωβισμένη σε αυτό, με δυσκολία να ελιχθεί και να βγει ξανά στην πορεία που θα την κάνει κανονική ομάδα.

Ποια είναι η ελπίδα να αλλάξει όλο αυτό; Μα ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς φυσικά. Προπονητής με εμπειρία, παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο. Μαθαίνω από την καθημερινότητα των προπονήσεων, πως αφού είδε και αποείδε, είναι αποφασισμένος να φτάσει το πράγμα μέχρι τέλους. Θα ακολουθήσει ο οργανισμός; Θα συνεχίσει να στηρίζεται η νέα προσπάθεια; Αυτά θα απαντηθούν τις αμέσως επόμενες ημέρες από τις μεταγραφικές εξελίξεις, τόσο σε όσους θα έρθουν, όσο και σε εκείνους που θα φύγουν.

Κοντολογίς, η ΑΕΚ πρέπει πρώτιστα να γίνει ομάδα, να σταθεί στα πόδια της, να γίνει ξανά ελκυστική στα μάτια των φίλων της. Οταν θα τα πετύχει αυτά, όταν θα υπάρχει ταυτότητα στο παιχνίδι της, τότε μπορεί να εκμεταλλευθεί και την όποια «ευκαιρία» υπάρχει. Αλλά θα πρέπει να γίνει ομάδα, όπως έπραξε ο Σάντος το καλοκαίρι του 2004 και έφτιαξε ένα συμπαγές σύνολο που πήγε να κάνει ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News