ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Η ΑΕΚ πρέπει να ξαναβρεί το ποδόσφαιρο

Παραλίγο να γίνει φαρσοκωμωδία, αλλά τώρα αρχίζει το πράγμα να σοβαρεύει. Μετράμε πραγματικά αντίστροφα για την έναρξη του νέου πρωταθλήματος. Ειδικά φέτος, έπειτα από όσα συνέβησαν σε ένα μακρύ και έντονο καλοκαίρι, η ΑΕΚ μπαίνει στη σέντρα με ανυπομονησία. Ολοι περιμένουν την ώρα που θα ξεκινήσει το ματς. Ο κόσμος θα επιστρέψει στις εξέδρες, αλλά κυρίως η ΑΕΚ προσδοκά να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο, που τόσο απομακρύνθηκε τα περασμένα χρόνια. 

Ξέρετε, για την ΑΕΚ υπάρχει πάντα μια ιδιαίτερη κατάσταση. Είναι μια ομάδα άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διεκδίκηση και την κατάκτηση τίτλων. Αλλά παράλληλα, είναι μια ομάδα που έχει «κακομάθει» τον κόσμο της, με τη δημιουργία σπουδαίων ομάδων, έστω και εάν πολλές φορές δεν συνοδεύθηκαν από τίτλους. Ποιος μπορεί να λησμονήσει την ΑΕΚ του ’85 με Μαύρο, Σάντμπεργκ, Εστερχάζι να «κεντούν» στην επίθεση ή την υπερομάδα του Μπάγεβιτς το ’96, που για απίθανους λόγους έχασε το νταμπλ. 

Να παίξει ξανά ποδόσφαιρο 

ΑΕΚ σημαίνει επίθεση, λέει ένα από τα κλασικά «ρητά» της «κιτρινόμαυρης» επικαιρότητας. Είναι αλήθεια, πως μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, η ΑΕΚ ήταν συνυφασμένη με το ποδοσφαιρικό θέαμα και σε παίκτες που γίνονταν σημεία αναφοράς. Τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα την περυσινή περίοδο, η ΑΕΚ κακοποιούσε το ποδόσφαιρο και τα μάτια των θεατών, κάνοντας τις καλές ποδοσφαιρικά ημέρες να φαντάζουν πολύ μακρινές.

Φέτος, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Κυρίως, επειδή υφίσταται πολύ καλύτερη πρώτη ύλη, για να μπορέσει ο προπονητής να δουλέψει και να παρουσιάσει καλό ποδοσφαιρικό θέαμα. Υπάρχουν παίκτες που δίνουν πολλές και εξαιρετικές επιλογές, ώστε να παρουσιαστεί στο γήπεδο μια ομάδα που θα μπορεί να είναι άκρως ανταγωνιστική και θα ικανοποιεί το κοινό της με την εικόνα που θα εμφανίζει. Δεν αρκεί να τα δίνουν όλα, αλλά όσα μπορούν να είναι εφάμιλλα των απαιτήσεων της ΑΕΚ. 

Αυτό μας δίνει και ξεκάθαρα την απάντηση για το ποιοι είναι οι στόχοι της ΑΕΚ την επόμενη σεζόν. Προφανέστατα και δεν χρειάζεται να επαναδιατυπωθεί, η ΑΕΚ μπαίνει στη χρονιά με προσδοκία να κατακτήσει πρωτάθλημα και κύπελλο. Αυτό που θέλει δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα πάντως, είναι να επιστρέψει σε κατάσταση κανονικής ποδοσφαιρικής ομάδας. Να επαναφέρει τα βασικά του αθλήματος, που χάθηκαν στην πορεία με τις επικίνδυνες προπονητικές επιλογές που υπήρξαν. 

Η ΑΕΚ και οι άλλοι 

Αντιλαμβάνομαι, πως κάποιοι θεωρούν, πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργήσεις μια ομάδα εξ αρχής, να την κάνεις να αποδίδει όμορφο ποδόσφαιρο και παράλληλα να διεκδικεί τίτλους. Δεν είναι εύκολο. Αλλά αν ήταν εύκολο, θα ήταν μια δουλειά που θα μπορούσε να την κάνει ο καθένας. Το ποδόσφαιρο, ειδικά σε υψηλό επίπεδο, φαντάζει μια απλή υπόθεση, αλλά μόνο τέτοια δεν είναι. Γι’ αυτό και οι αμοιβές ξεφεύγουν και οι απαιτήσεις είναι πολλές. 

Αλλωστε, πέραν από όσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ, υπάρχει και ένας ανταγωνισμός που – τουλάχιστον – δεν τρομάζει. Φάνηκε από το κάζο με τη Βελέζ – και θα περίμενε κανείς να έχουν πάρει το μάθημα στην ΑΕΚ, γιατί έρχεται ο Ιωνικός και παρατηρείται μια χαλαρότητα – πως δεν υπάρχει κανένα ματς που μπορεί να πάρει μόνο η φανέλα. Αλλά δεν υπάρχει και κανένα ματς, όπου η ΑΕΚ μπαίνει χαμένη από χέρι στη διαδικασία, όπως συνέβη κάποιες φορές πέρυσι.

Ο βασικός αντίπαλος παραμένει ο Ολυμπιακός. Σημαντικότερο πλεονέκτημα η παρουσία του ίδιου, εξαιρετικού κατά την κρίση μου, προπονητή. Εχει κρατήσει κομμάτι του κορμού του, έχει κάποιους παίκτες με προσωπικότητα και ισχυρή έδρα. Ερωτηματικό πως θα εμφανιστούν οι παίκτες προχωρημένης ηλικίας που έκαναν τη διαφορά ως τα πέρυσι και ακόμα μεγαλύτερο, ποια συνεισφορά θα έχουν οι μεταγραφές, όπου – ειδικά όπου εμπλέκεται ο Μαρτίνς – δεν είναι το φόρτε του. 

Ο ΠΑΟΚ επιχειρεί να προχωρήσει με τη συνταγή της μεγαλύτερης επιτυχίας της ιστορίας του. Βέβαια, συνήθως τα «ξαναζεσταμένα φαγητά», δεν έχουν την ίδια επιτυχία. Ο Λουτσέσκου παραμένει τοπ προπονητής για το επίπεδο της χώρας, έχει εξαιρετικό επιτελείο και τρόπο δουλειάς. Ζητούμενο είναι η επάρκεια του υλικού που έχει, με πολλά μεγάλα παιδιά, που δύσκολα θα βγάλουν όλη τη σεζόν και με ευρωπαϊκά ματς, έστω και αν τα αφήσει πίσω. 

Ο ανταγωνισμός – σόρι σε Παναθηναϊκό και Αρη – αυτός είναι. Δεν είναι άτρωτος, έχει θέματα και πολλές αδυναμίες. Ο Ολυμπιακός ήδη υπέστη κλυδωνισμούς χάνοντας το Champions League, ο ΠΑΟΚ έχει τα δικά του ζητήματα. Το βασικό θέμα πάντως, παραμένει πως θα εμφανιστεί η ΑΕΚ. Με δεδομένο μάλιστα πως υπήρξαν πολλές και σημαντικές απουσίες στο διάστημα των Εθνικών ομάδων (ο Τσούμπερ ούτε έχει γνωριστεί καν με τους νέους του συμπαίκτες και προπονητή), η προετοιμασία δεν είναι απλή διαδικασία.

Η ευθύνη στον Μιλόγεβιτς 

Το βάρος πέφτει στον Μιλόγεβιτς. Είναι σημαντικό, κομβικό για την επιτυχία της ΑΕΚ, ο Μιλόγεβιτς να αποδειχθεί ικανός στο ρόλο που έχει αναλάβει. Αν ο Σέρβος…Καρερίσει, δείξει μπλαζέ συμπεριφορά και δεν δουλεύει σε βάθος, τότε η αποτυχία είναι δεδομένη. Αν δεν εμφανίσει πνεύμα μαχητή, αν δεν κάνει την ομάδα του να παίζει χωρίς αύριο κάθε παιχνίδι της, δεν την εμφανίσει να μπαίνει με το μαχαίρι στα δόντια σε κάθε ματς, τότε θα χάσει το τρένο. 

Με τον Μιλόγεβιτς, συμβαίνει το εξής οξύμωρο. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας στην Ολλανδία, δίχως ουσιαστικά κανένα νέο μεταγραφικό απόκτημα εξαιρουμένου του Τζαβέλλα και αποδυναμωμένη συγκριτικά με πέρυσι, η ΑΕΚ έδειχνε κάποιες βασικές αρχές στο παιχνίδι της. Επειτα, ήρθε η Βελέζ, όπου ο Μιλόγεβιτς φέρει – μικρό ή μεγάλο, θα κριθεί στην πορεία – μερίδιο ευθύνης για την παταγώδη αποτυχία. Και έπειτα, η ΑΕΚ δείχνει να κάνει πισωγυρίσματα. 

Συμφωνώ, πως είναι μια νέα ομάδα που φτιάχνεται εξ αρχής. Αλλά παράλληλα είναι και μια ομάδα που έχει παίκτες με ποιότητα, υψηλότερη δυνατότητα αντίληψης των όσων ζητούνται, καλύτερη εφαρμογή στην πράξη. Ο ίδιος είπε, πως ήθελε νίκες και καλό θέαμα και στα φιλικά. Κάποια στιγμή καταργήθηκαν, γιατί προκαλούσαν μελαγχολία. Το θέμα είναι πώς μέσα από τις προπονήσεις, θα αλλάξει η εικόνα της ομάδας και θα εμφανιστεί όπως πρέπει. 

Κυριακή κοντή γιορτή. Γνωρίζοντας καλά πως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο γκέλας, η ΑΕΚ μπαίνει στη νέα σεζόν. Μπαίνει και ξέρει πως πρέπει να νικήσει για να τρέφεται και να κερδίζει χρόνο. Φέτος, επιδείχθηκε σημαντική βελτίωση στη λογική που κινήθηκε ο σχεδιασμός. Ανάλογη αποφασιστικότητα και διάθεση, θα πρέπει να υπάρξει και στον αγωνιστικό τομέα. Διότι, το μόνο που δεν αντέχεται, είναι μια χρονιά στα σκουπίδια όπως πέρυσι.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News