ΑΕΚ: Επικίνδυνη για την ψυχική υγεία

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου ψάχνει οξυγόνο σε μια ΑΕΚ που είναι εγκλωβισμένη

Κάθε παιχνίδι και ένα βήμα πιο χαμηλά. Η ΑΕΚ βουλιάζει και δεν μπορεί κανείς να κρύβεται από τη διαδικασία.

Πλέον, ακόμα και ο κόσμος που στήριξε στωικά όλο αυτό το διάστημα, βγήκε στα κάγκελα και οι γιούχες στο ΟΑΚΑ διαπέρασαν κάθε αυτί. Δεν μπορεί να γίνει και διαφορετικά. Αυτή η ΑΕΚ, είναι επικίνδυνη για την ψυχική υγεία κάθε φίλου της και κάνει τα μυαλά να πονάνε. Βρίσκεται σε έναν πρωτοφανή εγκλωβισμό, που πραγματικά δεν ξέρω πως θα βγει.

Μέχρι τώρα, η εικόνα της ΑΕΚ ξυπνούσε πάντα έντονα συναισθήματα. Εστω και εάν η χαρά έχει πάψει να είναι σύντροφος των Ενωσιτών εδώ και τέσσερα χρόνια, υπήρχε οργή και απογοήτευση από τα όσα αντίκριζε να συμβαίνουν στην ομάδα. Και δεν αναφέρομαι βέβαια μόνο στο αγωνιστικό τμήμα, αλλά στους ακραίους και απίθανους χειρισμούς πολλών υποθέσεων, στο βωμό κάποιων τακτικών και πολιτικών που δεν τις κατανοεί ο φυσιολογικός νους.

Θυμός και αδιαφορία

Πλέον, εδώ και καιρό, η ΑΕΚ φαίνεται πως έχει περάσει στο στάδιο του θυμού ή της αδιαφορίας. Το πανό, οι ανακοινώσεις συνδέσμων, τα συνθήματα και η γενικευμένη γιούχα στο τέλος του ματς, αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα της οργής που υπάρχει προς όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτήν την παρωδία. Η επόμενη μέρα, όταν δεν υπάρχει πια το γήπεδο ως τόπος συγκέντρωσης, περιλαμβάνει αδιαφορία και αποτροπιασμό. Κόσμος που δεν θέλει καν να δει ή να μάθει για αυτό που αγαπά παθολογικά.

Αναμφίβολα, εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε τοίχο. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να βγει από το αδιέξοδο φέτος. Ας μην περιμένει κανείς θαύματα από τον Οφρυδόπουλο μέσα σε λίγες ημέρες. Απλά να συμμαζευτεί η χρονιά, γιατί θα αποτελεί (νέο) τεράστιο πισωγύρισμα να μην υπάρχει ευρωπαϊκή προοπτική για την ΑΕΚ. Λόγοι πρεστίζ, στόχων, οικονομικής και αγωνιστικής ισορροπίας, επιβάλλουν η ΑΕΚ να είναι παρούσα στα προκριματικά της Ευρώπης το καλοκαίρι.

Το εύκολο να φύγουν όλοι

Αλλά πως θα είναι; Πως θα φτάσει ως εκεί; Ακούω πολλά, αρκετά εκ των οποίων δυστυχώς περιλαμβάνουν μερικά πλήρως αποτυχημένα πρόσωπα που έχουν ρίξει την ΑΕΚ στα βράχια. Είναι προφανές το αίτημα που εκφράστηκε παλλαϊκά στο ΟΑΚΑ για να φύγουν όλοι. Αλλά αυτό είναι μόνο η μία πράξη του δράματος και η αρχική ανάγκη για να καταλαγιάσει η ψυχή από τα χαστούκια που της επιφυλάσσουν και τη μαυρίλα που οδηγούν όλοι αυτοί οι ανευθυνοϋπεύθυνοι.

Τα πιο σπουδαία είναι αυτά που ακολουθούν μετά. Πως η ΑΕΚ θα πορευθεί από εδώ και πέρα. Προφανώς, βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο, που λόγια και υποσχέσεις για προπονηταρά και παικταράδες, πέφτουν στο κενό και δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερο εκνευρισμό. Διότι, φάνηκε τα τελευταία χρόνια, πως ούτε προπονηταράδες μπορούν να έρθουν και αν έρθουν θα καούν από το σύστημα που έχει κάνει την ΑΕΚ συνώνυμο της λουζεριάς, ούτε βέβαια οι παικταράδες μπορούν να πάρουν ένα πρωτάθλημα μόνοι τους.

Η βασική προτεραιότητα

Η ΑΕΚ χρειάζεται πρώτιστα στρατηγική. Πλάνο και συγκεκριμένη φιλοσοφία. Να είναι σαφές και να επικοινωνηθεί με τρόπο που δεν θα αφήνει κενά, ποια ομάδα θέλουν να δημιουργήσουν. Εδώ δεν πρόκειται για καταστάσεις άρτζι μπούρτζι και λουλά. Χρειάζεται ξεκάθαρα και συγκεκριμένα πράγματα. «Φτιάχνω ομάδα για να κάνει πρωταθλητισμό», «δημιουργώ ομάδα που θα παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο», «θέλω να αναδεικνύω παίκτες και να δουλεύω με προοπτική». Κάτι συγκεκριμένο και όχι αχταρμάς με όλα μαζί.

Αφού αυτό οριστεί από τη διοίκηση και τους συνεργάτες που θα επιλεχθούν – με βάση τα βιογραφικά τους και με δεδομένη θέληση για δουλειά και επιτυχίες – τότε πρέπει να προχωρήσει η δημιουργία της ομάδας. Να επιλεχθεί ο προπονητής που θα το εφαρμόσει, οι παίκτες που θα ταιριάζουν στο προφίλ, να υπάρξει επιτέλους λίγη ποδοσφαιρική λογική σε αυτήν την ομάδα. Να μην έρχονται παίκτες επειδή αρέσουν ή έχουν φανταχτερά ονόματα, αλλά επειδή ταιριάζουν στο πλάνο.

Ούτε ο Σάντος

Η ΑΕΚ φέτος έχει μπάτζετ που φτάνει στα 22-23 εκατ. ευρώ. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, με το νέο γήπεδο και την Ευρώπη, την επόμενη σεζόν μπορεί να ξεπεράσει και τα 30 εκατ. ευρώ. Τα θεωρείται μικρό ποσό για να δημιουργηθεί μια ομάδα; Πιστεύετε πως αυτό που βλέπουμε (και) φέτος, είναι αντάξιο των χρημάτων που έχουν δοθεί μέχρι τώρα; Επειδή οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες και μονολεκτικές, το θέμα είναι πως η ΑΕΚ θα βρει τα στελέχη για να τα αξιοποιήσουν σωστά και να κάνουν τις κατάλληλες επενδύσεις.

Ακούω και διαβάζω για Σάντος. Ας αφήσω κατά μέρος κάθε ενδοιασμό για το αν τελικά θα επιλέξει ο Πορτογάλος την Ελλάδα ξανά, αν έχει την όρεξη να δουλέψει ξανά σε ομάδα, αν θα τα βρει με την ΑΕΚ σε όλα. Αν δεν υπάρξουν σωστές βάσεις, είναι δεδομένο πως και με τον Σάντος θα υπάρξει μια τρύπα στο νερό. Οσο η ΑΕΚ δεν βάζει τα πράγματα σε μια σειρά και προτιμά το τουρλουμπούκι, τόσο είναι νομοτελειακός σύντροφος η αποτυχία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News