ΑΕΚ: Τα χρόνια που πήγαν χαμένα

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου υποδέχεται τον Κριχόβιακ και το θετικό ξεκίνημα της ΑΕΚ στα πλέι οφ και κάνει τις συγκρίσεις

Πόσο πολύ μπορεί να αλλάξει την εικόνα μιας ομάδας ένα Σαββατοκύριακο; Αφάνταστα, εάν κρίνουμε από όσα συνέβησαν τις τελευταίες ώρες στην ΑΕΚ.

Ενώ μέχρι το βράδυ της Παρασκευής το βασικό αντικείμενο συζήτησης αφορούσε το πώς θα μπορέσει να φύγει όρθια σε ένα γήπεδο που διασύρθηκε και να μην μπλέξει παραπάνω και οι περισσότεροι σχολίαζαν με θυμηδία τα κιλά του Φράνσον όπως εμφανίστηκε σε φωτογραφικό καρέ, ήρθε η απόκτηση του Κριχόβιακ και η εμφάνιση στη Λεωφόρο για να αλλάξει το πράγμα.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά γιατί στην ΑΕΚ δεν θέλει και πολύ να χαθεί ξανά το μέτρο και η μπάλα. Ο Οφρυδόπουλος και ο Κυριακίδης, είναι δύο νέα παιδιά που δουλεύουν, έχουν ποδοσφαιρικό σχέδιο και ξέρουν που βρίσκονται μακριά από εμμονές και βοναπαρτισμούς. Είμαι πεπεισμένος, πως με αυτούς στο τιμόνι η ΑΕΚ θα πάει με σχετική ασφάλεια προς τον ελάσσονα στόχο, που είναι η κατάληψη μιας θέσης για την Ευρώπη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει, πως μπορούν να σταθούν τώρα, στον πάγκο της ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ χρειάζεται προπονητή

Δεν αμφισβητώ τις ικανότητες τους, είμαι βέβαιος πως το περιβάλλον της ΑΕΚ δεν αντέχει να σηκώσει τέτοια διαδικασία και θα κάνει τα πάντα για να την καταστρέψει, όπως έπραξε και στο παρελθόν. Η ΑΕΚ δεδομένα αυτήν τη στιγμή χρειάζεται προπονητή με ισχυρή προσωπικότητα, εμπειρία στη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων και κύρος που θα γίνει σεβαστό εντός και εκτός ομάδας. Αρα, να μην μπαίνει σε κανενός το μυαλό οιαδήποτε τέτοια σκέψη.

Ωστόσο, αυτό που μπορεί να πει κάποιος με βεβαιότητα σε αυτό το μικρό διάστημα που ανέλαβαν την ηγεσία της ΑΕΚ είναι πως έκαναν πράγματα αυτονόητα. Πως δουλεύουν σωστά, πως πειραματίζονται και ψάχνουν να βρουν λύσεις στα δεδομένα προβλήματα που εμφανίζει η ΑΕΚ. Δεν ανακαλύπτουν την ποδοσφαιρική Αμερική, αλλά το προσπαθούν με μεθοδικότητα και τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά. Κάνοντας με αυτόν τον τρόπο, ακόμα πιο έντονο τον προβληματισμό.

Καμία επιλογή με σωστά κριτήρια

Βλέπεις πόσα μπορούν να καταφέρουν δύο άνθρωποι που δουλεύουν με σύνεση και με κέφι και απορείς τι συνέβη όλα τα προηγούμενα χρόνια; Γιατί η ΑΕΚ έπρεπε να πάει σε τόσα στοιχήματα και επιλογές που ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία. Κατά την κρίση μου, με εξαίρεση την επιλογή του Δέλλα και την παραμονή του Χιμένεθ το καλοκαίρι του 2017 έπειτα από τη δουλειά που είχε κάνει στο δεύτερο μισό της προηγούμενης σεζόν, δεν υπήρξε καμία άλλη προπονητική επιλογή που να προέκυψε με λογική και σωστά κριτήρια.

Και η ΑΕΚ το πλήρωσε πανάκριβα όλο αυτό, όντας μια ομάδα αδούλευτη, που δεν ξέρει τι να κάνει μέσα στο γήπεδο. Γιατί να με συγχωρούν οι πιθανοί θαυμαστές των τέως, αλλά εδώ και χρόνια – από την εποχή του Χιμένεθ και μετά – βλέπουμε μια ομάδα που αμυντικά μπάζει από παντού και επιθετικά στηρίζεται απλά στο ταλέντο και στην ικανότητα των παικτών της. Εκεί που χρειάζεται προπονητική σφραγίδα, η ΑΕΚ είναι χιλιόμετρα μακριά.

Τεράστιος Κριχόβιακ

Την ίδια μελαγχολία προκαλεί μαζί με την ατέλειωτη αδημονία και η έλευση του Κριχόβιακ. Κατά πρώτον, για να μη χάσουμε και εδώ την μπάλα, πρόκειται για παίκτη τέτοιου επιπέδου που πίστευα πως θα τον βλέπουμε μόνο στα ματς των ευρωπαϊκών κυπέλλων και στις συλλογές από χαρτάκια στις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις. Τεράστιο όνομα, που μπαίνει στο πάνθεον της «κιτρινόμαυρης» ιστορίας – βάσει βιογραφικού – δίπλα στους Ριβάλντο και Γκουντγιόνσεν.

Ο Κριχόβιακ δεν πίστευα πως θα μπορούσε να έρθει στην ΑΕΚ και αξίζουν τα εύσημα σε όσους χειρίστηκαν την υπόθεση και βέβαια στον Μελισσανίδη που αποφάσισε να κάνει την οικονομική υπέρβαση. Το κέρδος είναι διπλό. Αφ’ ενός, ισχυροποιείς στο μέγιστο βαθμό την ομάδα, σε μια θέση που χώλαινε, ώστε να εξασφαλίσεις την Ευρώπη και να πάρεις αυτοπεποίθηση από κάποιες σημαντικές νίκες και αφ’ ετέρου, βάζεις δυνατή υποψηφιότητα για να κρατήσεις τον Πολωνό και μελλοντικά.

Ο λόγος της μελαγχολίας

Αν και πως, θα τα δούμε στην πορεία. Επί του παρόντος, μπορούμε να απολαύσουμε έναν σούπερ σταρ της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής σκηνής να φορά τα «κιτρινόμαυρα». Γίνεται μόνος του πόλος έλξης για τον κόσμο της ομάδας, είναι μια τεράστια προσωπικότητα, εκτιμώ πως θα αλλάξει τόσο πολύ την εικόνα της ΑΕΚ που θα δώσει άλλο αέρα και θα έρθουν σημαντικά αποτελέσματα, που θα κλείσουν κακές περιόδους της ομάδας.

Γιατί μελαγχολείς θα αναρωτηθεί κάποιος; Μα είναι απλό. Από τον Κριχόβιακ, που ήρθε μόνο μέσω συγκεκριμένης συγκυρίας στην ΑΕΚ, μέχρι το απόλυτο μηδέν που βρήκαν στις χειμερινές αναζητήσεις τους, υπάρχει μια χαώδης απόσταση. Μπορεί να μην μπορούσε η ΑΕΚ να δει προς τον Κριχόβιακ σε κανονικές συνθήκες, αλλά από εκεί μέχρι το δεν βρήκαμε αυτό που ψάχνουμε, είναι μια συγκλονιστική διαφορά. Για να μην πάω στον συμπαθή Φράνσον και μας πιάσει πόνος από τα γέλια.

Δεν μπορείς να περιμένεις πως κάθε φορά θα σκάσουν στην αυλή σου ευκαιριάρες όπως αυτή του Πολωνού. Πρέπει να δουλεύεις μεθοδικά, να ξέρεις τις ευκαιρίες που προκύπτουν, να κινείσαι γρήγορα και αποφασιστικά. Η ΑΕΚ είναι η πρώτη ομάδα που ανοίγει αυτό το παράθυρο που έδωσε ο πόλεμος για παίκτες που θέλουν να φύγουν. Αλλά πρέπει να φροντίζει, ώστε οι λύσεις να είναι έτοιμες και διαθέσιμες και σε καιρό ειρήνης.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News