ΑΕΚ: Ο Αλμέιδα ξέρει τι «όπλο» είναι ο Γκαρσία

Θα ξεκινήσω όπως κάθε φορά που αρχίζει κουβέντα για φιλικό της ΑΕΚ, με την ατάκα του Αλμέιδα πριν από το πρώτο ματς στην Ολλανδία με την Γκενκ. “Δεν με ενδιαφέρουν τα φιλικά. Τα φιλικά γίνονται για να γίνουν, με ενδιαφέρει η δουλειά στις προπονήσεις”. Και ξεκινώ απ’ αυτό, διότι ο Αλμέιδα ήξερε πολύ καλά πόσο “πιασμένα” (θα) είναι τα πόδια των ποδοσφαιριστών του από τις απαιτητικές και καθημερινά διπλές προπονήσεις. Αλλά και το πόσο αμοντάριστη θα είναι ακόμα η ομάδα, καθότι το βασικό κομμάτι της δουλειάς στην τακτική θα γίνει στην Αθήνα.

Προφανώς και αυτό το ματς με την Ουτρέχτη, είχε ενδιαφέροντα πραγματάκια. Πρώτον η ΑΕΚ έκλεισε τα φιλικά της στην Ολλανδία μόνο με νίκες. Ο Αλμέιδα δεν το μετράει αυτό τόσο πολύ, αλλά θαρρώ πως η νοοτροπία νικητή κτίζεται ακόμα και στα φιλικά. Ίσως ακόμα και στα οικογενειακά διπλά και αυτό το ξέρει καλύτερα από τον καθένα ο Αλμέιδα. Επίσης ενδιαφέρον είχε πως και πάλι η ΑΕΚ, παρά τις σημαντικές απουσίες του Αραούχο και του Γιόνσον από το αρχικό σχήμα, εφάρμοσε και πάλι τις αγωνιστικές αρχές που έχει δουλέψει πολύ ο προπονητής στην Ολλανδία. Πίεσε πολύ, έκλεψε αρκετά. Έκανε και φάσεις όσο ήταν στο γήπεδο η ενδεκάδα των “βασικών” και απειλήθηκε ελάχιστα.

Ο Λιβάι τα έκανε όλα

Ίσως όμως το πιο σημαντικό απ’ όλα, είναι πως φάνηκε (και) σ’ αυτό το ματς, πως ο Γκαρσία είναι ένα πολύ βαρύ όπλο για την επίθεση της ΑΕΚ. Στην πραγματικότητα ο Λιβάι έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Έβαλε μια γκολάρα, εκθέτοντας το κέντρο της άμυνας της Ουτρέχτη και πλασάροντας άψογα. Είχε ένα δοκάρι με απευθείας εκτέλεση φάουλ. Και έχασε το δεύτερο γκολ για λίγα χιλιοστά, σε τετ α τετ που έφτιαξε μόνος του. Και όλα αυτά, παίζοντας και πάλι σ’ έναν ρόλο σέντερ φορ, στο 3-5-2 που και πάλι εφάρμοσε ο Αλμέιδα.

Είναι βέβαιο πως ο Αλμέιδα δεν έπεσε από τα σύννεφα μ’ όσα έκανε ο Λιβάι στο φιλικό με την Ουτρέχτη. Την είχε μελετήσει πολύ ο Αργεντινός τεχνικός την περίπτωση του Γκαρσία, πολύ πριν ξεκινήσει την δουλειά στην προετοιμασία. Και είχε διαπιστώσει πως πρόκειται για ένα πολυ σημαντικό εργαλείο για την επιθετική λειτουργία. Πολυεργαλείο για την ακρίβεια. Ένα πολυεργαλείο το οποίο θα πρέπει να το αξιοποιήσει και να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα μέσα στο γήπεδο.

Ήταν ιδέα του Αλμέιδα να χρησιμοποιεί ως φορ τον Γκαρσία. Το έκανε στα δυο από τα τρία φιλικά. Και πήρε ένα γκολ και ένα δοκάρι. Ήταν επίσης ιδέα του Αλμέιδα να δοκιμάσει τον Γκαρσία ως δεξί μπακ – χαφ. Το έκανε στο φιλικό με την Φόλενταμ και από το πρέσινγκ του Λιβάι, προήλθε το ένα από τα δυο γκολ. Πιθανότατα θα δούμε στην πορεία και άλλες ιδέες του Αλμέιδα σχετικά με την αξιοποίηση του Γκαρσία. Είτε αλλάξει τον σχηματισμό που θα δουλεύει, είτε κρατήσει αυτό το 3-5-2.

Ο Σιμάνσκι, ο Μάνταλος και ο Γκατσίνοβιτς

Κατά τα άλλα στο φιλικό με την Ουτρέχτη φάνηκε πόσο πολύ καλό έχει κάνει στον Σιμάνσκι, το γεγονός πως μέχρι τώρα έπαιζε κατά συνθήκη “λίμπερο” στην τριάδα στο κέντρο της άμυνας. Ο Πολωνός είχε πολύ καλή εικόνα, αυτή την φορά ως “κόφτης” μπροστα από τα στόπερ. Ως ένα λίμπερο στα χαφ. Επίσης φάνηκε για μια ακόμα φορά πόσο πολύ έχει απελευθερωθεί ο Μάνταλος χωρίς το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Δεν το φόρεσε ούτε στο ματς που έλειπε ο Αραούχο και το έδωσε στον Σιμάνσκι.

Αγωνιστικά όμως, ο Μάνταλος έκανε καλή δουλειά στον βαθμό και στο πλαίσιο που ακόμα υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει στο τακτικό κομμάτι των αυτοματισμών. Όπως καλή δουλειά έκανε, πάλι στο ίδιο πλαίσιο και ο Γκατσίνοβιτς. Είναι ένας παίκτης που κινείται τρομερά αθόρυβα και τρομερά αποτελεσματικά ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου. Και πρακτικά είναι παντού, για να κλέψει μπάλα ή για να πάρει μπάλα.

Ο Πινέδα που θέλει ρυθμό, ο Φράνσον και ο Άμραμπατ

Αυτός που δείχνει πως ακόμα θέλει τον χρόνο του για να βρει τα πατήματα του, είναι ο Πινέδα. Ο Μεξικανός ψάχνει τα πατήματα του και τον ρυθμό του. Ήταν κινητικός, ζητούσε μπάλα και σ’ αυτό το φιλικό, αλλά με εξαίρεση δυο φάσεις στο δεύτερο ημίχρονο, δεν του βγήκε οι ενέργειες που ήθελε να κάνει. Την ποιότητα του την δείχνει βέβαια σ’ ένα μόνο άγγιγμα της μπάλας. Όπως και το γεγονός πως μόλις χάνει την μπάλα, θα πάει τον αντίπαλο μέχρι το… άουτ, προκειμένου να την ξανακερδίσει.

Και κάτι τελευταίο για τον Άμραμπατ και τον Φράνσον, που μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Άμραμπατ έπαιξε αριστερό μπακ – χαφ. Στο προηγούμενο ματς είχε παίξει δεξί μπακ – χαφ. Δεν είναι αυτές οι θέσεις που ξέρει. Αλλά στο ποδοσφαιρικό του κέφι στο γήπεδο, αυτό δεν φαίνεται καθόλου. Μάλιστα ως αριστερό μπακ – χαφ έκανε τρια εξαιρετικά κοψίματα μπάλας στο φιλικό με την Ουτρέχτη. Όσο για τον Φράνσον, κάτι εντυπωσιακό δεν έκανε. Αλλά η εικόνα που έχει δείξει και στα δυο φιλικά που αγωνίστηκε, δεν έχει καμία σχέση με την περυσινή. Πρώτο βιολί δεν είναι. Κανονικό χαφ είναι. Και ίσως, επαναλαμβάνω και το υπογραμμίζω ίσως, μπορεί να είναι μια εναλλακτική λύση.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News